Voorraad 2015

Ik schreef een tijdje geleden dat ik bezig ben met het opeten van mijn inmaak van de afgelopen jaren. En tegelijk ben ik mijn voorraad aan het aanvullen. Ik doe dat meestal aan het einde van het jaar. Het heeft iets symbolisch, alsof ik mee voorbereid op het nieuwe jaar.

Uiteraard koop ik de houdbare dingen. En daarbij let ik op de houdbaarheidsdatum. Dit jaar kocht ik voor het eerst gedroogde judasoren bij de Aziatische supermarkt. Ik heb er al eerder over geschreven. Ik kon ze eerst zelf oogsten van de vlier achter mijn huis, maar een van de buren heeft de struik zo goed gesnoeid dat de rotte plekken weg zijn. De struik is sterker dan ooit. Prachtig natuurlijk maar ik heb geen oogstplek meer voor mijn paddestoelen. Ik kocht een kilo! Dat is echt een enorm grote zak, voor € 12,95. Houdbaar tot halverwege 2016. Het is wel grappig om met zo'n grote zak paddestoelen over straat te gaan. Je kunt de paddestoelen weken en als je teveel hebt, laat je ze gewoon weer drogen. Ideaal.

Verder kocht ik intussen:
Een grote pot sambal; twee zakken kikkererwten; twee flessen olijfolie; een zak quinoa; 20 blikken tomatenstukjes; een zak linzen (ik heb nog redelijk wat in huis, dus een zak is genoeg); een paar flessen lampolie voor in het petroleumstel en mijn theelicht; een zak zilvervliesrijst; drie zakken pasta; een pak Chinese mie; tien kilo speltmeel voor mijn brood (in twee etappes gekocht om zeker te weten dat ik geen bedorven meel heb over een paar maanden); een kilo rozijnen; een kilo pompoenpitten; een kilo havervlokken; een kilo boekweitvlokken; een kilo roggevlokken; een kilo gerstvlokken allemaal voor mijn muesli; een zak gedroogde bonen; een liter ketjap; een liter sojasaus; sojamelk; gebroken lijnzaad voor door het brood en de muesli. En twee zakken soda voor het steriliseren van de inmaakpotten.

Het voelt heel rijk, zo'n gevulde voorraadkast.

De betekenis van geld

Ik was bij het weekend over financiele vrijheid. Aan de orde was, hoe sterk we beinvloed zijn door wat ons is geleerd over geld. Ik vond het heel interessant. Als je er bij stil staat wat je geleerd is over geld, kun je beter begrijpen hoe je zelf met je financien om gaat.

 Een bevriende ondernemer vertelde dat zijn vader een huis had gekocht voor zijn grootouders, die zelf  heel arm waren. Dit huis stond naast hun eigen huis. Opa en oma waren dus de buren. Ze waren warm, hartelijk en altijd positief, maar er was heel weinig geld. Hij bewaart heerlijke herinneringen aan deze grootouders. De opa werkte zijn leven lang bij de matrassenfabriek. Zijn andere opa had een zwaar leven gehad. Hij was opgegroeid als wees en had veiligheid gevonden in geld. Hij was enorm rijk, had vastgoed en bedrijven en ....... was altijd aan het werk en onbereikbaar. Hij zag het verschil in opvoeding goed terug in zijn ouders, ooms en tantes. Zelf is hij succesvol en werkt hij hard, maar als mensen hem verwijten dat hij het om het geld doet, is hij echt gekwetst. Hij weet hoe dat voelt, heeft het gezien bij zijn opa en weet dat hij zelf niet zo is en ook beslist niet zo wil zijn.

Mijn vader kwam uit een familie van middenstanders, kleine winkeliers, waar geld altijd een punt van zorg was. Hij vertelde een keer dat zijn vader naar hem toe kwam om het geld te vragen dat hij voor zijn collegegeld bij elkaar verdiend had. Er moesten rekeningen betaald worden en opa hade het geld niet. Altijd was er de angst voor het moeten sluiten van de winkel. Mijn vader heeft dat meegenomen in de rest van zijn leven. Als mijn zussen en ik schoolspullen, boeken of kleren gingen kopen, zei hij steevast: 'Niet teveel geld uitgeven!' Omdat ik geen idee had wat teveel was, werd ik heel angstig en voorzichtig, en ik heb zijn boodschap vertaalt naar; 'er is niet genoeg geld, pas op!'

Er worden veel verhalen verteld en lessen geleerd over geld door volwassenen aan kinderen. Meestal impliciet, zoals dat door de opa's en oma's van de ondernemer werd gedaan, want praten over geld vinden we eigenlijk niet netjes. Bijvoorbeeld een moeder die steevast tegen haar kind zegt dat hij zijn handen moet wassen als hij met geld naar de winkel is geweest. Toen hij opgroeide, wilde hij nooit geld in bezit hebben. Het was immers vies? Wat hij ook verdiende, hij bleef platzak.

Andere voorbeelden zijn:
Alle rijke mensen zijn gierig en/of corrupt, kijk maar naar de bankiers, de woningcorporaties, noem maar op.
Geld is niet belangrijk. Als je gelukkig bent, hoef je geen geld te hebben.
Als je geld hebt, ben je gebonden.
Als ik rijk word, betekent dat automatisch dat iemand anders arm wordt.
Geld biedt zekerheid, maar dan moet je er wel zuinig op zijn.
Geld is er wel, maar natuurlijk niet voor mij, ik verdien het niet.
Als ik mijn geld verlies, ben ik verloren.

Er zijn vast nog veel andere gedachten over geld. Ik ben benieuwd wat jullie beeld is en wat jullie drijft in je omgang met geld.

Stilte

Ik heb een prachtig boek uit de bibliotheek geleend: Sara Maitlands  Stilte als antwoord. De schrijfster vertelt over haar ervaringen met 40 dagen stilte en plaatst die in het licht van de kennis die er is over het effect van stilte op mensen. Het verraste me dat echte stilte zoveel effect heeft. …

Sara beschrijft kluizenaars en kloosterlingen, die vrijwillig kiezen voor de stilte, maar ook gevangenen en bannelingen, die tot stilte gedwongen werden. De effecten zijn vergelijkbaar. Alleen de waardering verschilt.
Ze laat ook zien hoe de stilte in allerlei mythen en verhalen terecht is gekomen. Mooi, gedegen en boeiend onderzoekswerk.

Ik houd van stilte, of beter gezegd van stil zijn. Geen extra geluid of andere impulsen toevoegen aan wat er al is; geen radio of film op mijn laptop. Het maakt me altijd rustig en helder in mijn hoofd. De hele dag heb ik dit boek zitten lezen, met was klusjes als de (af)was tussendoor. Geen muziek, telefoon uit en alleen het tikken van mijn klokje en de verwarming, de voetstappen van mijn bovenbuurmeisje, een enkele auto en het gefluit van vogels. Het kan bijna niet mooier.

Maitlands keuze om haar onderzoek op deze manier te doen boeit me enorm. Ze heeft zich er echt op gestort, doorleefde de stilte met alle gevolgen, bestudeerde alle mogelijke literatuur en maakte reizen naar de stilste plekken die ze kon bedenken. Ze is er jaren mee bezig geweest. En de passie die er achter zit, vind ik prachtig. Wat zou het heerlijk zijn als je zo vrij was om jarenlang met een onderwerp bezig te zijn. Die vrijheid zit ‘m in het geld, helaas. Ze was kennelijk financieel vrij toen ze dit onderzoek deed. En ze was vijftig…..

Dat ben ik nog niet, maar ik heb nog even. De laatste tijd denk ik er vaker over na, hoe heerlijk het zou zijn om over een paar jaar met een dag of twee werken rond te kunnen komen. Om nog kleiner te gaan wonen en heerlijk dag na dag in mijn tuin te zijn: mijn eigen cottage. En dan, als de tuin rustig is, op reis gaan: de historische treinreizen, oude steden, kloosters en de zee. 

Nu ik ben begonnen met aflossen, is het niet meer alleen maar een droom. Ik kan rond mijn vijftigste echt minder gaan werken. Misschien al eerder, maar dat moeten we nog zien. In januari gaat de tweede aflossing de deur uit. Al met al heb ik dan in 3 jaar ruim 25% van mijn hypotheek afgelost.

Mijn droom komt dichterbij.

Plezier

Ik merk dat ik de korte beschrijving van plezier niet prettig vind. Ik zal korte stukjes schrijven over mijn dagelijks plezier en die dan samenvatten in het overzicht. Waarschijnlijk doe ik dit niet iedere dag, maar toch. De lijst zal wel groeien. Als ik de lijst een half jaar heb bijgehouden, maak ik de balans op.

3 december
Een avondje thuis. Ik zit op de bank met een warm dekentje over. Mijn laptop op schoot. Ik maak plannen. Hoe ga ik de hypotheek aflossen, de keuken opknappen, de zonnepanelen regelen? Ik wil lid worden van een Lets kring. Hoe ga ik dat doen? Wat kan ik daar delen met de mensen? Wat heb ik hen te bieden? Dat soort vragen. Dan gaat de telefoon. Mijn jongste broer is aan de lijn. Het is een ongebruikelijk moment voor hem om te bellen. Hij vraagt hoe het gaat en ik vertel hem wat ik heb meegemaakt. Eigenlijk wil ik weten wat hij te zeggen heeft, is het wat ik hoop dat het is? JA JA JA, hij vertelt me dat hij met zijn vrouw een kindje verwachten. Wat een heerlijk bericht!

4 december
Vanmorgen reed ik naar mijn werk. Het was koud en grijs buiten. En toch zo prachtig. Ik kwam onder een viaduct vandaan en aan beide kanten van de weg was het groen. Links stonden bomen zonder bladeren tegen de achtergrond van de grijze lucht. Die dunne, sierlijke takjes! Er kwam een glimlach op mijn gezicht. De dag kan beginnen.

5 december
Ik kwam toevallig de penningmeester van de stichting waar ik voor werk tegen op straat. Hij nodigde zichzelf uit voor een kop koffie. We hadden een heel prettig gesprek over de toekomst.

6 december
Het was heerlijk druk in de kringloopwinkel. Het was mijn vaste vrijwilligersmiddag. We verkochten voor meer dan 220 euro en de weekopbrengst was bijna 1.000,00. Ondanks de crisis en een nieuwe kringloopwinkel, die in de buurt is geopend, hebben we nog steeds meer omzet dan vorig jaar. Over een week of 8 hebben we ons doel bereikt en kan er 15.000,00 naar het SEEP project in Bangladesh.

7 december
Koffie gedronken bij mijn vriendin. Heerlijk bijgepraat en na een paar uur weer blij naar huis.

8 december
Onderweg naar mijn werk zie ik de zon opkomen. Roze wolken, wolken met gouden randjes en dan ineens die grote gouden bol. Het is een prachtig gezicht.

Uit de kringloop

Een voorbeeld uit mijn
verzameling

Mijn vrijwilligersbaan in de kringloopwinkel is elke keer weer zo gezellig! Vanmiddag was het enorm druk. We hebben een paar klanten die eens in de paar weken komen en dan de winkel van onder tot boven afstruinen naar mooie spullen. Ze kunnen heel goed zoeken. Hoewel we heel kritisch zijn op wat we in de winkel zetten, slagen zij er in om van dat moois de beste spullen te verzamelen.

Ik kocht zelf ook weer het een en ander. Voor mijzelf vond ik een aanvulling aan mijn verzameling(etje) modern geslepen glazen en verder kocht ik vooral cadeautjes. Ik kan niet alles hier opschrijven omdat degenen die de cadeautjes krijgen, hier meelezen. Eén cadeautje kan ik wel beschrijven, omdat dat is voor iemand die niet eens weet dat ik een blog bijhoud. Zij houdt niet van werken met de computer, wil er eigenlijk ook niks van weten. Dus heeft het niet veel zin om te vertellen over een soort dagboek op internet.

Mijn lieve vriendin van 79 zou zich een ongeluk schrikken bij het idee dat je iets persoonlijks op internet zou zetten! Voor haar heb ik een mondgeblazen glazen vogeltje gekocht. Ze is een echte vogelliefhebber, die ieder jaar voor een fortuin aan vogelvoer strooit en ophangt. Ik denk dat ze dit vogeltje prachtig zal vinden. €3,50 kostte het, dit mooie kleine stukje glas. Morgen ga ik het brengen.

Het vogeltje met op de achtergrond het nieuwe glas. Door de flits
van de camara lijkt het gekleurde glas ondoorzichtiger dan het is. 

Tuin- en ander groen

Er is nog een klein beetje uit de tuin te eten. Een paar brandnetels, wat veldkers en een paar takjes pepermunt. Er is ook nog eeuwige moes, waar ik pesto van maak voor op brood. Eeuwige moes is ook heerlijk bij couscous met veel peper en knoflook. Ik las in de laatste Allerhande een recept voor pasta carbonara met boerenkool (eeuwige moes is net zo iets, een vergeten voorloper). Dat recept ga ik zeker binnenkort eens proberen.

Ik maakte een risotto met brandnetel en wortelloof, overjarige kaas, die ik gekregen heb, en een klein scheutje speltroom. Een paar tomaatjes erbij, kopje verse tuinpepermuntthee na en ik heb heerlijk gegeten. De veldkers gaat in de koelkast voor mijn lunch: een heerlijk pittige sla met bietjes en geitenkaas en mijn honing-mosterd-tijmdressing. Ik denk er ook over om een keer een omelet te maken met veldkers. Vanmorgen deed ik wat veldkers door mijn appelsmoothie met zijden tofu en druivensap. Het gaf een lekker pittige bite: een goed, nieuw en natuurlijk recept.