Paars diner

Deze winter wil ik de vrienden die bij me komen eten een paars diner voorzetten. Vorig jaar had ik mijn nazomerdiner dat ik heb gegeten met een aantal vrienden. Dit is een winterse variant. Het is voor mij makkelijk als ik niet steeds iets anders hoef te verzinnen. En ik vond het wel een grappig idee. 

Ik bedenkt zulke diners altijd met veel plezier. Niet alleen de recepten, maar ook de aankleding van de tafel, zodat het een compleet plaatje wordt voor een gezellige avond met een vriend of vriendin. En.... de paarse groenten die ik gebruik zijn ruim beschikbaar en goed betaalbaar in het winterseizoen. 

Voorgerecht: Bietensoep met geitenkaas

Er zijn genoeg voorbeelden te vinden van bietensoeprecepten op internet. Het hangt ervan af wat je zelf lekkere kruiden vindt, welke soep je kiest. 

Groentesoep maak ik altijd op dezelfde manier. Een groente, water, bouillonpoeder en andere kruiden koken en dan de staafmixer erin. Dat heb ik hier ook gedaan. De geitenkaas kun je gewoon boven de soep verkruimelen. Een paar blaadjes peterselie erbij staat mooi, maar is niet nodig voor de smaak.

Hoofdgerecht: Aardappel-pastinaakpuree & rode kool met rode wijn

De rode kool maak ik in grote hoeveelheden klaar in mijn slow cooker. (Nu ik zonnepanelen heb, kan ik op zonnige dagen koken op zonne-energie. Dat voelt heel goed)Ik fruit een rode ui in olie en voeg dan de kool, rode wijn, bouillon, laurier en kruidnagel toe. Soms ook nog wat rozijnen. Dit laat ik pruttelen tot de kool gaar is. Een deel maak ik in in potten en de rest serveer ik. Op deze manier kan ik bij het volgende diner een van de potten open trekken en de kool opwarmen.

De aardappel-pastinaakpuree is heel makkelijk om te maken. De aardappels en de pastinaken in kleine stukken koken, afgieten en dan stampen met een beetje boter of olie, zout en peper en kruiden die je lekker vindt. Hoe fijn je de puree maakt, is afhankelijk van je smaak. Ik laat er wat stukjes in zitten. 'Al dente', zeg maar. Van de puree maak ik timbaaltjes met een doorsnee van 10 tot 12 cm, die ik in de oven zet tot er een korstje op komt. De timbaaltjes serveer ik midden op een bord met een paar kort gekookte schijfjes appel en wat bieslook erop. De kool schep ik er omheen. 

Nagerecht: Stoofpeer met stilton

De peertjes kwamen weer uit de tuin van een vriendin. Zij heeft een ander huis gekocht, dus dit jaar had ik voor het laatst gratis peertjes. Misschien is het tijd om een perenboom in mijn eigen tuin te zetten....

De peertjes kook ik ook in de slow cooker in wijn met kruiden als laurier, kruidnagel, peperkorrels, kaneel en kardemom. Een beetje suiker voeg ik toe als ik het resultaat niet zoet genoeg is. Meestal is dat niet nodig.

Stilton is een stevige kaas, die ik goed vind passen bij peertjes. Maar je kunt ook een zachtere kaas kiezen als dat je beter smaakt. 

Een diner is voor mij niet af als de aankleding niet ook in het thema past. Ik koos voor mijn witte tafelkleed en servetten. Mijn zus maakte voor de kerstdagen een paarse tafelloper die ik van haar mocht lenen. In mijn zilveren kaarsenstaanders zette ik paarse kaarsen en ik koos voor een 'bloemstuk' uit de tuin met veel Hedera en lilakleurige kerstballen. Ik probeer altijd een stijl te creëren met eenvoudige middelen en met dingen die ik al in huis heb. En dat is weer gelukt. 

Ik denk nu na over een wit diner voor de lente. Wie weet. 

Vermeer - once in a lifetime

Eén van de beroemdste schilder uit de geschiedenis van Nederland is hij, Johannes Vermeer. Zijn oeuvre is klein en exclusief en wereldberoemd. Toen mijn vriend Jan mijn vertelde dat een groot deel daarvan naar Amsterdam zou komen, wist ik niet hoe snel ik een kaartje moest kopen. Hij ook. En afgelopen week stapten we samen, gewapend met een broodje en een beker koffie, in de trein. 

Het was een droom van jaren van Gregor Weber, deze tentoonstelling. Dit jaar neemt hij afscheid bij het Rijksmuseum in Amsterdam. Pensioen. En voor zijn vertrek wilde hij nog een tentoonstelling organiseren met zoveel mogelijk werken van Vermeer. Dat is gelukt. In totaal 24 schilderijen kwamen naar Amsterdam. Het Rijksmuseum heeft zelf 3, dus in totaal hadden we de rijkdom van 27 schitterende Vermeers.

We wisten dat het heel druk zou worden. De foto's van mensen geklonterd voor een schilderij, die in de pers verschenen zijn, waren niet erg aantrekkelijk. We vroegen ons af of we nog wel wat te zien zouden krijgen. Maar het maakte ook weer niet zoveel uit. Het is zo'n belangrijke tentoonstelling, dat is meer dan de moeite waard. 

Wat een heerlijke tentoonstelling was het! Het was druk, absoluut, maar het maakte niet uit. De sfeer was ronduit gezellig. We raakten met iedereen in gesprek als we toch stonden te wachten bij een schilderij. Iedereen was blij en onder de indruk en iedereen gunde anderen te tijd om te kijken. Ik heb zelden zo'n mooie sfeer meegemaakt in een museum. Meestal is iedereen op zichzelf of gericht op degenen met wie ze gekomen zijn. Nu genoten we als groep.

En wat was er veel te genieten! Het museum had de wanden bekleed met donkere tinten fluweel of wat daarop lijkt. Daardoor werd de sfeer warm en zacht en rijk. Een perfecte achtergrond voor het werk van Vermeer. 

Hoe bijzonder was dat! De beroemde lichtval, het ook voor detail, de intimiteit van de schilderijen en het leek zo uit het leven gegrepen. Vooral het melkmeisje: zo echt en zoveel prachtige details. In plaats van alle schittering van de andere schilderijen, was zij de eenvoud zelf. Het stiksel van haar jasje grof, gaten in de muur achter haar en de afbladderende verf van de muur onder het raam. Een realistisch beeld van een keuken. Ik heb minutenlang staan kijken, diep onder de indruk.

Na 3 uur rondkijken en praten met andere bezoekers was het echt genoeg. We zaten vol. Hoe leuk Amsterdam ook is, we hadden geen fut meer om nog iets anders te genieten. We kochten sushi en gingen terug in de trein. Volkomen tevreden en diep onder de indruk. Deze tentoonstelling staat echt in mijn top drie, met een de Bloomsbury-expositie in Tate-galery (1999) en de Legers van Xian in Assen (2008). 

De kaarten zijn uitverkocht, maar je kunt op de dag zelf kaarten krijgen die niet zijn gebruikt. Ik kan het heel erg aanraden. Het is een tijdje wachten echt waard!

 

Kill it with kindness - afvallen

 

Het wordt, na drie jaar overgewicht, tijd om af te vallen. Ik ben 12 kilo aangekomen door medicijnen die ik moest gebruiken en tijdens de pandemie heb ik het er maar even bij gelaten. Nu de zon heel voorzichtig doorbreekt en het langzaam warmer wordt, is het tijd voor dingen die meer energie vragen. In dit geval dus afvallen. Ik kwam het boek Kill it with kindness tegen in een podcast waarin de schrijfster haar verhaal vertelde. Ik was meteen geïntrigeerd. 

De schrijfster Shahroo Izadi leed aan een eetstoornis en ze werkte jarenlang in de verslavingszorg. Door haar eigen methode viel ze 23 kilo af en is ze nooit meer aangekomen. Dat maakt haar een ervaringsdeskundige en een specialist in gedragsverandering. De titel van het boek sprak me bijzonder aan. Ik wil een verandering inzetten naar een ontspannen houding tegenover eten. Afvallen is vaak vervelend en voelt armoedig. Door de positieve methode van dit boek, kan dat nu anders. Het gaat om een verandering, een andere benadering van eten. 

In de eerste hoofdstukken analyseer je je gedrag en je gedachten over jezelf. Daarna kijk je naar het hoe en het waarom van je gedrag. In mijn geval dus: wanneer en waarom eet ik teveel. Shahroo gebruikt zichzelf en een aantal van haar cliënten als voorbeeld waardoor je jezelf kunt herkennen. En in het hele proces groeit je zelfkennis. Ze kiest ook een heel vriendelijke toon. Ze weet uit ervaring dat vriendelijkheid veel beter werkt dan de harde discipline. 

Als je deze basis hebt gelegd en weet waarom je wilt veranderen, biedt het boek allerlei tips om de verandering in de zetten en vol te houden. Ieder hoofdstuk is weer een andere oefening om vol te houden. Het is dus geen boek dat je even uitleest, het is een werkboek. En soms is de uitwerking van een hoofdstuk confronterend. Dan moet je even de tijd nemen om te reflecteren en te accepteren. 

Ik ben nu nog bezig met de oefeningen en het heeft al tot mooie inzichten geleid. Aan het einde van dit jaar wil ik graag de kilo's weer kwijt zijn. Maar het hoeft niet. Het mag minder zijn, als er maar een goede lijn in zit en ik vooral ontspannener ben tegenover eten. Het wordt een bijzondere, vriendelijke reis. 

Kijk hier de podcast: Behaviour Change Scientist: How I Lost 120lbs With Kindness: Shahroo Izadi | E222 - YouTube

Paasbrunch - asperges en aardbei

Ik houd niet van het commerciële paasfeest, sowieso niet van commercie. Ik ben meer van de Mattheus Passion dan van de paashaas. Het stoort me dat alle feestdagen 'vreetpartijen' zijn geworden. Kijk maar eens op de sites van restaurants die paasbrunches of paasdiners serveren of in de tijdschriften van de supermarkten. Het is een belachelijke overdaad. Ik doe er liever niet aan mee.

Voor het eerst in jaren ga ik naar een paasbrunch bij een van mijn vriendinnen. Ik moet ook iets meenemen. Ik ben zo lang niet met dit soort dingen bezig geweest, dat ik echt even moest uitzoeken wat een paasbrunch is. Daardoor kwam ik op de extravagante sites van de restaurants. Ik koos voor iets met asperges en iets met aardbeien. 

Mijn vriendin eet wel vis en ik soms ook. Dus ik koos voor een aspergequiche met forel. Bij een andere vriendin kreeg ik een tijdje geleden Eton mess als toetje. Dat leek me lekker om te maken voor deze brunch. Ik maakte met opzet kleine porties. Bij dit soort recepten gaat het om de smaak, niet om de hoeveelheid. Ik wil er een fijnproeverij van maken: genieten van heerlijke smaken in kleine hoeveelheden met liefde gemaakt. Mijn vriendin denkt er net zo over. 

Dit heb ik gemaakt:

Aspergetaart

*    bladerdeeg (twee bladen)

*    groene asperges (4 stuks)

*    forel (50 gram)

*    eieren (2 stuks)

*    gedroogde dille (theelepel)

*    zout en peper

*    lente-ui (van 1 het witte onderstuk)

De ui en stukjes forel met zout peper en dille bakken in een koekenpan. De asperges kort koken en laten afkoelen. Een kleine taartvorm met bladerdeeg bekleden en daarin het ui-vismengsel scheppen. De eieren kloppen en er overheen gieten. Daarna de aspergepunten in een stervorm op de taart leggen. Ik heb de taart 40 minuten gebakken op 150 graden in mijn kleine toasteroventje. 

Eton mess met aardbei

*    meringue

*    aardbeien uit de vriezer

*    slagroom

De aardbeien koken tot er een dikke saus ontstaat en dan laten afkoelen. De meringue verkruimelen en in een glas scheppen, daarna een laagje aardbeien en een laagje geklopte slagroom. Twee laagjes maken en nog een klein schepje aardbei als afsluiting. Ik had mooie, kristallen coupes gekozen voor de Eton mess. Het zag er prachtig uit.

Mijn vriendin maakte Oeufs cocotte. Een ei in een ovenschaaltje met kaas en wat je verder nog lekker vindt. Zij koos een cherrytomaatje en wat bladgroen, waaronder daslook. Het zag er bijzonder feestelijk uit. Ze had het nog nooit eerder gemaakt en vond het een ontzettend leuk en makkelijk recept. Ik denk dat in de toekomst diverse gasten bij haar zo'n leuk ovenschaaltje voorgezet zullen krijgen. 

Ze had nog een fles bubbels zonder alcohol cadeau gekregen. Die hebben we ontkurkt en ervan genoten. Zo kan het ook met Pasen.

Citroen drogen en invriezen

 

De citroenen waren in de aanbieding deze week: 5 in een netje voor 0,99. Een prachtige, betaalbare bron van vitamine C, die ik echt heel goed kan gebruiken zo aan het einde van de winter. Ik pers een halve citroen uit door mijn liter water die ik elke dag drink. De andere liter is kruidenthee.

Mijn collega van HRM vertelde me laatst dat ik ieder jaar rond deze tijd ziek ben. Ze was verbaasd dat het nog niet gebeurd was.... Misschien hebben de citroenen hun werk gedaan.

Maar goed, zo betaalbaar zijn ze niet altijd. Dus ik dacht dat er manieren moesten zijn om citroenen te bewaren. Ik perste de citroenen uit en goot het in een ijsklontjeshoudertje. Het sap vriest goed in en een klontje is prima voor goed smakend water. Een paar bevroren frambozen erbij en je hebt een feestje. 

De ander optie is drogen. Dat is een geduldkwestie, maar we de moeite om uit te proberen. Het is heel eenvoudig. Je moet wel een droger hebben, maar daarna gaat het eenvoudig. 

1. Schrob de schillen van de citroenen goed schoon

2. Snijd ze in zo dun mogelijke plakken en alle plakken zoveel mogelijk even dik.

3. Leg ze op het rek van je droger (ik heb het folie ertussen gelegd vanwege het lekken van het sap)

4. Laat 16 uur drogen op 57 graden.

5. Sla op in luchtdichte container of pot. 

De smaak van de gedroogde schijfjes moet sterker zijn dan die van verse. En volgens de bronnen die ik gelezen heb, blijft de vitamine C op peil. Dat zou geweldig zijn. Het moment dat ik dit schrijf, liggen de schijfjes te drogen. Wat het wordt, laat ik later nog wel weten.

Nieuw jaar

 

De eerste dagen van 2023 zijn al achter de rug. Ik had teveel te doen om hier te schrijven. Nu de werkweek voorbij is, heb ik de tijd. 

Gelukkig nieuwjaar iedereen!

Wat zal dit jaar brengen? Het ene doemscenario naar het ander is langsgekomen in de afgelopen maanden. En ik weet dat er mensen worstelen met de kostenstijging, er zijn zorgen over oorlogen en over onze toekomst op een vervuilde aarde. Ik houd me hier altijd aan de aanwijzingen van Steven Covey: richt je op datgene waar je invloed op hebt en laat het overige aan anderen over. Ik volg het nieuws uit compassie, niet omdat ik denk dat ik echt iets kan veranderen.

Wat betekent het dan voor me dat ik in 2023 een goed leven wil leiden? Het is immers het thema van mijn blog: een goed leven in twee betekenissen, fijn en verantwoord. Ik heb een paar doelen voor mezelf geformuleerd. Geen idee of dat allemaal gaat lukken. Ik begin aan een mooi pad zonder dat ik weet waar het uit komt. Maar goed, dat is elke dag zo.

Dit is wat ik wil doen.

1. Er komen eindelijk zonnepanelen. Ik zit in een VVE met mijn bovenbuurman en hij was niet voor panelen. Nu de kosten van energie zo hoog zijn geworden, is hij om. Dus: in maart is het zo ver. Ik ben er erg blij mee. Ik heb meer panelen gekocht dan ik nodig heb, zodat ik kan overschakelen van gas naar electra voor een aantal dingen. Vooral koken en verwarmen, denk ik. Zo wordt mijn voetafdruk weer een stukje kleiner.

2. Ik ga verder met mijn 'cottage'. Nu ik een weckketel heb gekocht kan ik veel meer inmaken. Ik zal dan wel meer opslag moeten hebben voor de inmaak. Daar ga ik dit jaar mee bezig. Dus: opslag voor mijn potten ingemaakte groenten en fruit. Dit heeft natuurlijk ook te maken met de inrichting van de tuin: in ieder geval een uitbreiding van de groentetuin met drie plantvakken. En de rest is nog in ontwikkeling. Gelukkig is het zacht buiten en kan ik het een en ander voorbereiden. 

3. Het boek 'Doe het Zero" heeft me geïnspireerd voor het zelf maken van verzorgings- en schoonmaakproducten. Ik heb al veel ingrediënten gekocht. Ik ga beginnen met handcrème, maar er komt meer. Ik wil dit graag zo doen omdat ik dan zeker weet dat ik geen gekke chemicaliën op mijn huid smeer en ik hoef niet steeds nieuwe potjes te kopen. Zo heb ik meteen minder afval. 

4. Mijn mediteren wil ik weer oppakken. Het is lang geleden dat ik dat regelmatig deed. Het doet me altijd heel goed, dus dat is een van mijn doelen. De rust en balans die het brengt is een mooie basis voor een goed leven. Ook wil ik in ieder geval één week uittrekken voor een retraite. Mijn kerst heb ik doorgebracht bij het voormalig klooster Nieuw Sion. Dat is een prachtige plek voor een retraite. 

5. Mijn onderzoek naar de domina is mijn grootste hobby, na de tuin. Ik wil een paar artikelen publiceren. Twee daarvan zitten al in de pijplijn. En ik ga minimaal twee weken onderzoek doen. 

6. Om mijn geest te blijven scherpen, heb ik me voorgenomen dat ik minimaal 36 boeken lees dit jaar. Ik ben begonnen in een dikke pil: een biografie van Erasmus. Daarna staan er nog veel prachtige boeken op mijn leeslijst, waaronder vier boeken van Nobelprijswinnaars. Want dat blijft een van mijn lange termijn doelen: ik wil van iedere Nobelprijswinnaar één boek gelezen hebben. 

Naast deze zes zijn er nog wat kleine doelen die niet het benoemen waard zijn. In grote lijnen is dit 

Gekregen, gevonden en gekocht (herfst 2022) - rijkdom!

Het blijft boeiend om deze overzichten bij te houden. Wat ik heb gevonden, gekregen of gekocht. Het geeft steeds opnieuw een gevoel van rijkdom. 

Gekregen:

Als vriendinnen komen eten, krijg ik vaak kleine cadeautjes. Van één van hen kreeg ik een courgette uit eigen tuin. En een prachtig bosje kruiden, ook uit eigen tuin. Een andere vriendin nam een mooie amaryllis mee. Ik hoop de bol over te houden en nog regelmatig van de mooie bloemen te genieten. 

Ieder jaar krijg ik appels en peren uit de boomgaard van mijn schoonmoeder. Een heerlijke voorraad om mijn cottage-liefde op uit te leven. 

Omdat ik een tijdje behoorlijk ziek was, stuurden mijn broers en zussen me een bloemstuk. Er zitten twee hyacinten in. Ik kan er dus nog een tijd van genieten. 

Van een familielid van de domina naar wie ik onderzoek doe, kreeg ik foto's, twee handgeschreven preken, een aantal boeken en haar vulpen. Het was een historisch moment voor me iets zo persoonlijks in handen te hebben. 

Een vriend van mij, met wie ik het genoegen van historisch onderzoek deel, gaf me een biografie van  Erasmus. Hij vond het een goed boek en raadde het met vooral aan vanwege de schrijfstijl. De manier waarop biografieën geschreven zijn, boeit me enorm. Uiteindelijk wil ik er zelf een schrijven. Het moet een fijn leesbaar boek worden. Dat is de uitdaging. Voor hem is het boek over eten met Erasmus dat ik heb gegeven dit seizoen. 

Gevonden:

Wandelend van de supermarkt naar huis, zag ik kapotte waaltjes tussen de struiken liggen. Te zien aan kleine bobbeltjes in de hoek van de stenen, waren ze van dezelfde productie als ik al in mijn kas heb liggen. Ik ben teruggefietst om de grootste stenen op te halen. Ik kan aan de randen van mijn terrasje in de kas aanvullen. Zo verbeter ik stap voor stap mijn kas. 

Eén keer toen ik spullen naar de weggeefkast bracht, zag ik een moestuinboek. Dat heb ik meegenomen omdat er altijd wel een leuke tip te vinden is in zo'n boek. Deze winter kan ik er gebruik van maken om de tuin opnieuw in te richten. Als er niks nuttigs in staat, kan ik het boek altijd nog terug leggen in de buurtkast.

Gekocht:

Voor de koude dagen heb ik een nieuw vloerkleed gekocht. Er lag al jaren een sisal kleed in de woonkamer. Dat is heel stoffig en het was intussen behoorlijk versleten. En nu de koude, dure dagen er aan kwamen, leek een lekker warm kleed me een goed idee. Ik kocht een wit, wollen kleed. Het is heerlijk zacht aan mijn voeten en de kamer is een stuk lichter. In alle opzichten is het een goede aankoop. 

Terug van vakantie in september, en van drie nachten in een fijn hotel, kwam ik er achter dat mijn matras wel heel hard was. Ik vond het niet nodig om een heel nieuw matras te kopen. Een oplegmatras is dan een goede optie. Nu slaap ik heerlijk warm en zacht. De hoes van het oplegmatras is wasbaar. Dat is nog een extra voordeel. 

Ik wil al langer een weckketel. Ergens tijdens dit seizoen was de ketel die ik wilde hebben in de aanbieding. Dus heb ik er een gekocht. In het nieuwe tuinseizoen hoop ik veel tomatensaus in te maken en soepen. Wat ik verder ga doen, weet ik nog niet. Maar het is een nieuwe ontdekkingstocht in de cottage. 

Ik had al tijden een schuurmachine te leen. Maar de eigenaresse wilde zelf gaan klussen. Ik heb nog wel een paar deuren onder handen te nemen, en de trap. Dus heb ik even gewacht op een aanbieding en toen een mooie Bosc*h schuurmachine gekocht. Deze kerstvakantie neem ik een van de deuren onder handen. 

Een klein bezoekje aan de kringloop: een hoge slanke koffiepot voor bij mijn serviesverzameling. De oude pot is kapot gevallen. Het is dus een vervanging, niet iets nieuws. En ik kocht een mooi paars jasje. 

Voor mijn doen zijn het veel uitgaven en vooral grote uitgaven, maar nodig en ik zal er nog veel van genieten.