Afgelopen week kreeg ik van mijn werkgever een bezoek aan de nieuwe dierentuin in Emmen met al mijn teamcollega's cadeau. Er is nu een hippere naam, Wildlife of zoiets.
Ik vond het heel mooi. Er zijn drie 'afdelingen' gekomen: een savanne / woestijnafdeling, een oerwoudafdeling en een poolafdeling. De dieren waren zoveel mogelijk in hun 'natuurlijke' omgeving. En het was echt mooi gedaan. De oude zandhuizen die ik uit Egypte ken, de hutjes gebouwd met hulp uit Afrika, een oude tempel nagebouwd voor vlinders. Wat ik ook heel mooi vond dat er veel ruimte was voor de dieren en hoe creatief dat gedaan was. De prairiehondjes konden gewoon de weg oversteken, stokstaartjes konden onder de weg door, olifanten hadden heel veel ruimte om te zwemmen. Ik denk echt dat de ontwerpers geweldig veel plezier moeten hebben gehad aan de opdracht om dit dierenpark opnieuw in te richten.
Het mooie was ook dat bij heel veel soorten er ook jonge dieren waren. We kregen een rondleiding waarin ons werd verteld hoe er gezorgd wordt voor het voortbestaan van de dieren. Een leeuw met vier vrouwtjes waarvan drie aan de pil en een klaar om zwanger te raken. De leeuw is alleen geïnteresseerd in het vrouwtje dat niet aan de pil is. Dat is toch boeiend. Ze zullen dat op de een of andere manier merken. Na een aantal jaren wordt het mannetje door de vrouwtjes verstoten. Dierentuinen wisselen mannetjes met elkaar uit om het fokprogramma op peil te kunnen houden. En.. de leefomstandigheden zo veel mogelijk aan te passen aan wat dieren in het wild gewend zijn.
De leefruimtes waren niet alleen groot, maar ook leuk aangelegd. De stokstaartjes hieronder op de foto hadden een ruimte die onder de weg door ging. Niet alleen kunnen zij zich genoeg bewegen, maar het is ook heel speels voor kinderen, die van de ene kant van de weg naar de andere rennen 'achter de stokpaardjes aan'.
De otters hebben hun leefruimte aan twee kanten van een brug. De verzorgster die hen kwam voeren hoefde maar te roepen en ze kwamen aangekrioeld. Ze sprak zo liefdevol over hen! In de ruimte voor de otters was een waterval. De verzorgster vertelde dat de otters, toen ze net aangekomen waren, er helemaal weg van waren en zich door het water naar beneden lieten voeren alsof de waterval een glijbaan was.
Een paar jaar geleden was ik in Artis. Daar was het wel wat ouderwetser dan hier in Emmen. Die dierentuin kan ook moeilijker uitbreiden omdat er inmiddels een hele woonwijk omheen ligt. Begonnen als een verlengstuk van rariteitenkabinetten, zijn dierentuinen nu veel meer wetenschappelijke instituten waar diersoorten in stand gehouden worden met daarnaast een publieksfunctie. Een tijdje geleden schreef ik over Jane Goodall. Zij zou dit volgens mij een mooie tuin vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten