Stilte

Ik heb een prachtig boek uit de bibliotheek geleend: Sara Maitlands  Stilte als antwoord. De schrijfster vertelt over haar ervaringen met 40 dagen stilte en plaatst die in het licht van de kennis die er is over het effect van stilte op mensen. Het verraste me dat echte stilte zoveel effect heeft. …

Sara beschrijft kluizenaars en kloosterlingen, die vrijwillig kiezen voor de stilte, maar ook gevangenen en bannelingen, die tot stilte gedwongen werden. De effecten zijn vergelijkbaar. Alleen de waardering verschilt.
Ze laat ook zien hoe de stilte in allerlei mythen en verhalen terecht is gekomen. Mooi, gedegen en boeiend onderzoekswerk.

Ik houd van stilte, of beter gezegd van stil zijn. Geen extra geluid of andere impulsen toevoegen aan wat er al is; geen radio of film op mijn laptop. Het maakt me altijd rustig en helder in mijn hoofd. De hele dag heb ik dit boek zitten lezen, met was klusjes als de (af)was tussendoor. Geen muziek, telefoon uit en alleen het tikken van mijn klokje en de verwarming, de voetstappen van mijn bovenbuurmeisje, een enkele auto en het gefluit van vogels. Het kan bijna niet mooier.

Maitlands keuze om haar onderzoek op deze manier te doen boeit me enorm. Ze heeft zich er echt op gestort, doorleefde de stilte met alle gevolgen, bestudeerde alle mogelijke literatuur en maakte reizen naar de stilste plekken die ze kon bedenken. Ze is er jaren mee bezig geweest. En de passie die er achter zit, vind ik prachtig. Wat zou het heerlijk zijn als je zo vrij was om jarenlang met een onderwerp bezig te zijn. Die vrijheid zit ‘m in het geld, helaas. Ze was kennelijk financieel vrij toen ze dit onderzoek deed. En ze was vijftig…..

Dat ben ik nog niet, maar ik heb nog even. De laatste tijd denk ik er vaker over na, hoe heerlijk het zou zijn om over een paar jaar met een dag of twee werken rond te kunnen komen. Om nog kleiner te gaan wonen en heerlijk dag na dag in mijn tuin te zijn: mijn eigen cottage. En dan, als de tuin rustig is, op reis gaan: de historische treinreizen, oude steden, kloosters en de zee. 

Nu ik ben begonnen met aflossen, is het niet meer alleen maar een droom. Ik kan rond mijn vijftigste echt minder gaan werken. Misschien al eerder, maar dat moeten we nog zien. In januari gaat de tweede aflossing de deur uit. Al met al heb ik dan in 3 jaar ruim 25% van mijn hypotheek afgelost.

Mijn droom komt dichterbij.