Deze tijd van het jaar is de rode kool vaak in de aanbieding. Een van de supermarkten hier in de buurt verkocht ze voor een euro per stuk. Ik heb er twee gekocht. Een ligt nog te wachten in de groentenbak de ander is intussen ingemaakt.
Van de buitenste bladeren en de kern ontdaan (de kern snoep ik op tijdens het snijden) woog de kool bija 800 gram. Ik deed de stukje kool met een rode ui, wat bouilonpoeder, een flinke scheut stevige rode wijn, wat water, een laurierblad en wat peperkorrels in de slowcooker en liet het geheel een paar uur pruttelen tot alles goed gaar was.
De eerste portie ging meteen bij het avondeten op. Met aardappeltjes uit de tuin was het een heerlijk maaltje. De twee volgende porties gingen in bakjes: een in de koelkast voor later in de week en een in het vriesvak voor de week daarna. En toen had ik nog behoorlijk wat over dat ik in kon maken voor later deze winter.
Ik heb door de jaren heen mijn eigen manier van inmaken ontwikkeld. Er zijn veel manieren om te zorgen dat de potten goed gesteriliseerd zijn. De afwasmachine schijnt goed te werken en het uitkoken van de potten wordt ook vaak aangeraden. Ik heb geen afwasmachine en uitkoken is me te omslachtig. Ik doe het zo:
Het aanrecht moet brandschoon zijn en ik pak twee schone theedoeken: een voor onder de potten en een om mee af te drogen en als buffer tussen mijn vingers en de gloeiendhete potten. Ik kook een flinke hoeveelheid water in de waterkoker en vul een thermosfles ermee. De rest laat ik in de waterkoker zitten.
In de wasbak heb ik een teiltje klaar staan. Daar giet ik het hete sodawater uit de pot in. Daarna vul ik de pot opnieuw met kokend water en schut weer een tijd flink. Leeggooien en meteen heel grondig afdrogen met een brandschone theedoek. Dit procedé herhaal ik tot alle potten schoon zijn.
Daarna kunnen de potten gevuld worden. Deze keer dus met rode kool, maar het kan van alles zijn. Als de groente of het fruit maak kokend heet is. De trechter die ik gebruik heeft mijn ex-man ooit voor me gemaakt uit zo'n hele grote trechter die wijnmakers gebruiken. Ik heb inmiddels wel een officiële, state of the art, roestvrijstalen trechter, maar die gebruik ik eigenlijk niet. Het zal wel nostalgie zijn.
Als de deksels goed op de potten zitten, kan ik het sodawater gebruiken om een klein afwasje te doen. Ik gooi het liever niet ongebruikt weg. En dan is het wachten op de klik van de deksels om zeker te weten dat het inmaken is gelukt.
Over een week neem ik de volgende kool onder handen. Dan gaat er weer een maaltje in de koelkast en een in de vriezer en de rest in potten. En ik een natuurlijk meteen een maaltje op. Als alles goed gaat heb ik dan 6 potten heerlijke rode kool voor de komende maanden.
Volgens mij is dit de meest economische en snelste manier van het schoonmaken van de potten voor de inmaak. En het is maar een keer echt misgegaan. Dat was met het inmaken van tacosaus. Na een paar weken was alles gaan schiften. Als ik nu weer saus met tomaten zou maken, zou ik dat met de weckketel doen. Dat is waarschijnlijk toch beter, maar met rode kool en bramen, appels en peren, jam en walnoten, relish en chutneys (en wat ik verder heb gemaakt) is het tot nu toe altijd goed gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten