Wat heb ik genoten afgelopen Maandag: de opera Werther vanuit the Royal Operahouse in Londen via lifestream in de bioscoop hier in Nederland. Weer een heel andere ervaring dan naar de film of naar de opera. Het zat er ergens tussenin. Als je bij de opera zit, zie je alles vanaf dezelfde afstand. Nu waren er close-ups en in de pauzes allerlei achtergrondinformatie. Het kreeg daardoor zoveel meer kleur. De opera is gebaseerd op het boek van Goethe: Die Leiden des jungen Werthers. Het verhaal van een verliefde dichter, die uiteindelijk zelfmoord pleegt. Het boek werd meteen een hit en Goethe vestigde op 24 jarige leeftijd zijn naam als schrijver. Het effect van het boek, dat het Werther-effect wordt genoemd, was wat schokkender. Er ging een golf van zelfmoorden van jonge mannen over Europa. Goethe heeft later afstand genomen van het boek. Het maakt niet uit voor de schoonheid van de opera die Massenet geschreven heeft op basis van het verhaal. 
Ik vind het beleven van een opera die life voor je ogen wordt opgevoerd onvergelijkelijk mooi. Dat zal ook wel zo blijven. Maar zo'n voorstelling kost een hoop geld in vergelijking met de filmversie. Ik kan vijf keer naar de biosopera voor een keer echt. Dat is nogal een verschil. De opera's die volgende jaar gepland staan zijn wel de krakers: Madam Butterfly, La Traviata en Norma. Dat wordt mooi!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten