Februari stond in het teken van mijn afscheid en van herstel van ziekte. Ik had niet veel aandacht voor mijn jubeljaar. Zo loopt het soms.
Cottageleven
In de drukte besloot ik in grote hoeveelheden te koken: rode kool, chili en bloemkoolcurry. Het hielp me om minder kant-en-klaar voedsel te kopen. Ik denk dat ik dit wel zal blijven doen: koken voor de avond zelf en een deel voor het vriesvak voor een volgende keer.
Ik maakte ook een roerbak van allerlei restjes groenten die anders zouden verrotten. Een mengsel van prei, broccoli, wortel,ui en champignons. Drie bakjes gingen het vriesvak in. Gemengd met bonen of met aardappels en kaas is er een prima roerbakmaaltijd of stoofpotje van te maken en het voorkomt dat ik eten moet weggooien als ik iets teveel heb gekocht.
Stadsleven
Behalve het concert deed ik weinig. Mijn laatste maand vroeg al mijn aandacht. In het nagesprek met mijn vriendinnen kwam ik wel tot een nieuw inzicht dat van betekenis is in mijn jubeljaaronderzoek. Het was een prachtig concert en ik heb genoten, maar ik houd meer van concerten die de grenzen opzoeken tussen kunststromen. Ik noemde het voorbeeld van Erik Vloeimans en Bach van een jaar geleden. Er ontstaan nieuwe vormen tijdens het concert die in interessant vind. Themaconcerten vind ik ook leuk, of het een lenteconcert is of een historisch thema. Het maakt het spannend. Een muziekstuk van Pärt kan ik ook op CD luisteren terwijl die nieuwe vormen vooral in de concertzaal interessant zijn.
Leven met anderen
Het wordt een beetje saai, maar mijn afscheid stond centraal. Het gunnen van mijn baan aan mijn opvolgster, het afsluiten van 12 jaar met mijn vrijwilligers en het herstellen van de band met mijn bestuur. Het was een veeleisend proces, zeker omdat ik daarnaast gewoon de lopende zaken afhandelde. Het is goed gelukt en daardoor was mijn afscheid feestelijk en makkelijk.
Het mooiste was dat ik het afscheid kon vieren met vrienden en familie die bijna allemaal van ver waren gekomen om dit met mij te vieren. Het voelde geweldig rijk deze mensen om me heen te hebben.
Schoonheid
Schoonheid
Heel iets anders: de lente in aantocht. Het is soms te voelen en ik heb bossen tulpen, frisse lentetakken en bloembollen in mijn huis staan. De zingende vogels en de steeds sterker wordende en hoger komende zon zijn een heerlijke aankondiging dat de winter (die meer herfst was eigenlijk) voorbij is ... bijna dan.
En nu alles na mijn afscheid tot rust gekomen is, kan ik weer aandacht geven aan mijn jubeljaar. Ik heb er zin in.
En nu alles na mijn afscheid tot rust gekomen is, kan ik weer aandacht geven aan mijn jubeljaar. Ik heb er zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten