donderdag 9 april 2020

"Wandelmuseum"


Ik begin de schoonheid van het stadsleven te missen. De musea, de theaters en de café's waren een belangrijk onderdeel van mijn dagelijks leven. Er waren tentoonstellingen gepland die ik zeker wilde bezoeken en een film in de bioscoop is toch echt iets anders dan een op de laptop. Daar moet ik dus iets mee, een creatief antwoord verzinnen waardoor ik tevreden kan blijven met de situatie waarin ik nu eenmaal zit.

Dit is mijn plan.
Ik moet meer bewegen (de enige beweging is tuinieren...) en ik wil meer schoonheid zien. Daarom ga ik wandelen in de buurt met mijn fotocamera bij de hand, op zoek naar schoonheid. In mijn tas wat drinken en een snack, die ik anders in een café zou hebben. Ik spreek met mijzelf af dat ik met minimaal twee mooie foto's thuis moet komen. En de wandeling moet minimaal een half uur duren exclusief de pauze.

Wat ik verzamel aan schoonheid, zal ik hier laten zien. Zo sla ik twee vliegen in één klap. En als de wandelingen op zijn, kan ik altijd nog gaan fietsen, maar dat is van later zorg.



dinsdag 7 april 2020

Cadeaubonnen - duurzaam plezier


Bij mijn afscheid kreeg ik een hele stapel bonnen, cadeaubonnen en boekenbonnen. Vorige week ben ik nog even naar het tuincentrum gegaan om een van de bonnen op te maken. Het was uitstekend geregeld daar. Bij de ingang stond een medewerker om de karretjes die werden ingeleverd schoon te maken. En even verderop kon je zelf je handen nog even schoonmaken met sanitizer. Alle medewerkers hebben handschoenen aan. Er hangen schermen bij de kassa, net als in de supermarkt en iedereen houdt afstand.

De bolletjes staan nu in de grond in de voortuin. De geitenbaard (de plantjes links) zijn een aanvulling op de 2 die ik al had staan. Het zijn schaduwbloeiers en ik heb een lastig stuk schaduwtuin. Hopen dat het aanslaat. Het Pannenkoekplantje staat op mijn salontafel en de zaden liggen klaar voor als ik zover ben om ze te zaaien. Het is nog een beetje een anarchistische boel in mijn achtertuin, dus het kan nog even duren. Gelukkig is het mooi weer en kan ik toch wel een paar uurtjes klussen per dag, als ik niet werk.

Het snuffelen in zo'n tuincentrum is toch wel even een welkome afwisseling van dagenlang thuis zitten. En het mooie is dat ik nog heel lang kan nagenieten van de cadeaus die ik gekregen heb bij mijn afscheid. Als de bolletjes en de Geitenbaard aanslaan zelfs nog jaren...


zondag 5 april 2020

Jubeljaar - maart

Het blauwe huis - Marc Chagall

Onverwacht is het leven totaal veranderd. Veel plannen die ik had voor mijn 'deeltijdpensioen', gaan niet door omdat alle cultuur en horeca is stilgevallen. Het was even een aanpassing, maar nu gaat het prima.  Ik zat een documentaire te kijken en betrapte mezelf erop dat ik schrok toen mensen elkaar de hand schudden of op gedachten als: 'Nou zeg, die lopen wel heel dicht naast elkaar.'  Het went snel.

Cottageleven
Mijn leven is een stuk rustiger geworden, ook los van het coronavirus. Ik ren niet meer van hot naar her. Zelfs voor de baan die ik nog heb, werk ik thuis. Het is helderder in mijn hoofd, maar ik heb nog een instinctieve weerstand tegen drukte. Het was duidelijk genoeg geweest, met een drukke onbevredigende baan. Ik leef in mijn huis en in mijn tuin. Eenvoudig en kalm. Het is goed zo. En heel erg nodig.

Van een vriendin kreeg ik hout dat ik kan verzagen en gebruiken in de vuurkorf. Lekker een keer als het mooi weer is. Het ligt nu op een stapel in de voortuin te wachten. En dan alle andere uren in de tuin, die langzaam wat netter begint te worden. Het is een goed leven.

Stadsleven
De eerste week van maart kon ik nog van het stadsleven genieten met een tentoonstelling en de film Little women met middagje in het café. Nu zie ik eens per week een collega voor de lunch. We houden afstand en bespreken het werk. Onze andere collega uit het is dan aan de telefoon. Ons nieuwe werkoverleg. De lunches maken we met aandacht, er is een wijntje bij en we hebben luxe chocolade bij de koffie. Dan lijkt het nog ergens op.

Zo deed ik het ook met mijn vriendin met wie ik de muziek-tea had. We maken er zelf maar wat van.

Anderen
Vlak voor de nieuwe regels ging ik naar de begrafenis van de man die mijn schoonvader was. Ik ging samen met mijn zus en zwager. Mijn ex-man en ik zijn 13 jaar gescheiden ik verbaasde me over de warmte waarmee de familie me ontving. Bijzonder zijn dit soort dingen. Oude liefde roest niet, kennelijk.

Onverwacht kreeg ik een brief van mijn nichtje. Ze had zomaar ineens haar VWO-diploma gehaald door de corona en ze gebruikte haar tijd om mij een brief te schrijven. Intussen hebben we een gezellige briefwisseling.

Schoonheid
Op de TV is er nu de serie over het leven van de kunstenaar Chagall. Ik vind het bijzonder boeiend.
Hoe iemand zo'n intense behoeft kan hebben om te schilderen, dat hij er echt alles voor over heeft. Dagenlang honger, kou en opsluiting. Het geeft zijn werk een heel andere uitstraling voor me. Ik kijk nu al uit naar de volgende uitzending. En het is een mooi alternatief voor een museumbezoek...

En nu straalt de zon al weer door de ramen (die duidelijk aan een wasbeurt toe zijn) en lokt me naar buiten voor weer wat ordening in de tuin. Het vordert heel gestaag en mijn tijd-methode (gewoon de keukenwekker zetten) werkt goed.


Foto: Wikimedia 

woensdag 1 april 2020

Het duurt nog even.



Gisteren keken er 7,5 miljoen mensen naar de persconferentie over de corona-regels voor de komende tijd. Iedereen wilde natuurlijk weten hoe we er voor staan, of de maatregelen werken, of het strenger moet of juist niet. De uitslag was een beetje te verwachten. Tot eind april blijft het zoals het nu is. Dat lijk wel lang.

Op dit moment bevalt de situatie me goed. Ik ben graag alleen en ik houd van stilte Als ik geen atheist was, zou ik misschien wel non geworden zijn. De kalmte, het ritme, de stilte, de aandacht, het trekt me. En nu kan het in mijn eigen huis. Ik heb het boek van Wil Derkse - Een levensregel voor beginners maar weer uit de kast gehaald en lees het met veel aandacht.

Ik voel me rijk en bevoorrecht. Ik heb een huis voor mijzelf alleen, geen drukte van kinderen die ik les moet geven terwijl ik tegelijkertijd moet proberen mijn eigen werk te doen, geen zorgen om eenzame ouders of andere dierbaren en iedereen om me heen leeft nog en is gezond. Er zijn zoveel mensen voor wie dit anders is. Ik denk aan hen in mijn meditaties.

En ik ben ondenkbaar dankbaar voor mijn eigen plek.

Plannen voor 2024

Het hoeft natuurlijk niet ... plannen voor een nieuw jaar, maar  Ik zou ook op mijn verjaardag plannen kunnen maken of op een willekeurig an...