Een heel aantal jaren geleden erfde ik een schilderij van mijn grootmoeder. Toen ze nog leefde gingen we vaak samen op stap. In het begin reed zij, later nam ik haar mee in mijn auto. Aan het einde van haar leven, toen ze ziek was, gingen we niet meer echt ergens naar toe. We reden wat rond. Zij zat naast me en koos bij elke kruising of afslag welke kant we op zouden gaan. Zo zigzagden we door het land. Het waren dierbare momenten.
Op het schilderij staat een boerderij met een bootje ervoor. Op de achtergrond een kerktoren. Een beeld van het platteland, symbool voor onze tourtochtjes.
Ik heb de lijst die om het schilderij zit altijd te groot gevonden. Nu ik in een kleiner huis woon, staat het schilderij niet meer. Het is te kolossaal. Op een avond heb ik het schilderij voorzichtig uit de lijst gehaald. Het ziet er ineens totaal anders uit. Precies goed om in dit huis aan de muur te hangen.
En dan is het bijzonder hoe dingen ineens samen komen. Ik zoek al tijden naar een goede lijst voor een spiegel in mijn badkamer. En de lijst van het schilderij voldoet uitstekend, hij is precies groot genoeg. Het is mijn bedoeling om de lijst wat te schuren en dan zwart te verven. Dat staat mooier in de badkamer. Ik weet niet of hij sterk genoeg is om spiegelglas te kunnen dragen, maar dat weet mijn timmervrouw wel. Ik zal binnenkort eens met haar overleggen.
Grand foulard
De grand foulard die ik op de bank had liggen was te vlekkerig geworden. Ik kon hem gelukkig vervangen met een nieuwe tweedehandse uit het winkeltje van Terre des Hommes. Maar wat moet ik vervolgens met zo'n grote, gevoerde lap stof? Daar heb ik eens een tijdje over nagedacht.
In ieder geval ga ik er pannelappen van maken. Ik heb nu een zwarte pannelap. De ander is al een tijd weg. Volgens mij ben ik hem verloren toen ik een warme taart had vervoerd naar een etentje bij vrienden. Verder denk ik dat de stof heel geschikt is om langs de onderkant van de tuindeuren te leggen om de tocht tegen te houden. En als ik verstandig om de vlekken heen knip, kan ik waarschijnlijk nog wel een dekentje overhouden dat ik over mijn knieen kan doen als ik lekker op de bank zit. En ik ga in de bibliotheek eens op zoek naar een patroon van warme sloffen. Het toppunt van tuttigheid: sloffen die passen bij je dekentje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten