Voortvarende vrouwen

Een middagje Veendam, Veenkoloniaal Museum. In dit jaar van 100 jaar vrouwenkiesrecht is er overal aandacht voor vrouwen. Ik bekeek met mijn vrijwilligers de tentoonstelling over het kiesrecht in het Groninger Museum. Deze tentoonstelling 'Voortvarende vrouwen' hoort zeker bij de viering van sterke, betekenisvolle vrouwen. Via mijn werk ken ik de conservator van het museum, dus ik was ook wel benieuwd naar zijn verhaal. En... ik was onder de indruk. Het is een kleine, maar echt goede tentoonstelling: veelzijdige informatie en een mooie verzameling objecten die lieten zien hoe wereldwijs deze vrouwen waren door hun reizen.

De dames kleedden zich volgens de laatste mode van de grote steden en vielen daar ongetwijfeld mee op. De portretfoto's van de schippers en zijn familieleden zijn gemaakt in Liverpool en Riga en een deel van de Veenkoloniale schippers kwamen zelfs zo ver als Brazilië. Ze namen allerlei bijzonder souvenirs mee terug, die nog steeds in de regio te vinden zijn. Daardoor leken hun huizen wel musea, schreef een tijdgenoot. Veel vrouwen weden weduwe, zoals de onderstaande advertentietekst uit de tentoonstelling laat zien: mannen bleven op zee.

Advertentie
De smartelijke wonde mij verleden jaar getroffen door het verlies van mijnen onvergetelijken echtgenoot en mijn beminde dochter Gezina, die in de golven der zee hun graf hebben gevonden op verre na niet geheeld, behaagde het de vrijmachtige God heden na ene langdurige sukkeling door de dood van mij weg te nemen mijn geliefde dochter Catharina Hindriks Zeeven in den ouderdom van twintig jaaren. De hoop dat zij in christus ontslapen moge zijn, lenigt mijne smart en ook die van hem met wie zij door den band des huwelijks zoude worden vereenigd en van haare broeders en zusters.
Hij die niet antwoorde van zijne daden welke altijd heilig zijn leere ons in den smartelijken weg stil en gelaten te berusten 
Nieuwe Pekela, den 26 dezember 1856

De weduwen moesten zien rond te komen na het verlies van hun man. Antje van der Veen is een mooi voorbeeld. Als weduwe begon ze in 1880 in Pekela nadat het schip van haar man was vergaan. Haar dochter Antje volgt haar voorbeeld en sticht een winkel in Assen, die ze wil laten uitgroeien tot de enorme warenhuizen die haar vader in Liverpool en Londen heeft gezien. Het is gelukt. De volgende keer dat ik in Assen ben zal ik toch anders kijken naar deze indrukwekkend grote winkel.

Naast deze vrouwententoonstelling was er nog de kunstexpositie AVEBE 100 jaar, waar een paar prachtige schilderijen hingen. Bijzonder te zien dat Scholten, de grote aardappelmeelfabrikant, zijn leven heeft laten schilderen.  Ik vond het verrassend en had een boeiend gesprek met een man die in een van de fabrieken had gewerkt. Zomaar, zonder aanleiding een boeiend gesprek tussen schilderijen. Het museum is ingericht in de oude HBS van Veendam waar ooit Winkler Prins (van de encyclopedie) werkte. Het gebouw alleen is al bijzonder.

In de winkel kocht ik nog viskruiden uit de Baltische landen (vanwege de scheepvaartrelatie met Riga)voor een vriend van me en Veendammer mosterd voor mezelf. En ik vond informatie over allerlei boeiende tentoonstellingen in de buurt: Bierbrouwen in het middeleeuwse klooster in Ter , bereiden en bewaren in Appingedam, Us ferlosser over Domela Nieuwenhuis in Heerenveen. En het Veenkoloniaal heeft zelf nog twee bijzondere tentoonstelling in het verschiet. Het Drents museum heeft ook mooie plannen, waaronder Frida Kahlo volgend jaar. Wat een heerlijk vooruitzichten voor mijn deeltijdpensioen. De biertentoonstelling is al geboekt met mijn broer.

Na mijn kopje koffie ging ik met een glimlach om mijn mond weer naar huis. Ik houd van kleine, fijne, overzichtelijke tentoonstellingen. Lekker een paar uurtjes genieten van schoonheid en geschiedenis. En dat, gecombineerd met een middagje hout zagen en blad vegen in de tuin, is mijn ideale weekend.