Deepak Chopra schreef ooit over het belang van observeren. Wat gebeurt er eigenlijk? Hoe reageer ik daar eigenlijk op? Wat kan ik daarvan leren over mijzelf en/of over een ander? En dat laatste dan zonder oordeel. Daar heb je het meest aan. Ik zie dit observeren en daarna accepteren als een mooie tegenstelling van het oordelen.
Ik houd niet van afwassen. Ik wil geen afwasmachine want ik wil zo min mogelijk afhankelijk zijn van stroom. De consequentie is dat er regelmatig afwas in mijn keuken staat. Ik wil nog een extra plank in een van de keukenkastjes doen om de afwas te kunnen wegbergen. Maar toch... er staat afwas. Dat is de observatie.
Voordat je het in de gaten hebt, heb je waarschijnlijk al lezend al geoordeeld. Of niet? Ik oordeel zelf ook regelmatig. Mopper in mezelf dat er weer afwas staat. Maar ja.... ik heb er ook geen zin in. Ik ben geen ideale huisvrouw, dat is zeker. En dat is prima zo. Misschien vind ik ook nog een mooie oplossing, wie weet.
Mijn nieuwste observatie gaat over de herfst. Ik houd van de overgang van de zomer naar de herfst. Die heel warme dagen zijn toch niet echt iets voor mij. Met uitzondering van de zwoele ochtend en de zachte avond. Maar overdag is het mij toch vaak iets te warm. En dan nu de tintelfrisse ochtenden, de verkleurende bladeren de wolkenluchten. Ik vind het geweldig.
Het lijkt ook wel alsof ik in de herfst mijn zaakjes beter onder controle heb. De warme zomer maakt me toch wat trager, denk ik. Ik ga weer eens flink poetsend door het huis, plan mijn maaltijden weer en pak de tuin aan (en dat is echt, echt nodig).
De gaskachel in één kamer gaat aan 's avonds: de eenvoud van het cottagegevoel. Kaarsen gaan weer aan. Heerlijk. Ik geloof dat de herfst past bij mijn ideale leven. Daarom ben ik hier ook weer terug.
Om samen de winter in te gaan. Wat is jouw favoriete seizoen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten