Een man liep voorbij en waarschuwde me. De paddenstoel is vast giftig! Ik vroeg hem waarom hij dat dacht en hij antwoordde me dat het waarschijnlijk zo was omdat eetbare paddenstoelen niet binnen de bebouwde kom groeien. Ik heb maar wat gelachen, wat het is natuurlijk een wat wonderlijk argument. Het bos of 'de natuur' hebben geen monopolie op eetbare planten en zwammen. Daar is het risico op iets giftigs net zo groot. De man bedoelde het ongetwijfeld goed.
Thuisgekomen pakte ik mijn boek over eten uit de natuur erbij en vond de Zwavelzwam. Eetbaar! Op Internet vond ik nog wel de opmerking dat de zwam in rauwe vorm wat allergische reacties kon geven. Volgens mijn boek is de Zwavelzwam niet te verwarren met enig andere zwam, dus was ik veilig. De volgende dag ben ik gewapend met een mesje terug gegaan en heb ik een stuk geoogst.
Thuis heb ik een paar kleine plakjes een tijd gebakken zodat alles gaar was en het opgegeten. En toen begon het wachten: zou er iets van een allergische reactie komen? .... Niets. Ik voelde me kiplekker. Ik heb dus de rest van de oogst in stukjes gesneden en ook gebakken. Die is een paar dagen later door de tomatensaus gegaan.
In Engeland noemen ze de Zwavelzwam Chicken of the Woods. De zwam heeft ook wel een vergelijkbare structuur. Ik vond het ontzettend leuk om dit uit te proberen. Er is nog genoeg aan de boom, dus het zal niet mijn laatste oogst zijn.
Een minder fijne bijkomstigheid is natuurlijk dat de boom ten dode is opgeschreven. Dat las ik ook: de Zwavelzwam komt op zwakke bomen en 'ruimt ze ook op'. Het zij zo. Het is de gang van de natuur. En als dat toch zo is, kan ik er maar beter van genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten