Het is altijd weer een verrassing wat er te vinden is in de schuur, na twee weken 'inbreng', zoals we dat noemen. Ik zeg altijd dat ik ga schatgraven, en zo voelt het ook echt. Deze week waren er veel antieke, of in ieder geval oude dingen. We hebben een soort lopende band ontwikkeld. Ik verzamel alle spullen die ik in de winkel wil hebben en zet ze in de keuken. Daar wast iemand anders alles af en zet het op tafel in het kantoor. Ik prijs het dan, vaak in onderling overleg en zet het in de winkel. Dat doe ik dan op kleur, materiaal of thema. Als we bijzondere dingen zien, zoekt iemand uit op Internet wat de waarde zou kunnen zijn. 
De foto hierboven geeft wel een goed beeld. Op de bovenste plank staan vooral dingen van zinke en roestvrij staal. Het overgrote deel heeft ook met planten te maken. Op de onderste plank is er een combinatie van rood en wat ik maar noem 'grootmoeders keuken'. We hadden oude puddingvormen, een antieke nootmuskaatrasp, een oud tinnen theekistje en een soort ragebol in het klein. In het kistje op de achtergrond komt alles samen.
De onderste plank op deze foto is duidelijk: zo veel mogelijk zwart en een beetje wit. Dat zijn de makkelijke planken. De plank er boven is een ander verhaal. We begonnen met de vaas die rechtsachter staat. Het leek een bijzonder object, maar we konden niets vinden op Internet. We vonden er de kleurige borrelglaasjes bij en het rode potje op de voorgrond. Daar stond ook een merkje onderop. Op Internet vonden we wat ervoor gevraagd werd en daar bepaalden we de prijs op. Na een hele middag prijzen en zoeken, weet ik niet meer hoeveel...
De kopjes rechts zijn designkopjes. De set stond voor € 21,00 op een site. We besloten ze apart te prijzen voor € 2,50 per stuk. De overige glazen en bakjes zijn er op kleur bij gezet. Die zijn verder niet heel waardevol, maar er ontstond wel een heel vrolijke plank in primaire kleuren.
Nog één voorbeeld. De onderste plank bevat wat dingen die al langer in de winkel staan. Het gaat om de drie vazen en het bord aan de linker kant. Na zes weken prijzen we de spullen af en gaan ze in de koopjeskast. Twee weken daarna gaan ze helemaal uit de winkel en doen we ze in dozen voor een andere kringloop. Soms doen we de dingen nog in een bak die buiten staat. Dan kost het bijna niks, maar hebben we tocht nog een beetje opbrengst. Je ziet het niet goed op de foto, maar in de kommetjes zit een vleugje groen, waardoor er een mooie eenheid op de plank ontstond. Het doosje op de voorgrond heeft alle kleuren die op de plank voorkomen. Zo wordt het een eenheid.
De bovenste plank is weer een heel ander verhaal. Ik begon met het witte brievenbakje. Je kunt het niet goed zien, maar er staat 'post' op. Ik dacht dat het leuk zou zijn om iets te doen met het thema post, omdat ik wist dat we twee koperen posthoorns hadden. Iemand anders kwam toen met de scheepsbel en de mijnlamp. Het moeilijkste punt was: hoe prijzen we dit. Eerst zochten we op Internet. Daar vonden we geschikte prijzen voor de bel en de hoorns, maar niet voor de lamp. Daarom belde ik een vriend van mij, die bij een museum werkt en veel van mijnwerk afweet. Na enig heen en weer praten kwamen we op een prijs. Koper is duur, dus lagen de prijzen voor onze winkel hoog. Rond de €25,00. Maar ja, we krijgen soms opkopers binnen. Die verdienen er dan later heel veel geld aan. Dat geld hebben wij liever voor de kinderen.
Links op de plank staat blauw met koperbruin. Dat was een aanvulling die verder niet veel met post, scheepvaart of wat dan ook te maken had. De plank moest vol. Ik doe mijn best om het zo boeiend mogelijk te maken. Maar ja, we werken wel met wat we binnen krijgen.
Dit werk is echt verslavend. Deze maand ben ik drie keer in de winkel. Er waren gaten in het rooster en dat kan natuurlijk niet. Tja, als ik plezier heb en tegelijk een bijdrage lever aan de veiligheid van kinderen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten