maandag 4 december 2017

De lieve mensen van 2017


Zonder mensen die voor je klaar staan, met je mee op stap willen, om je lachen, met je samenwerken, bewonderenswaardige dingen doen, is het geen leven. Zij zijn de hoofdrolspelers van mijn eerste terugblik: de lieve mensen die ik wil bedanken of aan wie ik wil laten weten wat ze voor me betekenen. Ik denk er al een paar weken over na en vind het heerlijk de teksten te bedenken die ik ze zal sturen. Over twee weken ben ik een paar dagen in retraite. Dan ben ik van plan alle brieven te schrijven. Met uitzondering van mijn collega. Haar geef ik een cadeautje met een kaartje erbij.

Mijn zus en zwager
In een goede relatie is er veel waarvoor je familieleden kunt bedanken. Het zou een lange brief worden als ik alles zou noemen dat zij voor mij betekenen. Dit jaar waren ze er op een bijzonder moment, juist toen ik wel wat steun kon gebruiken. Ze waren naar me toegekomen toen ik heel hard gewerkt had voor een project. Op het hoogtepunt, toen de spanning me bijna te veel werd, waren zij daar. Ze hielpen me, luisterden naar me, leefden met me mee en genoten samen met me na van het succes dat het project was. '
Je kunt natuurlijk zeggen dat het normaal is voor familie dat je zo voor elkaar klaar staat. Misschien is dat zo, maar voor mij is er genoeg reden voor een heel groot dank-je-wel. Ik heb een foto van mijn zus en zwager gemaakt, wandelend door Den Haag. Het is een prachtige foto geworden. Mijn bedankbrief wordt een kaart met deze foto op de voorkant.

Clair
Met haar vierde ik mijn verjaardag, ging ik regelmatig naar de film en dan afgesloten met het traditionele bordje nacho's uit de oven. Bijpraten over het leven. Het is haar goed gegaan dit jaar. Ze nam mooie besluiten, kreeg een vaste aanstelling, werd oma, sloot vrede in haar familie en ontwikkelde zich als kunstenares. In mijn brief wil ik daar samen met haar van genieten.

Veronica
De vrijdagavond filmavonden met tapas zijn traditie geworden. Ze is zorgzaam, eerlijk, vrijgevig en avontuurlijk. Ze zal nooit vergeten te informeren naar iets dat ik eerder eens gezegd heb. We aten samen, zaten samen in de zon, ze hielp me in mijn tuin en we lieten ons verwennen bij de schoonheidsspecialiste. Er is een soort veiligheid bij Veronica waar ik haar graag voor wil bedanken.

Bjorn
Hij is nieuw in mijn vriendenkring. Een musicale, creatieve, vriendelijke man met wie het prettig praten is. Ik ben blij dat ik hem ontmoet heb. Hij organiseert boeiende culturele projecten en ik zie ernaar uit om met hem samen te werken. Ik houd van muziek maken met vrienden. Hopelijk vinden we daar tijd voor.

Jantine
Mijn nieuwe collega is echt een verrijking in mijn leven. Ze staat aan het begin van haar carrière en heeft de kenmerkende, aanstekelijke gretigheid. Ik houd van haar optimisme en bewonder haar onverschrokkenheid. Ze pakt aan en regelt van alles zonder aarzelen.
Deze zomer hebben we door omstandigheden samen het werk van vier mensen moeten doen. Het merendeel van het werk kwam op haar schouders en ze heeft zich geweldig staande gehouden.
Inmiddels carpoolen we samen en binnenkort komt daar op maandag de sportschool bij. Haar persoon is een bron van energie voor mij. Ik ben werkelijk heel blij dat ik haar heb leren kennen.

Albert, Josina & Tessa
Er zijn van die mensen die altijd voor anderen klaar staan, ook ongevraagd. Mensen van wie  het ineens tot je doordringt hoe ze je hebben geholpen. Albert, Josina en Tessa zijn van die mensen. Juist nu ik de tijd neem en terugkijk op 2017, dringt het tot me door hoe ze me hebben bijgestaan. Onopvallend, zonder ophef, gewoon. En niet alleen dit jaar, maar al jaren aaneen.
Ik geniet van de teksten die ik bedenk om hen te laten weten hoe zeer ik hun lieve betrokkenheid waardeer. Afgelopen week zei ik tegen Albert: Hoe noem ze mensen die altijd precies op het goede moment op de goede plaats zijn, precies daar waar ze nodig zijn? Stopverf? We moesten allebei lachen, maar ik weet dat hij mijn waardering begrepen heeft.

Le Gourmet
In mijn straat is een eetcafé waar ik heel regelmatig kom. Het personeel grapt onderling dat ik één van de gasten ben die van Le Gourmet een tweede huiskamer heeft gemaakt. Ik vind het goed. Er zijn dagen waarop ik thuis kom en geen zin heb om te koken. Dan is het eetcafé op de hoek de ideale oplossing. Ik pak een boek en wandel naar de hoek van de straat. Ze kennen de wijn die ik drink, weten dat ik graag een glas water heb en als ik het wil brengen ze de kaart. Meestal is het niet nodig. Als er een nieuwe kaart is, proef ik alle vegetarische gerechten. En de maanden daarna eet ik mijn favoriete gerecht. Ik heb mijn eigen, kleine toetje: een bolletje ijs met slagroom en crumble of een kleine brownie met slagroom en crumble. Het is een heerlijke haven voor de luie avonden. Ik zal ze een klein cadeautje geven met een bedankkaartje.

Johan
Ik heb nog niet meegemaakt dat iemand die Johan om hulp vroeg "nee" moest horen. Hij is grenzeloos hulpvaardig en gastvrij. Hij geniet ervan mensen te ontvangen en te verwennen. Hij is optimistisch, een levensgenieter, een avontuurlijke kok en een doorzetter van ongekend formaat. Vele anderen met zijn levensgeschiedenis hadden al lang geleden de moed opgegeven. Hij niet. Hij is gezegend met een levensmotto dat ik graag van hem leen zo nu en dan: Wat is dat is, en wat niet is dat is niet.
Johan is een van mijn dierbaarste vrienden. Hij is een geduldig luisteraar, die er altijd in slaagt me te laten lachen als ik hem verdrietig of teleurgesteld opbel. Hij is de man met wie ik echt maatjes ben.

Er zijn nog anderen die ik wel een kaartje zal sturen met een paar lieve zinnen, maar de mensen die ik nu heb genoemd, krijgen een brief of een cadeautje met een kaartje er bij.

Wie zouden jullie nadrukkelijk willen bedanken voor het afgelopen jaar? En hoe zouden jullie dat doen?



zondag 3 december 2017

Mijn 'adventskrans'


Het is niet echt een krans geworden, het is een adventstafeltje. De kransen die te koop waren in het tuincentrum, vond ik niet mooi. Ze waren van los materiaal en ik zag niet hoe ik er een goede adventskrans van kon maken.

Toen zag ik de twee vaasjes met prachtig glazuur, eucalyptusgroen en zachtblauw.  Ik heb de vaasjes als uitgangspunt genomen en daar is deze combinatie uit ontstaan. Het tafeltje is later in het jaar ook nog heel bruikbaar. Ik ben er erg blij mee. Vandaag branden twee kaarsen want ik had me vergist in de adventsdagen.

Ik heb de eerste drie cadeautjes uit mijn kalender: een bodycreme met sojamelk en honing, een flesje shampoo en een antirimpelconcentraat. De bodycream ruikt heerlijk en voelt zacht aan. Ik gebruik het op mijn handen om het effect van de creme goed te kunnen zien. De shampoo gaat mee op mijn retraite aan het einde van het jaar. En de rimpelcreme is mooi uit te proberen om mijn ogen.

Tot nu toe ben ik erg tevreden met mijn cadeautjes en mijn aankopen. Ik ga een paar mooie weken tegemoet.

vrijdag 1 december 2017

Advent



Het aftellen en toeleven naar de kerstdagen is begonnen. Zondag is het de eerste adventszondag. Ik zal weer naar het Weihnachtsoratorium luisteren, een van de vier kaarsen aansteken en vanaf vandaag iedere dag een luikje open maken van mijn adventskalender. Ik heb nog nooit een adventskalender gehad. Het is iedere dag een klein momentje om van te genieten. De kalender is niet echt mooi en past zeker niet in de sfeer van mijn huis, maar ik wil graag kennismaken met de diverse producten van dit merk. Dan is zo'n kalender ideaal.

Ik weet nog niet of ik een boom zal kopen. Ik was verrast over de prijs van de bomen. Ik dacht werkelijk dat ze veel duurder waren. Sowieso komt er groen in huis, een mooi kerststuk of een krans. En kaarsen... Ik heb intussen mijn eerste glas glühwein gehad.

Als je er met wat aandacht naar kijkt, zie je hoe divers en onsamenhangend de kersttradities zijn. Een kerstboom die nog stamt uit de Germaanse traditie en adventszondagen die bedoeld zijn om toe te leven naar het feest van de geboorte van Jezus. De kerstman staat daar gewoon naast. En op de een of andere manier vinden we dat geen probleem. We combineren hem rustig met vrede op aarde.

Volgens de prachtige serie van de BBC waarin een aantal historici het leven op een boerderij uit de Tudortijd naleven, kan het vele eten tijdens de feestdagen teruggevoerd worden op het begin van de winter. Er kwamen donkere, magere maanden aan en dan is het goed om eens flink te feesten en te eten. Dat maakte het misschien iets makkelijker. Wij hebben dit probleem veel minder. De dagen zijn nog wel donker, maar we hebben het niet meer koud en er is meer dan genoeg te eten. Feest en eten zijn natuurlijk ook op andere manieren met elkaar verbonden en je kunt je eigen grenzen trekken.

Hoe de traditie van de het cadeautjes geven is ontstaan, weet ik niet. Het is ongetwijfeld klein begonnen en door de jaren heen uit de hand gelopen. Er is veel geld te verdienen aan kerst, zoals inmiddels ook met Pasen en zelfs Halloween. En dan heb ik het nog niet over de stress die ontstaat omdat het allemaal luxe en perfect moet zijn.

Voor mij wordt een feest minder aantrekkelijk, misschien wat oppervlakkiger als de commercie er bij komt. Het wordt meer presentatie dan beleving. Ik probeer dit jaar te genieten van een feest dat mooi en elegant kan zijn en dat me de kans geeft iets liefs of betekenisvols te doen voor de mensen om me heen. Misschien met kleine cadeautjes.

Wat vinden jullie?


Voor wie de mooie serie over de Tudor boerderij wil zien, is hier een aflevering:



woensdag 29 november 2017

Het belang van een terugblik


We hebben er waarschijnlijk allemaal last van: zodra we iets af hebben, kijken we naar het volgende. Wat komt hierna? Wat zijn de plannen, doelen en hoe gaan we verder? Zeker in december doen we dit; de mooie vergezichten van het nieuwe jaar kennen geen grenzen. Niet iedereen heeft goede voornemens, maar een nieuw jaar voelt toch wel als een schone lei.

Ik betrap mezelf er in ieder geval op dat ik al druk in de weer ben met plannen voor het komend jaar. Wat wil ik allemaal doen in 2018? Hoe wil ik me verder ontwikkelen? Mijn plannen voor mijn werk zijn geschetst voor het hele jaar. Ik weet waar mijn vakantie naar toe gaat. Er ligt een stapeltje boeken in de vensterbank en ik heb plannen voor publicaties. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Terwijl ik gisteren wat zat te staren in de vlammen van de gaskachel (hoe heerlijk is dat!) voelde ik het verlangen om terug te blikken op het afgelopen jaar. Wat heb ik bereikt? Ben ik tevreden over dit jaar? Wat waren de mooie momenten en successen. Kortom, was 2017 wat ik ervan verwachtte?

Voor ik aan 2018 begin, wil ik in komende maand december terugkijken naar en nagenieten dit jaar. Ik wil de mooie momenten herbeleven om me bewust te zijn van al mijn rijkdom en alles waar ik dankbaar voor kan zijn. Ik wil het nieuwe jaar beginnen met een positief gevoel over mijzelf en mijn plannen. In het begin van de maand wil ik kijken naar de mensen met wie ik dit jaar bijzondere dingen heb meegemaakt, zodat ik hen een persoonlijke kerstboodschap kan geven. Ik wil terugkijken op de leuke uitjes, de boeken, de recepten, gebeurtenissen die me hoop gaven.

En dan... met wat ik aan het eind van 2017 allemaal heb opgesomd, bekeken en nagenoten, begin ik aan het nieuwe jaar.

Hoe gaan jullie om met het afsluiten van het jaar?

maandag 27 november 2017

Terug naar de jaren dertig

Afgelopen donderdag heeft mijn CV-ketel het begeven. Ik kwam thuis en zag dat in het venstertje waar normaliter twee kleine puntjes branden, E2 knipperen. Dat had ik nog niet eerder gezien. Uit de handleiding bleek al dat ik er zelf niet veel mee kon. Ik moest de monteur waarschuwen.

De ketel was al slecht, en ik had al een offerte gekregen voor de vervanging. Ik had gehoopt dat ik tot de installatie van de nieuwe ketel met de oude kon doen. Maar helaas, dat is niet gelukt. Nu leef ik een paar dagen in een huis zonder verwarming en zonder warm water.

Mijn huis is gebouwd in de jaren dertig. Er is een kamer en suite met schoorsteenmantels. Wie mijn blog al langer leest, weet dat ik een gaskachel heb. Ik hoef dus op dit moment geen kou te lijden.

Ik heb nu één verwarmde kamer en de rest van het huis is kil en koud. Het is echt een andere kou dan normaal. Als ik het moet omschrijven zou ik zeggen dat het intenser is. Er is geen verwarming meer die aanspringt als de temperatuur onder een minimum komt. Daardoor ken ik deze kou niet in mijn huis. Er is geen warm water voor de douche, dus was ik me aan de wastafel. Als ik daar warm water bij wil hebben, moet ik het eerst koken. Dat geldt ook voor het afwaswater. Ik vergis me nog regelmatig en draai in een automatisme de warme kraan open, waar dan ijskoud water uit komt. 

Zo moet het geweest zijn in mijn huis in de jaren dertig, veertig en vijftig. In de voorkamer zal ook een kachel zijn geweest, dus beneden was het aangenaam. De twee kamers boven waren koud, net zoals de gangen, de wc en de keuken (als daar niet gekookt werd). Er zal op een bepaald moment een geiser gekomen zijn voor warm water in de keuken. Een douche? Wanneer die gekomen is in het huis, weet ik niet. Ik denk dat het ruim na de oorlog was voordat die luxe werd gebouwd. Er moest namelijk een slaapkamer voor worden opgeofferd en daar waren er maar twee van.

Het valt me mee tot nu toe. De wetenschap dat het tot donderdag duurt, helpt daar wel bij. Ik zou zo niet willen leven. Ik lees heel geïnteresseerd over mensen die dat wel doen, zoals Juffrouw Jo, maar zelf wil ik toch graag genieten van het comfort van de huidige tijd: een lekker warm huis, langzaam wakker worden onder de warme douche en zonder al te veel poespas je haar kunnen wassen en een afwas te kunnen doen. Dat maakt het leven toch wel aangenaam. Een paar dagen zonder CV-ketel zorgt er voor dat ik die dingen extra waardeer.

Voor wie ook mee wil kijken in een leven in andere tijden, een filmpje:

 
 
Zouden jullie terug willen naar een andere tijd?

maandag 20 november 2017

Opgeruimd!


Ik zou nog terug komen op de opruimmaand. Het is niet het succes dat ik hoopte. Ik heb het druk gehad met andere dingen. Mijn huis is nog steeds te vol en te rommelig naar mijn smaak. Toch is er wel weer het een en ander de deur uit gegaan.

Prullenbak / container / oud papier

15 kledingstukken
7 flesjes nagellak
10 plastic kweekpotjes
16 tijdschriften
3 potjes ingedroogde crème
1 oude borstel
1 taartvorm met roestplekjes
3 ovenschalen die te groot zijn geworden voor mijn toasteroventje
2 stoffen tassen die ik niet meer schoon krijg
2 Kussens voor tuinstoelen die in de winter zijn aangevreten door een muis in mijn schuurtje

Kringloopwinkel

10 kledingstukken
Een glazen schaal
4 boeken
Een vorm voor 6 muffins, te groot voor mijn oventje
4 ramekins

Zo'n opruimmaand helpt ook in het ordenen van de rest van je spullen en het soms terugvinden van dingen die ik al vergeten was.
  • Ik had bijvoorbeeld twee flessen aangebroken douchegel in de kast staan. Ik heb ze beide leeggespoten in een andere, mooiere verpakking die bij mijn douche staat. De twee flessen konden weg. 
  • Ik schroefde nu eindelijk eens de staande spiegel in elkaar die ik tijden geleden had gekocht en die nog in de verpakking in mijn kast lag. De verpakking kon weg en de spiegel in de vensterbank.
  • Ik vond een zakje vol kleine pakjes hairconditioner. Die had ik ooit van iemand gekregen. Helemaal vergeten dat ik dat had. Ik denk dat het genoeg is voor een half jaar. Toch leuk.
  • Ik selecteerde mijn theedoeken en handdoeken en haalde er drie tussenuit die echt niet meer kunnen. Die worden gepromoveerd tot sapfilterdoek.
  • Ik vond nog een zakje amandelmeel. Daar ga ik snel maar eens een receptje voor zoeken.
Soms vraag ik me af hoe het kan dat ik dingen vergeet die ik in huis hebt. Waarschijnlijk is het dan gewoon te veel.

Hoe gaan jullie om met opruimen?


zaterdag 18 november 2017

Pompoen koken op gevoel



Langs de weg naar mijn werk staat een kar vol pompoenen. Ieder jaar koop ik er een paar. Dit jaar vier in totaal: drie kleine en een grote. Tot mijn verrassing begon de grote al vrij snel te rotten. Er moest dus snel iets gebeuren.

Met wat ik in huis had, maakte ik een pompoensoep die werkelijk heel goed gelukt is en supersimpel. Daarom deel ik het recept hier.
  • Een ui in kleine stukjes gesneden
  • Twee winterwortels in plakjes
  • Een gele paprika in stukjes
  • Een halve pompoen in stukjes (schil schoongeboend)
  • Een groentenbouillonblokje
  • Zout 
  • Peper
  • Een eetlepel harrissa
  • Een theelepel Ras el hanout
  • Een theelepel gemalen gember uit een potje
  • Twee handjes walnoten. 
Olie opwarmen in een pan met een dikke bodem en daar de ui, wortel en paprika in opbakken, dan de pompoen en de kruiden toevoegen met een liter kokend water. Dit een tijdje laten koken tot je er met de pureestamper makkelijk doorheen kunt komen. Niet helemaal pureren. De soep is lekker met een bite. Aan het eind de walnoten erdoor en even wachten tot die een beetje hebben kunnen garen. 

De andere helft van de pompoen moest ook op. Ik liet me inspireren door een salade die je tegenwoordig kant en klaar in de supermarkt kunt kopen en die ik erg lekker vind: pompoenstukjes, pompoenwortelpuree, rozijnen, kikkererwten, quinoa, rode paprika en koriander. De puree heet Jazzar, volgens de supermarkt. Op die naam heb ik een paar recepten gevonden. Ik mengde gekookte pompoen met gekookte wortel en ui tot een puree. De kruiden waren korianderblad, zout, peper, chilipoeder en ras el hanout. De puree is heerlijk als een saus over pasta met wat geroosterde walnoten en geraspte kaas.

Het was een geslaagde proef met koken op gevoel. 



woensdag 15 november 2017

Gekregen, gevonden, gekocht en gegeven 8



Gekregen
  • Van een opdrachtgever bij mijn werk, kreeg ik een gehaakte omslagdoek cadeau. Het was een bedoeld om me te bedanken voor mijn werk. Ze hadden gezien dat ik vaak omslagdoeken en sjaals draag en vonden dit leuker dan een boekenbon. En dat is het natuurlijk oook.
  • Mijn zus en zwager gaven me een prachtig tasje voor mijn verjaardag. Een klein handtasje uit de jaren zestig, denk ik. Ik heb een paar van dit soort tasjes omdat ik ze zo stijlvol vind. Mijn zus is een echte snuffelaar in kringloopwinkels en zij had hat voor mij gevonden.
  • Een ander cadeau voor mijn verjaardag was een kookboek voor de crockpot. Er staan leuke vegetarische recepten in. Ik ga er zeker me experimenteren ik de komende maanden.
  • Van een vriendin kreeg ik een soort schilderijtje in de vorm van een oudhollandse tegel. je kunt er met een stift zelf een spreuk op schrijven. Het schilderijtje staat nu bij mijn Boeddhabeeld, om me te herinneren aan de onderwerpen waar ik op mediteer. 
  • Op mijn werk opende ik een tentoonstelling. Van bezoekers kreeg ik voor die gelegenheid een aantal lieve cadeautjes: het boek Sarah Burgerhart (eerste door vrouwen geschreven roman uit de Nederlandse geschiedenis); een plant; bonbons en repen van T*ony Cho*colony en wijn
  • Een mooie witte roos voor in de tuin voor het houden van een lezing.

Gevonden
  • Bij de boeken die niet verkocht konden worden vond ik een boek van Erich Maria Remarque en van Francoise Sagan. Ik houd wel van die oude boeken. In de zomervakantie last ik het boek van Remarque en ik heb het achtergelaten in het huisje waar ik was. Ik vind het zelf altijd prettig als er iets te lezen is in een huisje. Daar draag ik dan mooi aan bij. Het boek van Sagan wacht nog op een goed moment.
  • De grote stormen van de afgelopen maand waren zeer productief voor mijn Coox. Ik heb weer brandhout kunnen verzamelen, zoals ik dat ieder jaar doe.  
  • Ook uit de stapel boeken die niet verkocht konden worden: een boek van Faulkner Ik schreef al dat ik er in zat te lezen. Ik heb me ten doel gesteld dat ik van iedere Nobelprijswinnaar voor de literatuur een boek lees. Faulkner is een van hen. Niet eenvoudig te lezen, maar tot nu toe boeiend genoeg. Even doorzetten.

Gekocht.
Even staccato:
  • Hartvormige bakvormpjes.
  • Cadeau's waar ik het nu nog niet over kan hebben 
  • Herfstverzorging. Hier schreef ik al eerder over.
  • Crockpot, bij het nieuwe boek.
  • Een warme sprei voor mijn bed.
  • Bloemensjaal. Bloemen lijken wat Japans, dus meer hoef ik daar niet over te zeggen.
  • Nieuwe schoenen en nieuwe jurk
  • Parfums, ja, meervoud. Er zijn zoveel lekkere geuren, ik had nog bonnen voor de drogist en er was een mooie actie (tweede fles halve prijs).

Gegeven
  • Boek 'The magical world of.....' voor mijn broer en schoonzus en één voor mijn nichtje. Het is een soort werkboek waarmee je aan de hand van allerlei opdrachten een beeld schetst van de magische wereld waarin jij zou willen wonen. Met mijn nichtje heb ik vele uren zitten praten over onze wereldidealen aan de hand van dit boek. Het was een heerlijke vakantiebezigheid voor ons tweetjes.
  • Handcréme aan een collega die heel erg hard gewerkt heeft aan een taak die wij samen hebben. Het werd heel moeilijk op een moment waarop ik net op het werk kon zijn. Ik was zo blij met haar werk dat ik een cadeautje ben gaan kopen. Ze vond het heel leuk.
  • Een foto van een kunstwerk ingelijst voor een vriendin. Ik was samen met haar in een beeldentuin en zij vond dat beeld heel mooi. Nu heeft ze er steeds een herinnering aan. 
  • Een vriendin van mij wilde graag een bijzondere thee hebben die in Nederland niet en in Frankrijk wel te krijgen was. Ik heb voor haar een blik meegenomen toen ik dit jaar in Frankrijk was. Het leukste deel hiervan was het sturen van een fotootje via de app om de komst van de thee aan te kondigen.
...Wordt vervolgd.....

zaterdag 11 november 2017

Zwembad

Dit is niet het zwembad waar ik zwom. Zwembaden zijn meestal niet zo fotogeniek en dit was wel een mooi plaatje.
Bij toeval kwam ik er achter dat het zwembad vlak bij mijn werk op vrijdag aan het einde van de middag open is. Afgelopen week besloot ik de week af te sluiten met een paar baantjes. Het is al even geleden dat ik een zwembad van binnen zag. Ik moest vooraf nog snel naar de drogist om een elastiekje te kopen. Ik was vergeten dat ik mijn haar vast moest zetten. En toen al in het zwembad was, realiseerde ik me dat ik mijn zwembril vergeten was. Ik hield het dus bij schoolslag en rugzwemmen. Chloorwater in mijn ogen vind ik niet prettig.

Het was heerlijk! Het gevoel van het water in mijn gezicht, het 'uitzicht' op de golving in het water die ik zelf veroorzaak. Zoveel blauw om je heen gecombineerd met de regelmatige beweging is heel  meditatief. Het was gelukkig niet heel druk. Ik had mijn eigen baan tot mijn beschikking. Jaren geleden ben ik gestopt met zwemmen omdat het zo druk was, dat je moest uitkijken dat je niet geschopt werd. En soms gebeurde dat ook.

Mijn conditie is sindsdien wel wat achteruit gegaan. Na 20 baantjes was het wel genoeg geweest voor de eerste keer. Daar wil ik het niet bij laten. Ik ga het rustig opbouwen naar zoveel baantjes als ik in een half uur kan zwemmen. Langer dan een half uur in chloorwater lijkt me niet goed voor mijn huid.

Ik had een mooie bodylotion meegenomen. Het leek me heerlijk om me lekker in te smeren en van de geur te genieten. Dat doe ik niet meer. Het pashokje is nogal krap en het is niet echt warm. Volgende keer ga ik thuis wel onder de douche met daarna een verwensessie. Aansluitend een 'maskerade' zoals ik dat noem, lekker een masker, een scrub en een voedende creme op mijn gezicht.

Ik ben zeker van plan vaker te gaan zwemmen. Ik vind het een prachtige overgang van de werkweek naar het weekend. En het voelt heerlijk verfrist achteraf: een goed begin van het weekend.

