Dat lukt niet altijd. Ik ontbijt ook wel eens met een vriendin. We lopen daarna samen door de winkel en zij verzamelt van alles. Sinds kort doet ze dat vooral voor haar nieuw liefde. Dit zou leuk staan in zijn huis, dat heeft hij nodig en ... ja er was ook iets kapot gegaan dat vervangen moest worden. Deze vriendin is het type huisvrouw dat zelfs nieuwe pakken koopt voor haar man. Gelukkig zijn er genoeg mannen die dat zich laten aanleunen.
De laatste keer liep ik tegen een kweekbak aan. Het leek me een handig ding. De bakjes hangen in het water, dus je hoeft maar op één punt water te geven. Zo had ik me dat voorgesteld. Een nadeel bij IK*EA is, dat er vaak op de buitenkant weinig uitleg staat. Ik kon niet zien dat het voor een speciaal soort plant was: vetplantachtige planten die veel water moesten hebben.
Ik was wat teleurgesteld en liet de tweede bak eerst maar in de verpakking. Ik probeerde het wel uit overigens. Al snel stonden de eerste tomatenplantjes, de bonen en pompoenbladeren boven de aarde. Leuk, want de pompoenzaden had ik zelf verzameld en de bonen overgehouden van vorig jaar. De zelfvoorziening (zij het natuurlijk nog steeds op kleine schaal) komt langzaam dichterbij.
Het werkt eigenlijk wel goed. Ik moet alleen zo nu en dan de bakjes uit het water halen om te voorkomen dat de zaden verdrinken. Ik denk dat ik het langzaamaan wel onder de knie krijg met dat water geven. Ik heb zelfs drie van die moestuinbakjes van de AH gebruikt. Palmkool, dille en wortel. De palmkool doet het uitstekend. De andere twee zijn maar heel matig met opkomen. Vanmorgen heb ik de tweede kweekbak maar uitgepakt en de rest van de bewaarde bonen in de grond gestopt.
En nu is het wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten