Thuiskomen 2

Het werk aan het halletje heeft een tijdje stil gelegen. Ik was bezig met  een onderzoek naar een goede mat. Het leek me mooi om de hele vloer met één mat te beleggen. Maar dat was niet zo maar geregeld. Kant en klare matten zijn allemaal te klein. De vloer van het halletje is 1.32m bij 1.35m, en matten zijn vaak niet breder dan 90 cm, een enkele keer 1,20m. 

Ik liet een offerte maken bij een vloerbedekkingwinkel. Een droogloopmat kwam op € 235,00. Dan zou ik een schitterende mat hebben, die precies passend gelegd zou worden. Maar voor zo'n kleine oppervlakte vond ik het wel heel veel geld. Er waren wel goedkopere alternatieven, maar die vond ik niet mooi. De stuctuur van die vloerbedekking was we heel grof en de kleuren spraken me niet aan. 

Daarom heb ik besloten om de droogloopmat die ik nog heb, gewoon in het halletje te laten liggen en er vloerbedekking onder te leggen.  Ik moet rekening houden met het luik voor de watermeter. Minimaal één keer per jaar moet de vloerbedekking er uit omdat ik dan de stand moet opnemen. En de vloerbedekking moet tegen een stootje kunnen. Tegels zijn dan de handigste oplossing. Ik kocht 9 stevige, projecttapijtachtige tegels voor € 2,00 per stuk. 

Nu zijn in de oud huis de muren en de hoeken bijna nergens helemaal recht. In het halletje was dat ook zo. Het verloop van was ongeveer 1 cm per tegel. Ik moest dus alles schuin afknippen. Het is gelukt, niet overal helemaal perfect, maar goed. Het is mijn vak ook niet. Ik ben tevreden met het resultaat: het ziet er een stuk warmer uit. 

Ik heb intussen ook een kapstok gevonden. Ik had een plan om er één te laten maken, maar deze vond ik leuk en passend bij het huis. Ik laat hem ophangen door mijn timmervrouw. Ik kan wel boren, maar iets waterpas ophangen is niet mijn sterkste kant. Binnenkort maak ik een afspraak met haar voor een serie klusjes. Dan gaat de kapstok ook aan de muur. Intussen heb ik ook een borstel voor de brievenbus geschroefd, maar dat is geen onverdeeld succes. De brievenbus is erg stroef en daardoor steekt de postbode mijn post nog wel eens tussen de borstel en de deur. Daar moet ik nog maar eens op studeren. 

In ieder geval ga ik nu verder met het maken van het prikbord dat ik aan de muur wil hebben. Midden in het prikbord wil ik de kalligrafie van Thich Nhat Hanh: Ik ben aangekomen, ik ben thuis, en daar omheen plaatjes die betekenis voor me hebben en me doen denken aan de mensen die me dierbaar zijn. Wordt vervolgd....

Mijn vorige verhaal over het halletje vind je hier