Hoe markeren jullie de overgang van werk naar weekend?


vrijdag 10 november 2017

Home sweet home kerst



Het is al jaren traditie dat ik met kerst bij mijn zus en haar familie ben. Het is ieder jaar weer feestelijk en we hebben mooie herinneringen gemaakt met elkaar. Dit jaar loopt het iets anders. Mijn nichtje, de dochter van mijn zus, woont in het buitenland en mijn zus en zwager vieren daar kerst. Ik had de keuze om naar andere familieleden te gaan (ik heb een heel aantal broers en zussen), maar het leek me nu juist zo leuk om in mijn eigen huis te zijn tijdens de kerstdagen.

Een van de dingen die ik niet echt heb gedaan in de afgelopen jaren, is het inrichten van mijn huis voor de feestdagen. Als ik toch weg ben, waarom zou ik het dan doen? Met Oud en Nieuw ben ik ook vaak weg. Reden te meer om niet al te veel aan mijn huis te doen. Maar nu... ga ik genieten van de feestdagen en vooral van de voorbereidingen.

Ik begon met een adventskalender. Niet zo een met chocola, maar een beauty-kalender. Na wat zoeken heb ik gekozen voor de kalender van Ki*ehl's. Ik wil al langer weten of hun producten me bevallen. De kalender bevat allemaal mini-exemplaren van hun producenten, 24 in totaal dus. Ik kocht meteen ook een kalender voor een ander nichtje dat eind november jarig is. Dan heeft zij een maand lang kleine cadeautjes. Dat ik daar niet eerder op gekomen ben!

Nu wil ik een adventskrans of iets wat daarop lijkt. Er staat een oneindig aantal voorbeelden op Internet. Ik wil de kaarsen maken van het kaarsvet dat ik nog heb. In glaasjes denk ik. Een leuke activiteit voor een avond volgende week. Het groen kan ik uit mijn tuin halen en ik heb een grote verzameling kleine roomkleurige kerstballen. Ik denk dat ik daar wel iets moois van moeten kunnen maken.

En dan de invulling van de dagen. Eerste kerstdag is al geregeld. Ik heb een luxe kerstdiner geboekt bij een restaurant hier in de stad.  Je moet daar altijd snel bij zijn, hoorde ik en ik wilde heel graag bij dit restaurant. Ik ga samen met een van mijn liefste vriendinnen. We leven allebei voorzichtig. Deze luxe is voor ons allebei een geweldig vooruitzicht. Voor tweede kerstdag ben ik in overleg met een andere vriendin. We zullen zien wat we gaan doen. Waarschijnlijk niet echt veel met eten, na een luxe 7-gangendiner. Een wandeling op de dijk, langs het wad, lijkt me wel wat. Ik zal het haar eens voorstellen.

Het is misschien nog wat vroeg, nu al met kerst bezig te zijn. Het was ook niet echt nodig. Het liep eigenlijk gewoon zo. En er zijn nog andere dingen te doen, vooral op het gebied van de cadeau's. Ik heb nog niet alles gekocht en mijn zus moet nog dingen meenemen naar mijn nichtje. Voor mij moeten de meeste dingen op zaterdagen en (soms) zondagen gebeuren omdat ik een volle werkweek heb. Vanuit dat perspectief heb ik nog maar weinig tijd.

Ik heb heerlijke weken voor de boeg. De adventstijd wil ik echt gaan gebruiken om terug te kijken op het afgelopen jaar, wat waren de mooiste gebeurtenissen, leukste boeken, lekkerste hapjes van 2017? Daar zal ik in die weken over schrijven. Wanneer beginnen jullie met kerstvoorbereidingen?

woensdag 1 november 2017

Croissant


Hij is in de IKE*A met zijn moeder. Zij heeft een standaard ontbijtje met een paar extra pannenkoekjes. Het croissantje is voor hem, een klein mannetje van een jaar of drie. Na enig klimmen zit hij op de bank en krijgt hij zijn bordje op schoot met het croissantje dat enorm groot lijkt in zijn kleine handjes. Hij neemt een hap en lijkt te verdwijnen in het moment. Alleen hij en zijn broodje zijn er in deze wereld. De hap is groot, hij kan bij het kauwen zijn lippen niet op elkaar houden, smakt dus wat.

Ik kan mijn ogen niet van hem afhouden. Wat een heerlijk gezicht, zo'n mannetje dat volledig op gaat in het eten van zijn ontbijt. Om hem heen zitten mensen, waaronder ikzelf, die eten en tegelijk andere dingen doen. Velen hebben hun broodje in hun ene en telefoon in hun andere hand. Ja, ik ook, want ik ben aan het werk.

Ik vraag me af wanneer we de capaciteit verliezen om op te gaan in het moment. Je ziet het kinderen wel vaker doen. Een vriend van mij stuurde een filmpje van zijn zoontje van drie die een ukelele speelt en volledig verdwijnt in zijn muziek. Zo boeiend en inspirerend.

Thich Nhat Hahn, mijn leraar in het boeddhisme, leert ons aandachtig te zijn in het moment, alleen in het hier en nu. Aan de kinderen te zien konden we het vroeger allemaal en moeten we het nu weer leren. Kleine kinderen als ons grote voorbeeld. Ik vind het bijzonder.

maandag 30 oktober 2017

Zondagen


Het goede leven op zondag. Eerst ontbijt op bed met een kop koffie en een broodje roomboter en kastanjepuree, met om me heen mijn planning voor de komende week. Wat moet er gebeuren? Welke afspraken heb ik? Is er iemand jarig? Wat ga ik eten? Met mijn volle werkweek en mijn hoofd dat regelmatig overal heen dwaalt, is dit voor mij de beste manier om overzicht te houden. 

Als om 9:15 de kerkklokken beginnen, stap ik uit bed. Het beddengoed hang ik uit het raam om lekker te luchten en ik stap onder de douche voor een verwenmoment. In de afgelopen twee maanden heb ik een paar heerlijke douchegels gekocht. Eén daarvan is een zeezoutscrub op oliebasis van de  
B*od*yshop. Niet alleen de geur en de olie zijn heerlijk, de pot waar de scrub in zit, straalt een heerlijke luxe uit. Ik stap verkwikt onder de douche vandaan.

Ik ben van plan naar de film te gaan: een documentaire van het Britisch Museum over hun Hokusai tentoonstelling. Voor wie mijn blog al wat langer leest, zal het niet nieuw zijn dat ik aangetrokken werd tot een tentoonstelling over een Japans kunstenaar. 

Ik maak me op, doe een nieuwe jurk aan en vertrek op mijn fiets naar de bioscoop. Tot mijn verrassing is de zaal uitverkocht. De man die naast me zit, vertelt me dat het een trend is om op zondagmorgen naar een boeiende film of documentaire te gaan. Een beetje zoals Amsterdammers naar het zondagochtendconcert gaan in het Concertgebouw.....

De documentaire is prachtig. Hokusai leidde een bewogen leven van meer dan 90 jaar. Aan het einde ervan zei hij te hopen dat de hemel hem nog 5 jaar zou geven om een echt goede schilder te worden. Het raakte me diep, hoe belangrijk het was voor deze man om te blijven werken en zichzelf te blijven verbeteren. Ookal woonde hij soms jaren in erbarmelijke omstandigheden, brandde zijn huis af, maakte zijn kleinzoon al zijn geld op, verloor hij zijn vrouw, hij bleef werken. 

Na de film is het tijd voor een lunch. Ik ga naar een restaurant waar ik nog nooit geweest ben. Heerlijk chique en comfortabel. Ik kies een bord Franse uiensoep en Eggs Benedict met een glas Voignier. De soep is lekker, maar iets te goulash-achtig voor mijn smaak. Omdat de soep behoorlijk vult, heb ik eigenlijk te veel aan de eieren. Ik heb nog nooit Eggs Benedict gegeten en ik denk niet dat ik het snel weer zal doen. Van het pocheren blijft er altijd een beetje azijn op de eieren achter, denk ik. En ik houd niet van zure smaken. Maar goed, het was het proberen waard.



Het restaurant heeft een mooier imago dan het kan waarmaken, vind ik. Ik krijg een licht gevoel van vergane glorie. Ik kan niet precies duiden waar dat aan ligt, moet ik bekennen. Om mij heen zitten 10 vriendinnengroepjes die allemaal een high tea gebruiken. Waarschijnlijk is dat ook een trend voor de zondag: tea-en met je vriendin(nen). 

Ik heb heerlijk zitten eten en lezen in een boek van Faulkner. Geen eenvoudige kost (Faulkner bedoel ik dan) maar boeiend en uitdagend. Zondagen zoals deze zijn heerlijk om tot rust te komen en weer fris en fruitig aan een nieuwe week te beginnen. 

Hoe zorg jij voor rust in het weekend?


Voor wie het leuk vindt, wat informatie over Hokusai

zaterdag 28 oktober 2017

Groot inkopen



Door de aangekondigde verhoging van de BTW lijkt het handig om nu dingen in te slaan die straks duurder zijn, zo las ik op sites van anderen. Als je je het kunt veroorloven is het heel handig natuurlijk, inkopen te doen als de prijzen lager zijn. Vroeger deden mensen dit ook: ze kochten bijvoorbeeld de kolen voor de kachel al in de zomer. Veel consuminderaars doen iets vergelijkbaars: chocoladeletters net na Sinterklaas gekocht, kunnen nog wel een jaar in de kast. Strandspullen na de zomer, kerstversiering na kerst, het hele jaar door sinterklaascadeautjes verzamelen en paasspullen in mei, het scheelt een hoop geld.

