Je ziet ze steeds meer: weggeefkasten. Volgens mij is het begonnen met bibliotheekkastjes waar mensen boeken ruilden en uitgegroeid tot allerlei andere spullen. Die boekenkastjes zijn vaak heel speels, ze lijken op vogelhuisjes of kabouterhuisjes. In mijn wijk staan twee weggeefkasten, en als het mooi weer is, zet iemand bij mij om de hoek een boekentafel buiten. Ik ken de oorsprong niet van die nieuwe weggeven, moet ik zeggen. Het is vooral een stuk handiger dan een rit naar de kringloopwinkel. Voor het wegbrengen dan, als je iets zoekt, heb je natuurlijk meer keus in een winkel dan in een kast.
Dit bracht ik weg deze zomer:
Volle flessen schoonmaakmiddel voor het verwijderen van groene aanslag. Ik gebruik ze niet. Misschien vindt iemand anders het wel prettig. Daarnaast had ik nog een fles leerreiniger. Die kwam nog uit het keukenkastje van mijn moeder. Zij is in 2006 overleden. Zo lang heb ik het niet gebruikt. Het is duidelijk dat iemand anders er meer aan heeft dan ik.
Boeken. Ik heb zoveel boeken weggedaan in de afgelopen tijd, dat ik niet meer weet wat ik in de kast heb gezet. Ik weet er nog één: een fietsrouteboekje in Friesland. Ik denk dat dat heel aantrekkelijk kan zijn voor mensen die in Nederland vakantie zullen vieren. Friesland is een prachtige provincie. Ik had ook nog een mooi houten boekstraandertje. Daar heb ik dit boek op gezet in de weggeefkast. Het oog wil ook wat... toch?
Kooktoestelletje. Ik kocht dit ooit in een kringloopwinkel. Twee pannetjes op twee spiritusbrandertjes. Jaren geleden waren deze kooktoestelletjes heel populair en zeten ze ook vaak in kerstpakketten. Ik heb één keer een dinertje georganiseerd met dit kooktoestel. Sindsdien nam het ruimte in in mijn kelder.
Toiletspullen. Ik had een tijdje geleden een aantal flessen douchegel en tubes tandpasta gekocht om naar de voedselbank te brengen. Daar kwam het steeds niet van. Ik had ook nog een pakket D*ove lotions gekregen van een vriendin, die dat weer van een loterij had gekregen waar zij lid van is. Ik gebruik dat niet, maar het leek me ook mooi voor de voedselbank .De weggeefkast was dus een mooie oplossing voor mij. Er zijn genoeg studenten in de wijk die het krap hebben. Dus ze komen vast wel goed terecht.
Strooizout. Ik had ooit een grote rechthoekige emmer met strooizout gekocht. Hij stond altijd in het tuinhuisje dat ik heb afgebroken. De emmer heeft een paar maanden in de schuur van de buurman gestaan. Dat kon niet meer. Dus heb ik een plastic bak gepakt, die volgeschept met strooizout en de rest van de emmer in de kast gezet. Ik heb voor jaren genoeg. Het sneeuwt toch bijna nooit meer.
Kleinigheidjes. Een paar pennen, een flesje geurolie, drie gelukspoppetjes, dat soort dingen heb ik tot slot nog in de kast gelegd.
Twee weken nadat ik alles in de kast had gezet, ben ik nog even weer gaan kijken. Alles was weg! Dat geeft me een goed gevoel.
Binnenkort begin ik met de 'herfstlichting' voor de kast.
De foto's komen van Pinterest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten