Ooit heeft iemand er een vlier gepoot. Niemand verzorgt de struik nu nog en dat is te merken. Er groeit Judasoor op de stam. Dat is een teken van verzwakking van de struik. Ik heb vorig jaar herfst wat beschadigde takken weggezaagd in de hoop dat het zou helpen. En het ziet er naar uit dat dat zo is: de ingekorte takken lopen uit. Er zit nog wel judasoor op één tak, maar die kan ik niet weg zagen.
Ik heb ooit een boekje met vlierrecepten bij de afgeschreven boeken van de bibliotheek gevonden. Vlier in de fles, heet het. Het boek begint met verhalen over de geschiedenis. De zwam op de Vlier, bijvoorbeeld, heet Judasoor omdat er een legende was dat Judas zich heeft opgehangen aan een Vlier nadat hij Jezus verraden had en de zilverlingen teruggebracht naar de tempel. De oren van Judas zullen tot in eeuwigheid door de wind beschuldigd worden van het verraad.Er staat verder leuke recepten in het vlierboekje, zoals vlierchampagne, geroosterde lamsbout met een glazuur van honing en vlierbloesem, vlierbloesemwaterijs en gefrituurde bloesem. De natuur loopt een stuk achter door de lange winter. Ik zal dus geduld moeten hebben tot ik de bloesems kan gaan plukken.
Vorig jaar heb ik een recept van vlierbloesemchampagne uitgeprobeerd. Het is niet gelukt. Ik zal niet goed gezeefd hebben of het mengsel heeft te warm gestaan, want er kwamen een soort slierten in het sap. Het zullen wel schimmels zijn. Ik heb ook andere recepten geprobeerd. Ik weet alleen niet meer precies welke. En nu heb ik dus een fles met een drank die ik heb gemaakt van vlierbloesem. Ik heb alleen geen idee meer welk recept ik heb gebruikt.
Vanavond heb ik de fles open gemaakt om het resultaat van vorig jaar te proeven... Het is een soort limonade geworden met een heel klein beetje prik er in. Het is wel lekker, moet ik zeggen, maar ik zou het niet nog een keer kunnen maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten