Het begin van een nieuw cultuurseizoen

Foto's nemen in het donker blijft lastig.....

In augustus begint het culturele seizoen in veel steden met een festival en een Uitmarkt. Alle kunstinstellingen laten zien wat ze het komend jaar gaan doen en dans- en theatergezelschappen over de hele wereld presenteren zich. Zo'n festival had altijd veel charme. In mijn stad is het langzaam steeds meer een foodfestival geworden, zoals dat helaas op veel plaatsen gebeurt. Daar ga ik niet meer naar toe, maar buiten het festivalterrein is er nog van alles te beleven. 

Ik ging naar een concert in de prachtige synagoge, een cellist speelde klassieke muziek met technobegeleiding. Het was heel indrukwekkend. De vriendin, met wie ik bij het concert was, en ik waren er stil van. Het is boeiend in uitvoeringen, vind ik, als er verschillende soorten kunst gecombineerd worden. In dit geval waren we vooral verbaasd over de klanken die hij uit de cello wist te halen.

Er was verder een openbare repetitie van het plaatselijk theatergenootschap. Heel boeiend om mee te maken. Scenes worden stilgelegd en overgedaan en we maakten de discussie mee over hoe de verbeelding moest zijn. Tussendoor kregen we uitleg over de uitvoering (de kleding, de muziek, het toneel) en maakten we kennis met alle betrokkenen bij de productie. Het was reuze leuk. 

Een paar dagen later ging ik naar een voorstelling over een onbekende verzetsvrouw. Die had ik zeker niet willen missen. Soms verdwijnen mensen uit de geschiedenis zonder dat we begrijpen waarom. Deze vrouw hoort daar zeker bij. Ik bleef achter met een paar onbeantwoorde vragen. Maar dat maakte niet uit voor het gevoel waarmee ik de voorstelling verliet.

Ik sloot het festival af met een lezing over het Rampjaar dat dit jaar 350 jaar geleden is. In de geschiedenislessen krijgen we maar heel weinig informatie over dit jaar. We weten dat de Republiek, radeloos, redeloos en reddeloos was en dat Willem de derde als redder uit de strijd kwam. Dat was het ongeveer. Maar nu was er ook aandacht voor de collaboratie met de vijandige legers van diverse vestingen (Zwolle, Kampen en Deventer) en de vasthoudendheid van andere (Groningen en Bourtange). Ik heb een boek over het rampjaar op mijn leeslijst gezet, want ik wil er echt wel meer van weten. 

Hier en daar heb ik foldertjes verzameld van tentoonstellingen, lezingen en concerten. Veel te veel om allemaal te doen. 

Maar toch, wat een rijkdom,.... ondanks alles nog steeds.