Gegeven en weggedaan 1

 

Dit is mijn eerste G&W. Zo maak ik onderscheid in wat mijn huis in komt en wat er uit gaat. Het was een lange periode, bijna een jaar. Dus dit zijn de hoogtepunten. Vanaf nu per seizoen zal ik een overzicht bijhouden. Ik doe dat omdat geven belangrijk is voor me en omdat ik uiteindelijk wil dat mijn huis langzaam leger wordt. Minimalisme op mijn manier....

 



Gegeven
CD van Janne Schra
Mijn nichtje is ziek. We wisten, toen ik deze CD kocht, nog niet wat het was. Dat is vaak de zorgelijkste periode. Als het van alles kan zijn, kan het ook vreselijk zijn. Tijdens een poëzieavond hoorde ik Janne Schra de gedichten van Vasalis zingen. We zijn allemaal dol op Janne, dus het leek me mooi de CD en het boekje te kopen en dat naar haar op te sturen als een hart onder de riem. En dat werkte gelukkig.

Kaartje meegegeven voor de oude buurvrouw
Mijn zus kwam logeren tijdens haar vakantie. Ze vertelde dat ze onze oude buurvrouw zou bezoeken. Ik gaf een kaartje voor haar mee en kreeg een paar dagen later een kaartje terug. Leuk, zo'n bericht van vroeger.

Tijd voor de peertjes
Soms geef je geen spullen, maar tijd. Mijn (voormalig) schoonmoeder had een enorme oogst stoofperen. Ze heeft een paar bomen in de tuin staan en de oogst vorig jaar was ongekend groot. Ze had absoluut geen zin iets met de peertjes te doen. Maar dat is geweldig jammer. Eetbaar spul weggooien vind ik geen goed idee, zeker niet in een wereld waarin al zoveel eten wordt weggegooid. Dus bood ik aan het inmaken samen te doen. Zij houdt heel erg van samen prutsen in de keuken. Lekker schillen, snijden, koken en ondertussen kletsen en koffie drinken. Dat hebben we gedaan. Resultaat: heerlijke peertjes voor de hele winter... en voor ons samen een gezellige middag.

Puzzel
Ella is de dochter van mijn vriend Oscar. Ze is nu 1,5. Ik heb haar nog nooit gezien, behalve natuurlijk op filmpjes en foto's via de app. Haar eerste stappen en eerste tanden zijn natuurlijk trots opgestuurd. Maar nee, gezien heb ik haar nog nooit. Oscar woont in Berlijn. Hij heeft een drukke baan, net als ik. En daarom hebben we elkaar lange tijd niet gezien. Deze zomer wel. Ik was in Berlijn met mijn zus en haar gezin. En we spraken af. De puzzel is voor oudere kinderen, je maakt een slak van kleurige houten stukjes in de volgorde van het abc, maar waarschijnlijk zie ik haar weer lange tijd niet. Zo gaat het leven nu eenmaal. En dan ligt het maar klaar.

Boek voor Oscar
Oscar en ik troffen elkaar bij Charlottenburg. Wat heerlijk om 4 uur te hebben om bij te praten! Veel te kort maar toch. Ik kocht in een tweedehandswinkel een boek met prenten van  Berlijn uit 1961, dus het jaar dat de muur werd gebouwd. Hij was er echt heel blij mee.

Weggedaan

Veel wegdoen, dat was een van mijn plannen. Het lukt aardig, moet ik zeggen. Dit ging al naar de kringloop:

• Tupperware bak
• Naaimachine
• Broodbakmachine
• Winterkleding 6 stuks
• DVD's en boeken

En dan wat ik maar noem de mei-rommel. De gemeente waar ik woon, heeft een aantal jaren geleden het ophalen van grof vuil afgeschaft. Of... wie het wil, moet ervoor betalen. En het kost nogal. Je kunt ook je spullen naar de stort brengen, maar dan moet je een auto hebben bijvoorbeeld. Als tussenoplossing hebben wij hier in de wijk twee opruimdagen per jaar. Een in mei en in oktober. Ik heb behoorlijk wat rotzooi weg kunnen doen. Vooral dingen die kapot zijn en te groot voor onze container. Het mooie van de opruimdag is dat er niet alleen een container komt, maar ook een auto van de kringloopwinkel. Ze beoordelen dus bij alles wat ingeleverd wordt of het echt weg kan, of dat het nog gebruikt kan worden.

Ik ben er erg tevreden over. En mijn huis is weer wat leger. En voor oktober, als er weer een opruimdag is, ligt al weer het een en ander klaar.