woensdag 26 april 2017

Centrum Veilig Wonen

Als ik me niet vergis, zit er een nieuwe scheur in mijn hardstenen schoorsteenmantel. Mijn huis is al wat ouder (1937) en toen ik het kocht was het al wat verzakt. Verder geen ramp volgens de aankoopkeuring. Maar ja ... wat moet ik hier dan van denken?


Eerst maar bellen met Vereniging Eigen Huis. Konden zij iemand sturen om dit te beoordelen? De telefoniste moest het even uitzoeken. Na een tijdje, luisterend naar de gebruikelijke muzak gewacht te hebben, kreeg ik haar weer aan de lijn. Ze had het nagevraagd: ik moest naar het Centrum Veilig Wonen. Omdat ik in Groningen woon, zou het aardbevingsschade kunnen zijn.

En toen had het landelijke nieuws van de afgelopen jaren, het nieuws dat steeds over anderen ging, ineens mijn huiskamer bereikt. Het was een raar gevoel. 

De telefoniste van het Centrum Veilig Wonen is goed getraind. Ze leefde met me mee: vervelende voor u dat u nu schade hebt aan de schoorsteenmantel... Ik kreeg het advies om de schade te laten registreren. Helaas kon er nog geen expert komen. Het nieuwe schadeprotocol is nog niet vastgesteld en zo lang liggen de inspecties stil.

Ik vind dat wat vreemd. Er is toch nu ook een geldend protocol? Het zou wat zijn dat we wetten niet meer uitvoerden omdat er een wetswijziging op stapel stond. Maar goed, daar kan de telefoniste natuurlijk niets aan doen. De schadeafhandeling is een complex verhaal, zij is alleen maar de boodschapster. En dat deed ze goed.

In juli of augustus kan ik iemand verwachten. Daar laat ik het dan eerst maar bij.

zaterdag 22 april 2017

Oventje

Het is en traditie geworden: aan het einde van de zomer, als het seizoen weer begint, komen mijn vriendinnen en ik samen in het zomerhuisje van één van ons voor een meidenweekend. We nemen allemaal iets te eten en te drinken mee, zitten lekker buiten te praten tot diep in de nacht. De volgende morgen ontbijten we uitgebreid. Enkelen gaan zwemmen in het prachtige meer en anderen zijn gewoon lui.

Dat ontbijt maken we met broodjes uit het kleine toasteroventje dat mijn vriendin in de keuken heeft staan. Dat heeft me op het idee gebracht zelf zo'n oventje te kopen. De oven in mijn keuken is kapot en op termijn zal ik hem wel vervangen. Eerst heb ik andere plannen. Ik vind het sowieso wat lastig om een grote over op te warmen voor dat ene broodje. De toasteroven is de ideale oplossing, eenvoudig, klein en zuinig met energie.

Broodje opwarmen? Geen probleem, prima zelfs. De oven wordt heel snel warm. Je kunt hem veel lager zetten dan in het recept staat, omdat het verwarmingselement dicht boven en onder het gerecht zitten in zo'n kleine oven. Heel hoge gerechten en vormen kun je dus niet maken. 

Na een paar speurtochten door kringloopwinkels had ik een paar kleine, niet al te hoge, ovenschaaltjes. Ze zijn prima te gebruiken en nu experimenteer ik met kleine gerechtjes.

Witlof met Leerdammer


Geroosterde pompoen met tijm, zwarte bonen en cottagacheese
Groente en champignons in een gegratineerde omelet

Tomaat met ingemaakte Daslook en geitenkaas 

dinsdag 11 april 2017

Vriend

Hij was al oud, 88 om precies te zijn. Hij was al een tijdje ziek en de tumor was niet operabel. Hij zou dus sterven, zoveel was wel duidelijk. En toch leek het nog zo ver weg. Hij leefde verder, sliep veel, had weinig pijn en stopte na een aantal maanden met praten over euthanasie. Langzaam sterven leek hem mooier. Dat laatste tot grote opluchting van zijn vrouw. Beiden zijn altijd voorstander van de vrije wil geweest, zij is dat nog, maar nu het voor henzelf zou gelden, leek het ineens te radicaal voor hun stijl van leven.

