Ik maakte het mezelf makkelijk: pompoensoep. Gewoon bouillon met stukjes wortel, ui, een kleine aardappel en veel pompoen. Aan de kook brengen en in mijn 'hooikist'. Als alles gaar is, de staafmixer erdoor en wat speltroom. Ik plukte nog wat bieslook en legde de muskaatnoot met rasp op tafel. Bij de soep wilde ik brood serveren. Ik bak mijn brood zelf. Leuk om eens iets anders te proberen voor dit etentje met mijn vriendin.
Mijn 'hooikist' |
Bloem werd speltvolkorenmeel
Zout bleef zout, alleen minder dan in het recept
Olie -die notenolie moest zijn- werd pompoenolie
Suiker werd appelstroop - moest perenstroop, maar dat had ik niet in huis-
Water werd perensap, waarvoor ik toch nog even snel naar de winkel moest
Gist bleef gist.
Walnoten en kaneel waren extra toegevoegd.
Ik paste de hoeveelheden aan, zodat ik een klein broodje kreeg in mijn broodbakmachine. Het leek lang niks te worden: het deeg bleef kleverig, maar het resultaat was prima! Mijn vriendin vond het bijna cake en het smaakte prima bij de soep. Ik zou graag een plaatje laten zien, maar er is nu nog maar een onaantrekkelijk hompje brood over. Ik ben van plan om dit brood vaker te maken en ermee te experimenteren. Appelsap, hazelnoten en rozijnen bijvoorbeeld. Misschien plaats ik dan nog wel een foto.
Ik had bij de rest van de perensap een siroop gedaan van rozemarijn. Dat recept stond op de zelfde pagina. Er moest suiker bij de siroop, maar dat was geen succes: veel en veel te zoet. Nou ja, een mislukking hoort er ook bij.
De salade was gemaakt door mijn vriendin en ik had een wijn die uitstekend bij pompoen kan: Grüner Veltliner. We aten lekker bij de kachel, omdat de eettafel vol lag met spullen voor het boek. Na twee uurtjes bijpraten, ging mijn vriendin weer weg en dook ik weer in de teksten. Een heerlijke pauze!
De picknick bij de kachel van vorig jaar. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten