Biet, biet, biet

Dit jaar is het eerste jaar dat ik veel bewaargroentes heb. Ik kocht ze in de Noordoostpolder in het najaar. Nu hebben de groenten van alles meegemaakt in mijn schuurtje. Eerst hadden ze het te warm en begonnen ze uit te lopen. Daarna vroor het dat het kraakte, de groenten ook. Het was de eerste keer dat ik bevroren wortels zag. 

Afgelopen weekeinde stapte ik het schuurtje binnen om een paar bietjes te pakken. Er bleek schimmel op de buitenkant te zitten. Niet goed! Gelukkig kon het er makkelijk af, samen met de laag aarde die nog op de bieten zat. Het betekende dus dat ik aan de slag moest met de bieten. Ik vulde mijn grootste pan met alle bieten waar schimmel op zat en goot de pan vol water. Daarna maakte ik biet voor biet heel grondig schoon en zette alles op het gas met nieuw, schoon water. 

Bietensalade
Toen kwam de vraag: wat maak ik met al die bieten. Het eerste boek dat ik raadpleegde was Veg! Daarin stond een linzen-bieten-fetasalade. Lekker makkelijk: geraspte biet, gekookte Le Puy linzen (in bouillon met laurierblad en peterselie) en blokjes feta mengen met wat olijfolie en balsamicoazijn. Het is een heerlijk gerecht. Ik had ook niet anders verwacht van dat mooie boek van River Cottage. Ik maakte gelijk een tweede portie om als salade mee te nemen naar mijn werk. En het kookwater, de bouillon dus, ging in een mok mee naar de kamer. Terwijl ik dit typ, neem ik zo nu en dan een slokje. Prima, en heel geschikt voor een snel gerecht in een drukke week. Als de bietjes tenminste al gekookt zijn. 

Bietensoep
Mijn volgende boek was Het gouden vergeten groentenboek van Marianna Buser. Daarin staan mooie bietenrecepten. Ik koos voor Russiche bietensoep. Maar goed, ik had niet alle ingrediënten in huis. Het is dus een variant op de bietensoep geworden. Ik raspte twee bieten, snipperde een ui, sneed 200 gram spitskool fijn en twee wortelen in plakjes. De spitskool was in het recept witte kool en de wortels peterseliewortel. De groenten ging samen in de pan met een liter water, een bouillonblokje, een laurierblad met een kruidnagel er in (de laatste was een vervanging van kruidnagelpoeder) wat gemberpoeder (ipv verse gember) nootmuskaat en peper. Ik nam mierikswortelpoeder in plaats van mosterdpoeder en thijmazijn voor rode wijnazijn. 
Het is mijn bedoeling om de soep in te vriezen en een klein beetje in te maken. Met de rode kool is het ook gelukt. Die heb ik afgelopen zondag opgegeten. Hij smaakte nog prima. Ik ben benieuwd of het lukt. Inmaken is altijd beter dan invriezen omdat het geen stroom vraagt. Nu staat de soep eerst af te koelen in bakjes op het bankje naast de keukendeur. Ik heb een beetje geproefd. Ik vind dat ik iets te ruimhartig ben geweest met de nootmuskaat. Tja, dat raspen is ook zo leuk....

Ik heb nu nog 7 gekookte bieten over. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik twee bietjes heb weggegooid. Die waren echt niet goed meer, helaas. De heerlijke salade bracht me op het idee om en variant te maken van bieten op zuur. Ik houd niet van zuur, maar als ik balsamicoazijn gebruik, is het misschien goed te doen. Dan kan ik ze zo uit het potje mengen met linzen en feta. Ik hoef dan alleen nog maar een beetje olie toe te voegen. Even snuffelen in mijn collectie inmaakboeken.

Het is koud genoeg buiten om de bieten nog een nachtje goed te houden. De bietenkoekjes van Marianna Buser lachten me ook toe van de pagina. Maar goed, het is even genoeg. Morgen is er weer een dag.