Ik heb al jaren een aanpak van in het groot inkopen: voor het einde van het jaar maak ik zo veel mogelijk geld op aan dingen die ik het jaar daarna toch nodig heb. Want..... wat niet op mijn bankrekening staat, komt ook niet op mijn belastingformulier. Veel winkels hebben aan het einde van het jaar mooie aanbiedingen om het boekjaar goed af te sluiten. Ik koop voor een jaar in met allerlei kortingen. Een ander voordeel vind ik dat ik maandenlang geen inkopen hoef te doen, heel prettig voor iemand die een hekel heeft aan winkelen.

Keuken
In ieder geval koop ik een paar goede flessen olie. En verder sla ik houdbaar spul in, zoals boemboe's, mosterd, een grote pot sambal badjak (mijn lievelingssambal), ketjap, sojasaus, Japanse pickels, gedroogde kruiden, harissa, gedroogde paddestoelen, gedroogde ui (ideaal door de soep), bonen en linzen. Om een beeld te krijgen van wat ik nodig heb, ruim ik in oktober de voorraadkast leeg en weer in. Ik weet meteen wat ik moet opmaken en wat ik moet inslaan.

Ik koop ook een hoeveelheid bonen in blik. Meestal week ik de bonen en kook is ze daarna (regelmatig op de Coox) maar soms heb ik daar geen tijd voor. Bonen zijn heel handig voor snelle maaltijden na een lange dag werken. Deze aankopen, behalve de olie, gaan meer om het gemak dan om de grote bedragen die ik moet neertellen. Maar goed, als ik het in januari insla, heb ik over het geld al weer belasting betaald en als ik toch bezig ben...

Ik realiseer me dat niet iedereen dit kan doen. Ik heb mijn grote kast onder de trap van mijn bovenburen. Daar staat alles in. Als je dat niet hebt, wordt het misschien lastiger. Maar goed, houdbaar spul kun je overal in huis bewaren. Misschien is er een plekje te vinden....


Badkamer
Ik koop drie sets dag- en nachtcrème, dan nog scrubcrème en een paar andere smeersels. Dit is veruit de duurste aankoop. Ik wil zeker weten dat de crèmes die ik gebruik niet op dieren zijn getest. Dat betekent dat ik automatisch bij de maatschappelijk verantwoorde merken terecht kom en die zijn niet goedkoop.
Ik begin meestal al in oktober met inkopen. Er zijn altijd leuke acties in winkels, zoals twee voor de prijs van een. Dan scheelt het altijd nog extra. Met make-up kan ik dan weer een jaar vooruit, soms voor de helft van de prijs.

Ik ben overigens wel bezig met het vervangen van een aantal producten door huismiddeltjes. Ik gebruik bijvoorbeeld geen tonic meer, maar rozenwater. Het werkt prima, ruikt heerlijk en is puur natuur. Dus: ik sla een paar flessen rozenwater in.
Ook een grote uitgave is mijn parfum. Heerlijk vind ik dat, echt verwennerij. Ik heb parfum voor ieder seizoen, dus het loopt nogal in de papieren. Vooral bij parfum is het de moeite waarde op aanbiedingen te wachten

Kleding
Door de grote opruimactie van oktober, weet ik ook wat ik in mijn kledingkast nog moet aanvullen. In ieder geval koop ik een groot aantal panty's. Ook hier zijn het niet de grootste uitgaven en is het vooral handig om panty's in voorraad te hebben. Afhankelijk van wat ik nog mis, koop ik andere dingen.

Het lastigste is, dat ik een nieuwe winterjas moet hebben. Ik heb al rondgekeken op allerlei websites maar kan niet echt iets vinden. Het is nog even zoeken dus, maar dat ik de aankoop gedaan wil hebben voor het einde van het jaar, zal duidelijk zijn.

Wat zou jij groot inkopen?

Foto kruidenierswinkel: Old Hengel

maandag 16 oktober 2017

Onverwachte inkomsten


Een paar weken geleden was er op morgen een stroomstoring. Het is eerst heel raar: ik wilde het lampje naast mijn bed aan doen. Dat lukte niet. Dan is de eerste gedachte: het lampje is kapot. Maar als het tweede lampje het dan ook niet doet....

In mijn wijk wordt een hele rij nieuwe huizen gebouwd en aan de riolering gewerkt. Ik weet niet waar de storing vandaan komt. Al met al had ik er weinig last van. Ik heb altijd een lamp in de keuken hangen die ik gebruik als ik 's avonds de tuin in ga. Die heb ik opgehaald en in de badkamer neergezet terwijl ik me met koud water waste. Dat doe ik wel vaker en mensen hebben het natuurlijk eeuwenlang zo, zonder stroom, gedaan. Het gaf wel een nostalgisch gevoel en was op de een of andere manier rustgevend. 

Vorige week kreeg ik een brief van E*nexis waar in stond dat ik €55,00 krijg als een vergoeding voor de stroomstoring. Ik wist niet dat ze dat deden. Toch leuk.

Zaterdag gaf ik een lezing tijdens een festival. Dat doe ik al jaren met veel plezier. Ieder jaar bedenken een collega en ik een nieuw onderwerp dat we samen presenteren. We moeten er allebei archiefonderzoek voor doen en het is altijd leuk om de resultaten te vergelijken. Nog los van het feit dat het snuffelen in archieven voor ons beiden een hobby is. Er is dus al genoeg vergoeding, maar dit jaar ineens was er een cadeaubon van €50,00. Tot nu toe kreeg ik nooit een bon en ik had er totaal niet op gerekend.

Leuk hoor, zo ineens. Ik ga er verwen-dingen voor kopen. Een mooie parfum in ieder geval. Ik heb nog een kortingsbon van de drogist voor 5,00 en een andere, oudere cadeaubon van dezelfde drogist. Dat wordt echt een heel mooie fles.....

zaterdag 14 oktober 2017

Oktobermaand - opruimmaand



Jaren geleden kocht ik juist in oktober de grote woonbladen. Ze waren dubbeldik omdat het woonmaand was en er stond een rubriek in die me erg aansprak: binnenkijken. Je kon zien hoe anderen hun huis hadden ingericht. Welke dingen voor hen belangrijk waren. Toen ik er achter kwam dat het grotendeels in scene werd gezet, was de lol er meteen af. Het was dus niet zo echt als ik gedacht had.

De meeste indruk maakte het dat de huizen zo geweldig mooi geordend en opgeruimd waren. Dat was wel een droombeeld: een altijd net huis. Dat lukt mij meestal niet, vooral omdat ik vaak geen zin heb om er veel tijd in te steken. Ik heb een routine voor mijn slaapkamer en badkamer; die zijn altijd netjes en schoon. Dat komt ook doordat er weinig in staat.

En dat is mijn doel voor deze maand: opruimen en wegdoen. Ik heb al weer een tas vol kleren voor de kringloop in de gang staan. (Die is dan meteen weer rommelig, maar goed, dat is voor het goede doel) Ik moet vooral in de keuken aan de slag. Daar staat echt te veel in. Als ik dat in orde krijg, blijft het daar vast ook netter. En al met al functioneer ik beter in een huis dat opgeruimd is. 

Ik krijg iedere dag een tip via F*ace*book van Hilde Verdijk. Zij is professional organiser en biedt met haar bedrijf Yourganize ieder jaar het programma D'ruitdaging aan. Ik heb er al zoveel aan gehad. Niet alle tips zij bruikbaar: ik heb bijvoorbeeld geen souvenirs om weg te gooien. Ze maakt het programma voor iedereen en er zijn ongetwijfeld genoeg mensen die wel veel 'vakantieresten' in hun huis hebben. Als de tip niet werkt, bedenk ik zelf iets. Ik zal aan het einde van de maand een lijst maken van alles wat ik heb weggedaan. Ik ben zelf ook benieuwd, eerlijk gezegd.

Wil je meedoen met de D'ruitdaging, dan kun je Yourganize opzoeken op F*a*cebook en je daar aanmelden voor de D'ruitdaging. Je kunt ook een rondgang maken over You*tube. Daar staan veel filmpjes over opruimen. Hier één voorbeeld:




donderdag 12 oktober 2017

Herfstfavorieten - de vijf dingen voor mijn heerlijke herfst


De twee weken van regen en het terugkeren van de koude dagen hebben het duidelijk gemaakt: de herfst is begonnen. De lucht prikt 's morgens weer op mijn wangen als ik naar buiten kom. De natuur verkleurt en maakt zich op voor de winter. De laatste druiven moeten geplukt en hier en daar moet er gesnoeid worden.

Ik vind de overgang van de zomer naar de herfst niet eenvoudig. Het donker, de kou, de regen en het einde van het zo even naar buiten lopen en avondjes in de tuin. Ik verwen mezelf iedere oktober met wat ik maar voor het gemak warme cadeautjes noem: kaarsen, parfum, bodylotions en douchegels. Dat soort dingen. De herfst heeft natuurlijk ook veel mooie kanten. Dit zijn mijn favoriete vijf dingen voor de heerlijke herfst.

De stad is weer in beeld.
Zoals ik al eerder schreef, ga ik meer binnen leven en breng ik meer tijd door in de stad, in café's, restaurants, bibliotheken, bioscoop en theater. Het seizoen is weer begonnen. Ik ben bij twee opera's in de bioscoop geweest, lunchte met vriendinnen en bracht mijn eerste uren weer in de boekwinkel door. Er zijn prachtige boeken verschenen en ik kocht mijn eerste kerstcadeau. Daar vertel ik later nog wel over.

Huiselijkheid
De kaarsen gaan weer aan, de warme dekentjes en omslagdoeken komen weer tevoorschijn. Ik heb nog heel wat oude kaarsen waar ik nieuwe van kan maken. Dat is een heerlijk, meditatief werkje voor een rustige avond: LP op mijn platenspeler, kaarsjes op de schoorsteenmantel en een pruttelend pannetje op mijn petroleumstel. Een heerlijk warm binnenklusje.

Kleuren
Als ik vanuit mijn bed naar buiten kijk, zie ik de bladeren van de boom voor mijn huis verkleuren. Veel blad is nog groen, maar ik zie redelijk wat geel en langzaam komt er meer bruin bij. Over een paar weken liggen de bladeren in mijn voortuin en op de stoep en begint het grote vegen. Ik verzamel de bladeren en gooi ze op mijn borders in de achtertuin. Een goed winterdek en een basis voor compost. Binnenkort zal ik de bladeren alleen in het weekend zien. Op doordeweekse dagen ben ik voor het donker al weg.

Onderweg naar mijn werk verwacht ik weer de prachtige poederige herfstluchten of de totaal heldere ochtenden met de lage zon, die je bijna het zicht ontneemt, maar prachtig is. De mist die boven de akkers hangt en de reeën die daar tussen staan te grazen.

Herfst-eten
Pompoen, tamme kastanjes, paddestoelen en spruitjes zijn voor mij verbonden met de herfst. Volgens mijn zijn alleen de kastanjes hierbij nog aan het jaargetijde gebonden. De andere twee kun je bijna het hele jaar krijgen, maar ik vind ze echt passen bij de herfst.

Spruitjes en kastanjes zijn een heerlijke combinatie. De herfst is de enige tijd in het jaar dat ik een bakje met gerookte spekjes koop; voor mijn spruitjes-kastanjestoofpotje. Heerlijk met een puree van aardappel en knolselderij of aardappel en pastinaak. De pompoen gaat in schijfjes in de oven met rode ui en kastanjeschampignons. Ik giet er een dressing overheen van olijfolie, balsamicoazijn, zout, peper en tijm en laat de schijfjes gaar worden. Zo nu en dan even wat schudden, zodat alle stukjes goed gaar worden. Ik kijk echt uit naar dit gerecht.

In het tijdschrift van A.H. stond een recept voor pompoenchutney en voor goulash op basis van paddestoelen. Die recepten ga ik binnenkort uitproberen. De chutney is, mooi verpakt een goed kerstcadeau en een lekkere stevige stoofpot is een mooie afsluiting van een koude herfstdag.

Grote chrysanten
Voor mij het teken van de volle rijkdom van de herfst: grote donkerrode of oranje chrysanten. In de bloemenwinkel krijg je er vaak een paar takken met bladeren bij. Dat staat echt prachtig in mijn vensterbank. Ik kijk er elk jaar naar uit om mijn huis herfstig te laten worden met die grote, volle bollen van kleur. En dat de bloem populair is in Japan, helpt alleen maar mee.

Genoeg dus om te genieten de komende maanden. Waar geniet jij het meest van in de herfst?





maandag 9 oktober 2017

Bonen


De herfst staat voor de deur. De regen spettert tegen het raam terwijl ik dit schrijf. Weer een tuinjaar achter de rug. Ieder jaar begin ik hoopvol aan een nieuw seizoen. Ik zaai voor mezelf en voor de vogels. En dan is er altijd dat moment in het jaar waarop de oogst tegenvalt. Het kweken van pompoen of courgette lukt me al jaren niet, terwijl iedereen het heel makkelijk lijkt te vinden. Frustrerend vind ik het. De groentetuin lijkt een verloren zaak en ik heb de neiging al het werk de rug toe te keren. En dan verrast de tuin me met een mooie oogst. Geen pompoenen of courgettes, maar toch oogst.

Afgelopen jaar was er ook een moment van moedeloosheid. Geen enkele courgette werd groot genoeg en een aantal planten ging dood. Ik had ook niet echt genoeg tijd voor de tuin dit jaar. En toch, in juli en augustus kon ik bijna iedere dag iets uit de tuin eten. Tot mijn verrassing waren er zo nu en dan nog wat boontjes en een verdwaalde tomaat. Het best bruikbare recept met deze oogst is wat ik 'tuinpasta' noem.

Ik kook bouillon, doe er volkorenpasta in als het water kookt en voeg de bonen uit de tuin toe. Het is vak een combinatie van drie soorten bonen: snijbonen (ben ik dol op en er komen steeds weer nieuwe!) sperziebonen en een oud ras stambonen. Het zijn de bonen met de rode vlekjes, die overigens verdwijnen als je ze kookt.  

Als water opnieuw kookt, doe ik het gas uit onder de pasta met bonen en laat het tien minuten staan. Daarna giet ik de bouillon in een kan omdat ik die nog kan hergebruiken. Ik giet een klein scheutje knoflookolie bij de pasta en bonen en doe het gas weer aan. Er gaat wat geraspte kaas over dat ik laat smelten. Tegelijkertijd rooster ik wat zonnebloempitten in een droge koekenpan, die vervolgens over de pasta gaan. Ik vind geroosterde zonnebloempitten eigenlijk lekkerder dan pijnboompitten. 

De salade is meestal een paar blaadjes, wat bieslook en een tomaat, alles uit de groentetuin. De tomaten heb ik laten rijpen in de vensterbank, overigens. Ik heb er geen dressing over gedaan. De tomaat was heel sappig, genoeg voor een goede smaak.



En dit was het resultaat!



zondag 8 oktober 2017

Zondagbrunch


Er ligt een volle week achter me, lange dagen en veel indrukken: een goede reden om lekker lang in bed te blijven op zondagmorgen. Meestal ben ik in het weekend rond zeven uur wakker, zo werkt mijn innerlijke klok. Het is altijd nog een uur later dan de tijd waarop mijn wekker op werkdagen afgaat. Op zondagen wacht ik meestal soezend op de klokken van de Katholieke kerk, die de mensen oproept voor de mis. Dat is om kwart over negen, een keurige zondagse tijd om op te staan.

Vandaag was ik ook wakker toen de klok begon te beieren, maar in plaats van uit mijn bed te springen en de dag te beginnen, maakte ik een brunch voor mezelf en kroop weer lekker onder de wol. Het zonnetje scheen lekker mijn kamer binnen en op straat fietsten babbelende mensen voorbij.

Ik maakte thee van gember en een zakje Clipper, groene thee met citroen. En in mijn eerste kopje deed ik een lepeltje bloemenhoning. Ik bakte een broodje in mijn kleine oventje, deed daar huttenkäse op met avocado en wat kruiden. Weer boven, muziek via Internet op mijn telefoon en een tijdschrift om in te bladeren, heb ik heerlijk uitgebreid ontbeten. Toen kon de dag beginnen.


woensdag 4 oktober 2017

Gekregen, gevonden, gekocht en gegeven 7

Ik heb hier even iets in te halen na een paar maanden stilte op mijn blog. Ik geef eerst een lijstje van alle dingen van afgelopen zomer en dan ga ik daarna weer verder met de laatste maand.

Gekregen
  • Ik kreeg een prachtige bos bloemen van een vrouw voor wie ik een tentoonstelling had gemaakt over haar Joodse grootvader die in Auschwitz is vermoord. Het is een van de ontroerendste dingen die ik ooit gedaan heb. En ik was zo blij met de bloemen!
  • Iets heel anders: een houten afwasrek zou worden weggegooid in de winkel omdat het te lelijk was om te verkopen. Ik dacht dat het goed zou zijn in  mijn coox. Intussen staat het op mijn stoel in de tuin om te voorkomen dat een buurkat er steeds op gaat liggen. Voor de kat heb ik een handdoek over een kussentje gelegd, kan ze toch lekker slapen in mijn tuin.
  • Ook uit de winkel: een half lege verpakking wierrook met lavendelgeur. Wij verkopen geen halve verpakkingen, dus kon ik die meenemen. Als ik de wierrook brand, is het voor de kinderen die Terre des Hommes steunt.

Gevonden
  • Er lag en fietslampje kapot op straat met twee batterijen. Laten liggen leek me slecht voor het milieu, als de batterijen gaan lekken. Ik kon het lampje niet meer in elkaar krijgen. Daarom heb ik de batterijen in mijn fietslamp gedaan. Toevallig waren die batterijen net leeg en ik heb niet veel zin in een boete voor zo iets kleins. Toch handig
  • De boom bij mijn kantoor was weer heel scheutig met dennenappels dit jaar. Waarschijnlijk zijn het andere dingen, maar ik weet niet welk soort boom het is. Ze doen het ook heel goed in de vuurkorf en de coox, maar ik wil dit jaar mijn schoorsteenmantel ermee versieren voor de kerstdagen.

Gekocht
  • Er werd in de winkel van Terre een dienblad binnengebracht dat je op schoot kunt houden, met zo'n kussentje er onder. Het kussentje kan los, dus kan ik het zo nu en dan in de was doen. Het is reuze handig voor het werken op de bank met de laptop op schoot en lekker warm.
  • Feestelijk sjaaltje voor bij een blauwe jurk
  • Bij Piloursemaborg, waar ik al eerder over schreef, kocht ik walnotenwijn, een bijzonder biertje uit een wiskeyvat en een zakje eikenzeewier. De walnotenwijn was mij te zuur, maar het heeft me op het idee gebracht dit jaar notenlikeur te maken. Daar kom ik nog wel op terug.
Gegeven
  • Ik kocht zaadjes gekocht van een onduidelijke plant. Vriend en ik vinden het leuk om onbekende dingen uit te proberen. En dat cadeau geven is heel leuk, de volgende keer als ik hem zie. Intussen hebben we de plant allebei gezaaid en het blijkt een soort spinazie te zijn. Wel leuk, ook lekker, maar niet heel bijzonder.
  • Mijn broer is een paar maanden met zijn vrouw ik het buitenland geweest voor een pelgrimage. Ik stuurde hem in een van de laatste weken een boekje over bier brouwen. Hij wil dat altijd nog een keer doen en het leek mij een leuke manier om hem thuis welkom te heten.

Zoals steeds.... wordt vervolgd.


maandag 2 oktober 2017

Flierefluiten


Vorig jaar schreef ik al eens over het omgaan met geld als middel om vrijheid te kopen. Ik heb veel nagedacht over de vraag hoe die vrijheid er uit ziet. Er zijn een paar vormen van vrijheid die me aanspreken.

1. De vrijheid van de luie dagen. 
Wakker worden, niet op te hoeven staan, nog wat dromen en rustig bekijken hoe de dag er uit ziet. Een wandeling maken, koffie in de tuin, lezen, tuinieren, oogst verwerken alles in een rustig tempo. Dit is de 'Cottagevrouw', het landleven in mij. Zij is er vooral in de lente en de zomer.

2. De vrijheid van het stadsleven.
Rustig opstaan, uitgebreid douchen en koffie en de krant. Dan lunchen met een vriendin en een tocht langs mooie winkels. Een goede parfum uitzoeken en een mooie fles wijn, en als ik er toch tegenaan loop, die prachtige sjaal laten inpakken. De dag eindigt in de boekhandel, in een luie stoel met een stapel boeken naast me die ik langzaam doorneem. Er eindigt minimaal één boek in mijn tas. Dit leven leven hoort bij de 'Parisienne', het andere, stadse deel van mij. 

3. De vrijheid van het genieten
Opera in Amsterdam? Tentoonstelling in Parijs? Die mooie tuin bij Kassel? Een stadswandeling door Praag of Krakow? Een wijnproeverij? Dat nieuwe restaurant? Ik zou het allemaal kunnen genieten.

Nu het kouder wordt, de herfst langzaam voelbaar, neemt de Parisienne het over van de Cottagevrouw. Dat maakt me er heel erg van bewust dat ik de eerste vrijheid heb nagestreefd met het aflossen van mijn huis. Lage woonlasten betekenen dat ik minder hoef te werken, dat ik kan rondhangen in de tuin, oogsten en genieten. Maar een lager inkomen dat nu eenmaal hoort bij minder werken, betekent dat ik het stadse leven en het genieten niet kan betalen. 

Het duurt nog vier jaar voordat mijn huis is afgelost. Ik heb nog even de tijd om hierover na te denken. Er komt vast een moment waarop het duidelijk wordt. Intussen ga ik een warme, stadse winter tegemoet. Ik hoop dat jullie er net zo van zullen genieten als ik. 






donderdag 11 mei 2017

Landelijke pracht

Zondag was het begin van het seizoen bij de Piloersemaborg met een walking lunch. Mijn gastronomische vriendin en ik gingen er samen heen. Het was een prachtige onverwacht prachtige dag, tussen alle koude dagen van de afgelopen tijd. We zaten heerlijk in de zon met z'n tweeen en hadden ruim de tijd om bij te praten.

Het was een heerlijk menu.

Een vroege tuinsalade met bloemetjes en een mooie lepel hangop.
Aspergesoep met daslook
Een viskoekje met lamsoor en piccalilymayonaise
Een erwtenstoofschotel met een kruidenaardappelpuree. Hier was een klein stukje worst bij.
Een flensje gevuld met geitenkaas en gebakken als een wafel
Pannacotta met rabarbergelei en rabarberijs.

Iedere gang werd op een andere plaats op het prachtige landgoed geserveerd. Met 300 deelnemers (mijn vriendin en ik hadden nummer 299 en 300 en dat waren de laatste kaarten) moest je natuurlijk wel even in de rij staan. Maar wie geeft daar om in deze omgeving:?


zondag 7 mei 2017

Kweekbakje

Eens in de zoveel tijd ontbijt ik bij IK*EA. Ik vind dat heerlijk. Voor 1 euro krijg ik meer dan wat ik thuis eet. Meestal houd ik jam of een ei over. Voor een later moment. Het gegons van mensen op me heen doet me goed. Het helpt me denken. Waarschijnlijk heb ik hier al eens over geschreven. Meestal zorg ik dat ik voor tien uur klaar ben. De nooduitgang staat dan nog open en ik kan rechtstreeks naar de auto, zonder dat ik door de winkel hoef te lopen. 

Dat lukt niet altijd. Ik ontbijt ook wel eens met een vriendin. We lopen daarna samen door de winkel en zij verzamelt van alles. Sinds kort doet ze dat vooral voor haar nieuw liefde. Dit zou leuk staan in zijn huis, dat heeft hij nodig en ... ja er was ook iets kapot gegaan dat vervangen moest worden. Deze vriendin is het type huisvrouw dat zelfs nieuwe pakken koopt voor haar man. Gelukkig zijn er genoeg mannen die dat zich laten aanleunen.  

De laatste keer liep ik tegen een kweekbak aan. Het leek me een handig ding. De bakjes hangen in het water, dus je hoeft maar op één punt water te geven. Zo had ik me dat voorgesteld. Een nadeel bij IK*EA is, dat er vaak op de buitenkant weinig uitleg staat. Ik kon niet zien dat het voor een speciaal soort plant was: vetplantachtige planten die veel water moesten hebben.

Ik was wat teleurgesteld en liet de tweede bak eerst maar in de verpakking. Ik probeerde het wel uit overigens. Al snel stonden de eerste tomatenplantjes, de bonen en pompoenbladeren boven de aarde. Leuk, want de pompoenzaden had ik zelf verzameld en de bonen overgehouden van vorig jaar. De zelfvoorziening (zij het natuurlijk nog steeds op kleine schaal) komt langzaam dichterbij.



Het werkt eigenlijk wel goed. Ik moet alleen zo nu en dan de bakjes uit het water halen om te voorkomen dat de zaden verdrinken. Ik denk dat ik het langzaamaan wel onder de knie krijg met dat water geven. Ik heb zelfs drie van die moestuinbakjes van de AH gebruikt. Palmkool, dille en wortel. De palmkool doet het uitstekend. De andere twee zijn maar heel matig met opkomen. Vanmorgen heb ik de tweede kweekbak maar uitgepakt en de rest van de bewaarde bonen in de grond gestopt. 

En nu is het wachten. 


donderdag 4 mei 2017

Gekregen, gevonden, gekocht en gegeven 6

De zesde aflevering al weer. Het blijkt een goed idee, zo regelmatig eens kijken hoe het staat met mijn rijkdom. Stil staan bij wat ik deel, wat op me af komt, de schoonheid van het vervullen van mijn wensen en die van anderen en het nagenieten van de verrassing van mensen die aan me denken.

Gekregen
Een vriend gaf me voor kerst een kookboekje met recepten van de vrouw van Maarten Luther, geplaatst in de tijd van haar leven. Het zijn redelijk veel vleesgerechten, ik zal er dus niet veel uit koken. Het is historisch wel erg interessant. Ik houd er van meer te weten komen van de manieren van eten van vroeger. Hoe men met veel minder middelen toch mooie maaltijden maakten en de kruiden die ze gebruikten. Deze vriend weet dat. Hij gaf me ook al eens een boekje over de geschiedenis van groenten. Wat is er nu leuker dan een cadeau te krijgen waaruit blijkt dat iemand je echt goed kent?

Van mijn zwager kreeg ik een hele stapel LP's uit de collectie van mijn overleden ouders te leen. Mijn zus en zwager hadden ze bewaard, ook al hebben ze geen grammofoon. Het was de nostalgische waarde. De platen brengen met terug naar de zondagmorgens met koffie, limonade en taart (die te laat uit de vriezer was gehaald en dus nog wat bevroren was binnenin, iedere zondag opnieuw) en dan deze muziek.

De eerste brieven van mijn zus naar aanleiding van haar kerstcadeau met opdrachten. Ze stuurde mee een zelfgemaakte poster met verhalen, een lange beschouwing over Melania Trump, een verslag van een avond luisteren naar een muziekstuk en een verhaal over het proeven van een nieuw soort thee. Van de laatste opdracht tot nu toe heeft ze een PowerPoint naar me toegestuurd. Die moet ik nog bekijken.

Gevonden
Plantenbak bij de vuilcontainer. Handig voor volgend jaar in de tuin Aan de zijkant is-ie een beetje kapot, maar ik zie geen probleem dat een mooi stuk ducttape niet kan oplossen. Ik  ga hem gebruiken voor het kweken van sla vlak bij de keukendeur. Even een paar blaadjes voor in mijn lunchbox zijn dan zo geplukt.

Gekocht
De luxe uitgaven waren groot, de afgelopen maanden. Ik had voor mijn verjaardag in de zomer een beeld besteld voor mezelf. Open hart heet het, en ik vind het schitterend. Eind vorig jaar kon ik het ophalen en het staat schitterend op mijn schoorsteen. Ik schrijf er nog wel eens over.

Ik vond er een plaatje van in een FLOW: een koffergrammofoon in moderne stijl. Dat werd mijn kerstcadeau voor mezelf. De meeste platen die ik nu draai, heb ik dus te leen gekregen. Mijn collectie hoeft niet groot te zijn. Ik luister een heel aantal van mijn CD's ook bijna nooit. Het gaat om de klank van de grammofoon. Het heeft iets heel prettigs.

In mijn keuken heb ik niet echt veel handige opslag. Klein huis, kleine keuken. Ik vind het geen punt, maar toen ik in de kringloop een roltafeltje zag, heb ik het gekocht. Ik had er al één staan en deze past er prima naast. Net even iets meer bergruimte voor dezelfde hoeveelheid spullen, zorgt voor een rustiger aanblik van de keuken en daar wat het me wel om te doen. Ik ben heel tevreden.  



Gegeven
Een tijd geleden had ik een filmavond met een vriendin: Hemmingway en Gelhorn. Over de relatie tussen deze twee schrijvers. Gelhorn was journalist, oorlogsverslaggeefster. Heel bijzonder voor een vrouw in haar tijd. Ze ging de wereld over naar allerlei gevaarlijke oorden (Spaanse Burgeroorlog / Revolutionair China) om verslagen te maken voor Collier, het tijdschrift waar ze voor werkte. Ik trof in een kringloopwinkel een reisboek van haar aan. Haar reis met Hemmingway naar China, die ook in de film voorkwam, is een groot deel van het boek. Een leuk verjaarscadeau voor de vriendin. 
Potjes met peperrelish aan vrienden, daar schreef ik al eerder over. De daslook laat zich al weer zien: op naar de weggeefpesto.....

maandag 1 mei 2017

Stille wateren

Hij woont in een oude kerk en het evangelisatiezaaltje ernaast is ook van hem. Als je hem tegenkomt, lijkt hij een wat teruggetrokken man. Flegmatiek is misschien de beste omschrijving. Als ik hem zou leren kennen buiten zijn dorp, zou ik hem in een rijtjeshuis verwachten. Hoe kunnen mensen je verrassen!


Ik ging bij hem langs om iets af te geven voor een project dat we samen doen. Hij liet me binnen en bood me een glas wijn aan. Zoals altijd bij gebouwen die zijn omgebouwd tot woonhuizen, was de inrichting ruimtelijk. Een open keuken en een ruime zithoek rond de haard. We hadden een mooi uitzicht op zijn tuin.

Ons gesprek ging over het project, over de obstakels en lastige mensen met wie je nu eenmaal te maken krijgt als je wilt samenwerken. En over een dorpsvergadering die hij later op de avond zou hebben. Hij aarzelde wat hij zou stemmen. Het had, zoals zo vaak in Groningen, iets met de NAM te maken. En ja, een oude kerk kan flink barsten.

Toen we naar buiten liepen, zag ik een prachtige kimono in de gang hangen. Voor wie mijn blog vaker leest, is mijn voorkeur voor Japan wel bekend. Ik vroeg hem er dus naar. Tijdens de winterspelen een heel aantal jaren geleden was hij in Nagano geweest. Daar had hij de kimono gekocht als souvenir. Hij was betrokken bij de Nederlandse schaatsbond. Dat had ik toch echt niet achter hem gezocht.

Leuk is dat, als je nieuwe verhalen hoort over mensen die je al een tijd kent. Verrassend als ze ineens een heel onverwachte kant hebben. Deze bescheiden man in de schaatsbond!

Stille wateren......




woensdag 26 april 2017

Centrum Veilig Wonen

Als ik me niet vergis, zit er een nieuwe scheur in mijn hardstenen schoorsteenmantel. Mijn huis is al wat ouder (1937) en toen ik het kocht was het al wat verzakt. Verder geen ramp volgens de aankoopkeuring. Maar ja ... wat moet ik hier dan van denken?


Eerst maar bellen met Vereniging Eigen Huis. Konden zij iemand sturen om dit te beoordelen? De telefoniste moest het even uitzoeken. Na een tijdje, luisterend naar de gebruikelijke muzak gewacht te hebben, kreeg ik haar weer aan de lijn. Ze had het nagevraagd: ik moest naar het Centrum Veilig Wonen. Omdat ik in Groningen woon, zou het aardbevingsschade kunnen zijn.

En toen had het landelijke nieuws van de afgelopen jaren, het nieuws dat steeds over anderen ging, ineens mijn huiskamer bereikt. Het was een raar gevoel. 

De telefoniste van het Centrum Veilig Wonen is goed getraind. Ze leefde met me mee: vervelende voor u dat u nu schade hebt aan de schoorsteenmantel... Ik kreeg het advies om de schade te laten registreren. Helaas kon er nog geen expert komen. Het nieuwe schadeprotocol is nog niet vastgesteld en zo lang liggen de inspecties stil.

Ik vind dat wat vreemd. Er is toch nu ook een geldend protocol? Het zou wat zijn dat we wetten niet meer uitvoerden omdat er een wetswijziging op stapel stond. Maar goed, daar kan de telefoniste natuurlijk niets aan doen. De schadeafhandeling is een complex verhaal, zij is alleen maar de boodschapster. En dat deed ze goed.

In juli of augustus kan ik iemand verwachten. Daar laat ik het dan eerst maar bij.

zaterdag 22 april 2017

Oventje

Het is en traditie geworden: aan het einde van de zomer, als het seizoen weer begint, komen mijn vriendinnen en ik samen in het zomerhuisje van één van ons voor een meidenweekend. We nemen allemaal iets te eten en te drinken mee, zitten lekker buiten te praten tot diep in de nacht. De volgende morgen ontbijten we uitgebreid. Enkelen gaan zwemmen in het prachtige meer en anderen zijn gewoon lui.

Dat ontbijt maken we met broodjes uit het kleine toasteroventje dat mijn vriendin in de keuken heeft staan. Dat heeft me op het idee gebracht zelf zo'n oventje te kopen. De oven in mijn keuken is kapot en op termijn zal ik hem wel vervangen. Eerst heb ik andere plannen. Ik vind het sowieso wat lastig om een grote over op te warmen voor dat ene broodje. De toasteroven is de ideale oplossing, eenvoudig, klein en zuinig met energie.

Broodje opwarmen? Geen probleem, prima zelfs. De oven wordt heel snel warm. Je kunt hem veel lager zetten dan in het recept staat, omdat het verwarmingselement dicht boven en onder het gerecht zitten in zo'n kleine oven. Heel hoge gerechten en vormen kun je dus niet maken. 

Na een paar speurtochten door kringloopwinkels had ik een paar kleine, niet al te hoge, ovenschaaltjes. Ze zijn prima te gebruiken en nu experimenteer ik met kleine gerechtjes.

Witlof met Leerdammer


Geroosterde pompoen met tijm, zwarte bonen en cottagacheese
Groente en champignons in een gegratineerde omelet

Tomaat met ingemaakte Daslook en geitenkaas 

Plannen voor 2024

Het hoeft natuurlijk niet ... plannen voor een nieuw jaar, maar  Ik zou ook op mijn verjaardag plannen kunnen maken of op een willekeurig an...