Mijn huis is straks van mij.

Ik las het boek van Gerhard Hormann over het aflossen van je hypotheek in tien stappen. Het is een onderwerp dat me al een tijdje bezig houdt. Ik wil graag financieel onafhankelijk zijn als ik vijftig ben. Daarvoor is het absoluut nodig dat ik mijn hypotheek aflos. Ik leef niet extreem luxe, wel zo verantwoord mogelijk. Het zou wel luxe kunnen want ik heb een ruim inkomen voor mij alleen. Het punt is: ik heb niet meer nodig.

Maar het verlangen naar onafhankelijkheid (ik schreef al eens over mijn verlangen naar autarkie) is groot, groter dan het verlangen naar andere dingen.

Toen ik mijn huis kocht, heb ik al een deel van mijn eigen geld 'in de stenen' gestopt. Waarom een hogere hypotheek nemen als ik het geld op de bank heb staan? Mijn financieel adviseuse noemde mijn manier van financieren defensief. Ik kocht namelijk voor de helft van het bedrag dat ik op basis van mijn inkomen mocht lenen. Ik wilde kleiner wonen. Onder meer omdat mijn ecologische voetafdruk behoorlijk groot was en omdat ik in mijn dure huurhuis een kamer had, die ik alleen gebruikte om te strijken. Een beetje te gek, vond ik. Van haar was dat overigens geen oordeel, alleen een constatering. Ik ben er tevreden mee. Ik houd ervan om financiële rust te hebben. Geen paniek of ik wel of niet kan betalen.

Achteraf gezien had ik meer zelf kunnen betalen, maar dat vond ik toen nog onverstandig. Ik wist niet hoeveel geld ik nodig had voor alle mooie plannen: nieuwe vloer in de kamer, nieuwe keuken, nieuw tuinhuisje, muren in de gang laten stuken enzovoort, enzovoort. Toen ik eenmaal in het huis woonde en de badkamer in orde was, vond ik het wel welletjes.

Intussen wil ik de vloer in de kamer houden zoals deze is, zij het in een andere kleur en met isolatie aan de onderkant. De keuken laat ik opknappen, niet vervangen. Het tuinhuisje geef ik een schilderbeurt deze zomer en het stuken van de gang moet maar even wachten. Dat geklus aan je huis is ook een heel gedoe waar ik lang niet altijd zin in heb.

Volgens mij moet ik ruim € 10.000,00 per jaar wel kunnen aflossen. Dat zou € 70.000,00 zijn tot mijn vijftigste. En als ik het dan goed berekend heb, is mijn maandlast vanaf dat moment nog ongeveer  € 350,00. Ik woon dan dus in een huis dat grotendeels van mij is voor de prijs van een sociale huurwoning. Het lijkt me wel wat.

Dit jaar kan ik boven op de € 10.000,00 ook de belastingteruggaaf van ruim € 1.000,00, de teruggaaf van de energie van € 400,00, een restje spaarloonregeling van € 600,00. En dan is er natuurlijk de aflossing die met mijn annuïteit mee gaat. Volgens mijn berekening is dat op dit moment een bedrag van zo'n € 2.500,00. Dit jaar kan mijn hypotheekbedrag dus omlaag met minimaal € 14.500,00. Globaal berekend gaat me dat in de komende 7 jaar ruim € 5.000,00 aan rentebetaling schelen. Niet slecht, en het is pas een begin!

Nu eerst maar eens uitzoeken hoe ik het geld bij mijn hypotheekverstrekker krijg.