Op een zondagmorgen is hij toch nog plotseling overleden. Mijn lieve vriend, die zo van bloemen en vogels hield. Die graag aan de keukentafel zijn pijp stopte, want dat deed hij meer dan dat hij eigenlijk rookte. De man die tot kort voor zijn dood nog artikelen schreef over zijn onderzoek. Zijn afscheidsdienst was op een mooie zonnige middag. De zaal was vol. Jonge en oude mensen, het teken van een man die nog vol in het leven stond.

Tot mijn verrassing was het gezelschap ook internationaal. De lieve vriend, met wie ik zo gezellig urenlang aan de keukentafel had gezeten, bleek een internationaal befaamd wetenschapper. Condoleances van over de hele wereld, IJsland, Japan, India, Canada, Brazilië.... en een condoleanceregister op Internet. Hij werd me er alleen maar dierbaarder door. Dat waar hij altijd zo bescheiden over deed, was echt iets heel bijzonders. Hij was niet iemand voor poespas en status, hij was een man van de inhoud en van echte kwaliteit.

In de afgelopen jaren nam ik altijd kleine boeketjes mee voor mijn vriend en vriendin. Oasis op een klein schoteltje volgestoken met alles wat ik vinden kon in mijn tuin. Dat moest ook bij dit afscheid. Mijn tuin is nog tamelijk leeg, maar het is me gelukt. Het afscheidsboeketje voor deze bijzondere, prachtige, grappige, onderhoudende en bescheiden man.

Dag Jan!




zondag 9 april 2017

Camelia

Drie jaar geleden kocht ik een witbloeiende Camelia. Op de kleigrond in mijn tuin doet deze plant het onvoorstelbaar mooi. Nog niet eerder waren de bloemen zo mooi.

Een cadeautje van de natuur.






maandag 3 april 2017

Ratatouille-recepten


Ik kook graag op mijn petroleumstel. Stoofschotels lekker lang laten pruttelen zodat de smaken kunnen trouwen. Een soort ratatouille is een van mijn favorieten. Ik maak veel omdat je dit op verschillende manieren kunt eten. Als je het goed heet in een pot-met-klikdeksel doet, kan het wel een paar weekjes staan. Langer durf ik het niet. Ik heb een paar keer gehad dat sauzen met tomaten begonnen te schiften.

Het recept is heel eenvoudig
Fruit een uitje en knoflook in olie (langzaam, dan wordt de smaak zoet) voeg een blik tomaten toe, stukje rode paprika in olie, courgette en soms ook aubergine. Wat zout, wat peper. Je kunt het gerecht lange tijd laten pruttelen. De smaak wordt er alleen maar beter van. Kruiden voeg je later toe voor de specifieke smaak.

Dit is wat ik er mee doe.

1. Pastasaus.
Dat ligt voor de hand. Warm over gekookte pasta met geraspte kaas en wat verse kruiden erover, is het een prima maaltijd.

2. Basis voor chili.
Zwarte bonen zijn hiervoor het meest geschikt. Ik warm ze op in de saus, die dan meteen wat inkookt. Ik voeg wat tijm toe, wat chilipoeder en gemalen komijn. Soms doe ik er veg-gehakt doorheen, maar dat is niet echt nodig. Met gekookte rijst erbij wordt het een volwaardige maaltijd.
 
3. Met bouillon erbij als soep
Ik maak een groentebouillon van een blokje en voeg dit bij de stoofschotel tot ik vind dat de soep dun genoeg is. Met kruiden kan ik alle kanten op. Gedroogde dille is één van mijn favorieten.

4. 'Tasosaus' op quesadilla's
Voor deze saus zet ik de staafmixer even in de stoofschotel. Dat smeert makkelijker. Dan smeer ik de saus op een wrap, verdeel er geraspte kaas en een beetje chilisaus over en leg er een tweede wrap op. Bakken in de koekenpan totdat de wrap knapperig en de kaas gesmolten is. Heerlijk met groene sla, een pittige salsa, stukje avocado en zure room.

5. Dressing
Het laatste restje is heel goed bruikbaar als dressing. Heel eenvoudig: voeg wat olie, wat azijn en wat kruiden naar keuze toe. Deze dressing past goed bij een salade waarin bonen zijn verwerkt.

Als je het gaat proberen: eet smakelijk en laat me weten hoe het smaakte.

 

Plannen voor 2024

Het hoeft natuurlijk niet ... plannen voor een nieuw jaar, maar  Ik zou ook op mijn verjaardag plannen kunnen maken of op een willekeurig an...