Toen we op een dag terug kwamen van een mooie boswandeling, zagen we de boer werken in zijn wijngaard. Hij sprak verrassend goed Engels en legde ons uit waar hij mee bezig was. De wijngaard was nog aangeplant door zijn grootvader en ligt midden in het dorp. Dat is bijzonder: tegenwoordig mogen wijngaarden niet meer worden aangelegd binnen de bebouwde kom.
We kregen een rondleiding door de kelders (die onder het huisje bleken te liggen) en een proeverij. Helemaal onverwacht en erg leuk. De champagne was prima. Er zijn wel wat flessen meegekomen naar Nederland, die nu in mijn kelder en bij mijn zus in de kast liggen te wachten op mooie momenten.
Maar mijn vakantie begon al eerder. Op zaterdag reed ik naar Almere om mijn neef op te halen. Samen brachten we een bezoek aan de Brouwmarkt. Ik had hem voor zijn verjaardag samen bier brouwen beloofd. We kochten een starterspakket voor het maken van Grand Cru. In het najaar gaan we het bier brouwen en met oud en nieuw gaan we het proeven. Ik vind het reuze spannend om het samen met hem te proberen.
De volgende stap was een bezoek aan mijn broer in het ziekenhuis. Hij heeft een wond aan zijn knie, die is gaan ontsteken. Het kostte de artsen moeite om de wond schoon te krijgen en ze wilden onderzoeken of er een vreemde bacterie in zijn knie zat. Uit voorzorg lag hij al op een aparte kamer. Mocht het heel besmettelijk zijn, dan konden ze hem meteen isoleren. Daar lag hij dan: in een warm ziekenhuis (de airco deed het niet) met zijn been op een kussen. Mijn broer had pijn, veel pijn en dat maakte hem boos.Toen we kwamen mopperde hij behoorlijk. Gelukkig trok hij bij toen we eenmaal buiten in de zon zaten en samen wat dronken. Het blijkt maar weer hoe belangrijk het is om bezoek te krijgen als je in het ziekenhuis ligt. Na het bezoek kookten neef en ik voor mijn schoonzus en brachten we een heerlijke avond door in haar tuin.
De volgende morgen op 9:00 uur zaten neef en ik in de auto. We reden ongeveer twee uur naar onze pauzestop in Waterloo. Daar bekeken we het museum Wellington over de slag in 1815. Met een Nederlandstalige geluidstour werden we door het verloop van de slag geleid en langs de hoofdpersonen. Het museum was in de voormalige herberg van Waterloo, waar Wellington zijn hoofdkwartier had. Jammer dat ik mijn fotocamera in de auto had laten liggen, want er waren mooie details in het pand. In de tuin stond een prachtig witte roos, de Waterloo roos. Daar hoort nog een verhaal bij, maar dat vertel ik morgen. Ik ga nu de badkamer schilderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten