September was een feestelijke maand met de bruiloft in Engeland. En het was een bewogen maand, veroorzaakt door mijn werk. Daar kom ik nog wel op. Daardoor heb ik toch iets minder kunnen genieten van mijn jubeljaar dan ik had gewild. Maar goed, je hebt niet alle gebeurtenissen in de hand en het is ook een kunst om wat er gebeurt te accepteren, in de lijn van ichigo ichie waar ik over schreef deze maand. Dus dit is de maand september van mijn jubeljaar:
In de cottage
Ik genoot van het spliterwtengerecht naar aanleiding van het heerlijke nieuwe kanaal van Townsends. Intussen heb ik soep gekookt met gele spliterwten er in, naast pompoen en courgette. De soep kreeg een zachte zoete smaak. Ik at de soep met mijn coox voor mijzelf en mijn vriendin Clair. Ik was met haar naar een tentoonstelling geweest die we geen van beiden goed vonden, dus daar schrijf ik maar niet over.
Terug in mijn tuin kookte ik soep en schonk ik haar een glas druivensap in dat ik de vorige dag gemaakt had, van mijn druiven en op het houtvuur. Meer cottage kan eigenlijk niet.
De Parisienne
De tijd komt dat het stadsleven wat meer nadruk zal krijgen. De Pompeii-tentoonstelling was natuurlijk bijzonder leuk en de reis in de Eurostar 1e klasse vanuit Londen ook bijzonder comfortabel. De reis rondom de bruiloft was bijzonder geslaagd.
De Parisienne is ook de vrouw die onderzoekt en het leven leert kennen. Ik heb één van de artikelen die ik dit jaar heb gepland in mijn onderzoek over de domina Laurence Dufour, afgeschreven en ingeleverd bij het tijdschrift van een regionale historische vereniging. Het heeft even geduurd tot ik alle informatie had om mijn vragen te beantwoorden. Gelukkig vond ik na lang zoeken een boek uit 1904, waarin ik precies las wat ik wilde weten. Daarna heb ik nog eens flink geslepen aan de tekst. Ik wil niet alleen verhalen vertellen, ik wil ze mooi vertellen. En dat vraagt tijd. Voor dit moment ben ik tevreden.
Leven met anderen
Ik was door de omstandigheden te laat met mijn kaart voor moreloveletters. Volgende maand zal ik twee kaarten sturen. Als het wat rustiger wordt. Anders is een ook genoeg. Ik wil geen stress krijgen van mijn jubeljaar uiteraard.
Natuurlijk heb ik nog steeds contact met mijn schoonmoeder. De verhalen zijn pijnlijk en het ziet er niet goed uit. Ieder dag dat er een onderzoek of een uitslag is, laat ik iets van me horen. Meer kan ik niet doen. Het is ook genoeg.
Schoonheid
Ah! De luchten, de verkleurende bomen, de zonsopgangen, alles wat de herfst laat zien van heerlijke schoonheid. En dan te bedenken dat het alleen nog maar mooier zal worden. De druif gaat verkleuren, de boom voor mijn huis, er zal mist boven de velden hangen als ik naar mijn werk rijd. Een heerlijk vooruitzicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten