Mijn adoptiedochtertje uit Ghana stuurde me een kerstkaartje. Ze houdt van tekenen, dat is te zien. Rekenen vindt ze ook erg leuk. Nu wil ze weten wat ik in mijn vrije tijd graag doe. Het wordt tijd voor een nieuwjaarsgroet.
Dit meisje is pas kort mijn adoptiekindje. Tot nu toe steunde ik kinderen in Zuid Soedan. Mijn laatste 'zoontje' is meegegaan met zijn familie, die voor de burgeroorlog is gevlucht naar Kenia. Nu willen ze in Zuid Soedan even geen nieuwe sponsors toewijzen aan kinderen. Ze worden beheersd door de oorlog en al hun aandacht is nodig voor het beschermen en verzorgen van de kinderen.
Ooit koos ik voor (toen nog) Soedan omdat ik een tegenwicht wilde bieden aan de arabisering. Er is veel veranderd sindsdien. In de tussenliggende jaren heb ik kunnen lezen wat de kinderen meemaakten. Hoe ze op de vlucht moesten en in noodgebouwen terecht kwamen. De burgeroorlog van Soedan is niet veel in het nieuws geweest. Er waren belangrijker zaken kennelijk. Ik vond het aangrijpend dit op deze manier te volgen. Veel persoonlijker.
Hoewel ik graag zou helpen, snap ik dat de verzorgers in Zuid Soedan hun aandacht beter kunnen gebruiken dan mij op de hoogte houden. In mijn hart wens ik ze kracht en moed. En nu steun ik een Ghanees meisje met een liefde voor tekenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten