donderdag 26 juni 2014

Mooie dingen

In veel feel-good-boeken word je aangeraden om te letten op dingen waar je dankbaar voor bent. Dat leidt vaak tot mooie dingen. Bij Sarah Ban Breathnach is dankbaarheid één van de peilers van Eenvoud in Overvloed. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden.

Plezier
Ik zag een fragment van een interview van Oprah Winfrey met Elisabeth Gilbert. Zij zoek het gelukkigste moment van de dag. Zon op je rug als je door de tuin loopt, bijvoorbeeld. Eén gelukkig moment is een cadeau. En dan weer aan de slag!

Ik heb de oefening wel gedaan en het heeft me opmerkzaam gemaakt voor de schoonheid om me heen. En toch.... plezier spreekt me meer aan dan dankbaarheid omdat het bij plezier gaat om je eigen opmerkzaamheid en bij dankbaarheid het lijkt dat er een andere kracht is die jou iets geeft. Waarschijnlijk is dit voor veel mensen een onbeduidend onderscheid. Maar ja, ik volg mijn hart hierin, want het gaat om wat ik het goede leven vind. Anders werkt het toch niet.

Wat was er dan zoal?
  • De prachtige details in de natuur
  • Uitzicht over het Nederlandse landschap als ik onderweg ben
  • Contacten met vrienden
  • Mooie muziek
  • De smaak van fruit
  • Het geven van een compliment
  • Lunchen in een café
  • Een mooie zin in een goed boek
  • Voorgelezen worden
  • Eerlijkheid en oprechtheid
  • Vogels die mijn tuin volkwetteren
  • De muziek van Bach
  • Samen met een vriendin een film kijken
  • De geur van de eerste roos uit mijn tuin
  • Wakker worden en zien dat de zon schijnt

En zo kan ik nog wel even doorgaan.... Plezier, ik kan het iedereen aanraden. Ik heb een nieuwe pagina gemaakt waarop ik mijn plezier een tijd ga bijhouden.  Let er eens voor jezelf op, zou ik zeggen. En luister naar wat Elisabeth er over te zeggen heeft.

woensdag 25 juni 2014

Wat kost het eigenlijk? Avondeten

In mijn zoektocht naar het goede leven wil ik ook inzicht hebben in wat ik uitgeef, zeker nu mijn droom van financiële onafhankelijkheid zo in de spotlights is gekomen. En die onafhankelijkheid bereik ik toch sneller als ik weet wat ik uitgeef en wat de kosten zijn van wat ik doe.

Ik heb eens gekeken naar mijn avondeten. Daarbij hield ik zelf de grens aan van mijn verantwoordelijkheid voor de natuur. Ik koop regelmatig ecospullen. Daarom lijken sommige bedragen misschien wat hoog. Het kan ongetwijfeld goedkoper, maar dat wil ik liever niet. Ik heb niet altijd tijd en gelegenheid om naar de ecowinkel te gaan, dus niet alles is verantwoord. Het is een streven, geen wet...


Thaise groenten-kokossoep

1 liter water
€ 0,05
1/3 blikje kokosmelk (fair trade)
€ 0,65
Taugé
€ 1,20
Courgette
€ 0,35
Champignons (eco)
€ 0,80
Currypasta
€ 0,05
Gember (vers)
€ 0,05
Citroengras uit een potje
€ 0,05
Bouillonblokje
€ 0,15
Totaal
€ 3,35

Als ik gasten krijg die van scherp eten houden, kan dit prima. Ik zou er naanbrood bij doen met een salsa van tomaat, ui en koriander. Nu was heel veel scherpe soep meer dan genoeg op een warme, luie zomeravond.


Auberginecurry

Het bewaren van kokosmelk is altijd lastig. Daarom eet ik vaak de eerste keer een curry en de tweede keer een soep. Als je andere ingredienten en iets andere kruiden gebruikt, kan het best na elkaar.


1 Aubergine
€ 0,60
2/3 blikje kokosmelk (fair trade)
€ 1,30
Eeuwige moes uit de tuin
€ 0,00
1 ui
€ 0,15
Rijst
€ 0,15
Currypasta
€ 0,05
Citroengras uit een potje
€ 0,05
Teen knoflook
€ 0,05
Totaal
€ 2,35


Pasta met doperwten

Ik eet altijd weinig pasta in verhouding tot de groente. Dol ben ik op doperwten, ik kan er niet genoeg van eten. De combinatie met gedroogde tomaten en kaas is heerlijk zomers. De olie die ik gebruik om de ui in te bakken, haal ik uit het potje van de tomaten, zodat de smaak echt heel goed doordringt.

Volkoren pasta
€ 0,15
Doperwten
€ 0,75
Gedroogde tomaten
€ 0,40
Rucola uit de tuin
€ 0,00
Scheutje sojaroom
€ 0,20
Ui
€ 0,15
Oregano en tijm uit de tuin
€ 0,00
Zonnebloempitten
€ 0,20
Geraspte kaas
€ 0,50
Totaal
€ 2,35


Van de rest van de doperwten maak ik soep. Gewoon water met een bouillonblokje, doperwten, een ui en wat mierikswortel uit een potje. Als de groente gaar is, gaat de staafmixer er in. Eventueel een klein scheutje sojaroom als het niet dik genoeg is. Prima lunch!


Salade met zwarte bonen en tomatensalsa
Dit is een heerlijke maaltijdsalade. Ik ben dol op zwarte bonen omdat ze lekker stevig zijn en de smaak van koriander is één van mijn favorieten. Ik koop de koriander bij de supermarkt, maar heb nu ook zaadjes gekocht om zelf te gaan kweken. Het is me nog niet eerder gelukt, dus we moeten even afwachten wat het dit jaar zal worden met de koriander.

Zwarte bonen
€ 0,50
Tomaten
€ 0,20
Sla
€ 0,50
Koriander
€ 0,50
Cottage cheese
€ 0,30
Bieslook uit de tuin
€ 0,00
Scheutje tabasco, zout, peper
€ 0,05
Totaal
€ 2,05




vrijdag 13 juni 2014

Heerlijk werk en het goede leven

Gisteren had ik een prachtige dag. Ik begon thuis op de bank met mijn laptop. Mailtjes beantwoorden en ondertussen plannetjes maken. De componist die ik had gevraagd om een stuk voor een van mijn projecten te schrijven, reageerde. Hij wil eerst zomervakantie, aan het einde van de zomer gaan we overleggen. Prima.

Om 10:00 uur had ik een afspraak met een verteller. Ik wil graag dat hij een historie vertelt in een familievoorstelling op basis van een soort dagboek uit de 17e eeuw. Hij woont in een oud gebouw waarin vroeger een laboratorium heeft gezeten. Ruim, groot, licht en met nog hier en daar oude elementen. Koeldeuren met van die grote handels, een douchekop boven een deur en nog de oude radiatoren. Het laboratorium lag in een oud park, lijkt het wel. Er wonen allemaal kunstenaars bij elkaar, en dat voel je in de sfeer.

En dan was het natuurlijk prachtig weer. We zaten buiten met onze kop koffie. En de ideeen buitelden over elkaar. We zijn nog lang niet klaar, maar ik denk dat het heel mooi wordt. Aan de vragen, die de verteller stelde, kon ik al snel opmaken dat hij op dezelfde manier tegen het werk aan kijkt als ik. Toch leuk.

Het was al ver na half een toen ik weer in mijn auto stapte. Het had niet veel zin om naar huis te gaan, omdat ik om half 3 al weer naar mijn volgende afspraak moest. Ik besloot een broodje te gaan eten en ondertussen het gesprek van de ochtend uit te werken. Er is een prachtige plek aan het water waar ik graag kom. Ik bestelde een kop wortelsoep met twee broodjes erbij. Heel smakelijk.

Het werken ging even wat lastig. Aan de tafel naast mij zat een wat zelfingenomen man te mopperen over zijn ex, die toch zo vervelend was en alles tegen hem gebruikte. Hij kan natuurlijk gelijk hebben, maar zijn toon nam me niet voor hem in. Goed, het was leuker om weer aan de slag te gaan met het gesprek met de verteller. Toen ik alles had opgeschreven, las ik nog een klein boekje met commentaar op Nooit meer slapen. Ik had gedacht dat ik de roman had besteld bij het interbibliothecair leenverkeer, maar dat was een vergissing. Toch wel heel verhelderend.

Toen was het tijd om weg te gaan naar een afscheidsfeest van een collega. Het is jammer dat ze weg gaat en ik gun het haar van harte. Het afscheid was erg gezellig. Ze heeft zeker iets om op terug te kijken. En ik ook, want dit was een dag die niet stuk kon.

's Avonds praatte ik nog wat bij met mijn vriendinnen op een warm terras. Een heerlijk biertje erbij. Wat een leven!

zondag 8 juni 2014

Ik laat me voorlezen

Ik schreef al eerder hoeveel ik geniet van luisterboeken; voorgelezen worden alsof je weer kind bent. De laatste tijd is het vaste prik als ik in mijn auto zit: een luisterboek. Het voorlezen is een tijdje onderbroken door muziek. Ik had een CDbox met fluitconcerten gekocht voor € 4,50 bij de kringloopwinkel. Heel wat uren luistergenot voor dat geld. Er stonden ook onbekende componisten (althans voor mij onbekende componisten) op de CD's. Dat vind ik altijd extra uitdagend. Ik heb met veel plezier kennis gemaakt met deze muziek, maar toen wilde ik weer voorgelezen worden.

De luisterboeken:
Sleuteloog van Hella Haasse (mij jaarlijkse shot Haasse, het leek me een hervertelling van Oeroeg maar dan met vrouwelijke personages)
Het huis waar jij van hield van de schrijfster van Haar naam was Sarah
Een aantal korte verhalen van Toon Tellegen
Of mice and man van John Steinbeck (moest ik beslist 'lezen'  na het Grapes of wrath.)
Het Achterhuis van Anne Frank (bijzonder om dit als volwassene opnieuw te lezen, dat geeft toch een heel ander perspectief)

En op dit moment Nooit meer slapen van Willem Frederik Hermans. Ik kan me herinneren dat ik het geweldig vond, jaren geleden, toen ik het voor het eerst las. Nu het me voorgelezen wordt, heb ik er toch een ander gevoel bij. Ik kan met niet herinneren dat ik gelachen heb, toen ik het de vorige keer las. Misschien wordt de humor duidelijker als je luistert. Verder stoorde ik me aan alle verhalen over muggen en horzels die over de pagina's zoemden. Maar misschien was dat wel juist de bedoeling van Hermans. Dezelfde ergernis door het verhaal, als muggen in werkelijkheid oproepen.

Voor de hoofdpersoon heb ik tegenstrijdige gevoelens. Soms heb ik de neiging om iets tegen hem te roepen. Hij is soms zo onhandig. Ik ben benieuwd wat de andere weggebruikers (als ze me zien) zo nu en dan denken van mijn gezichtsuitdrukking. En aan de andere kant heb ik het met hem van doen. Ik heb als lezer nog wel de neiging om over passages heen te lezen om sneller te weten hoe het afloopt. Dat kan niet als je luistert, zeker niet in de auto. En dat is heerlijk.

Ik moet het boek nog op papier hebben omdat vanaf hoofdstuk 31 allerlei interessante dialogen zijn geschreven. Die wil ik nog eens rustig nalezen.

Het volgende boek dat ik ga luisteren is The Quiet American van Graham Greene. Dit boek heeft ongeveer dezelfde heldenstatus in mijn herinnering. Wie weet wat het wordt als ik het hoor, niet lees.

donderdag 5 juni 2014

Eigen oogst

Vorig jaar heb ik voor het eerst mosterdblad gezaaid. Het was een succes. Een paar planten heb ik laten doorschieten (niet expres, het gebeurde gewoon) en het zaad heb ik bewaard. Ik had geen idee hoe je zoiets doet. Drogen blijkt genoeg te zijn.

De 'doorgeschoten sprieten' hebben een tijd in de keuken gelegen om te drogen. En daarna heb ik ze bij de andere zaden opgeborgen. Een week geleden heb ik gezaaid en nu staan de eerste kleine plantjes staan boven de grond. Dit is, in mijn groententuin, het leukste dat ik ooit gedaan heb.

De Eeuwige Moes, een vergeten groente die de smaak heeft van boerenkool, is vorig jaar ook doorgeschoten. Daar probeer ik nu hetzelfde mee. Een deel heb ik in de aarde laten staan, een deel staat in een vaas en een deel ligt gewoon te drogen. Ik zal zien wat het beste werkt. En nu nog de pastinaak. Die staat op het punt van bloeien. Dat zaad zal ik ook volgend jaar kunnen gebruiken.

Het is een bescheiden stapje dichter naar onafhankelijkheid als ik deze manier van zaad oogsten onder de knie krijg. Dat is toch een leuk vooruitzicht! Mijn moestuin is bescheiden, niet in verhouding tot het plezier dat ik ervan heb. 


Nog even en ik kan aardbeien plukken.


woensdag 4 juni 2014

Hemelse vrede

Vannacht was het 25 jaar geleden dat we allemaal onze adem inhielden bij de gebeurtenissen in China op het Plein van de Hemelse vrede. Een partijbons, de enige die wel wat hervorming wilde, was overleden en werd herdacht en die herdenking liep uit op een grote demonstratie voor vrijheid. Het leek dat jaar wel in de lucht te hangen. Mensen die vanuit het Oostblok naar het Westen vluchtten via Hongarije en Tsjechoslowakije, de val van de Berlijnse Muur. Wonderlijk is dat. Een jaar van het streven naar vrijheid.

Voor het Oostblok liep het beter af dan voor de Chinezen, helaas. Het regime probeerde toen ook al om het plein van de internationale radar te krijgen. De studenten kenden de techniek van Internet en konden zo toch in contact blijven met het buitenland. Maar dat mocht niet baten. Het regime greep genadeloos in. Tanks voor ongewapende studenten. Het regime in China wil ook nu nog de gebeurtenissen uit het geheugen wissen.

Het is onbekend hoeveel levens er verloren zijn gegaan en als het bekend is, zullen de autoriteiten dat nooit laten weten. Ze hebben relschoppers, terroristen verwijderd, meer niet. Intussen is de economie uit zijn voegen gebarsten en gaat het veel Chinezen goed. Dat is het wat de regering te bieden heeft. Een bevredigend antwoord op de roep om vrijheid en rechtvaardigheid is er niet. Maar ja, brood en spelen zijn niet altijd genoeg, zo blijkt.

De dissidenten in China hebben vandaag huisarrest en een spreekverbod of zijn uit Beijing verwijderd. Extra politie controleert het plein om te voorkomen dat er demonstraties komen. Herdenkingen zijn er wel, maar buiten China vooral. En vermoedelijk in de huizen van de nabestaanden van al die studenten die gedood zijn of verdwenen. En ook door de mensen die het overleefden en nu niet meer mogen spreken.

Vandaag herdenk ik met deze mensen mee hoe de hemelse vrede (als die hier ooit geweest is) verdween van het plein. Toen ik jaren geleden op het plein was, was het moeilijk voor te stellen dat er zoveel leed geweest was. Er waren mensen met vliegers, lange banen van vlinders en vogels. Toch het ideale symbool van vrijheid. Het was een mooi gezicht. En vandaag denk ik daaraan terug.

Wie weet....


dinsdag 3 juni 2014

Kappertjes

Vorig jaar heb ik een experiment gedaan met permacultuur. Ik moet eerlijk zeggen dat er weinig van terecht is gekomen. Ik wist dat ik oude zaden gezaaid had, die waarschijnlijk al niet echt veel kiemkracht meer hadden. Mosterdblad was de grote winnaar en ook de stengeluitjes waren prima. De rest wil ik het liefst maar vergeten.

Daarop is één uitzondering: de Oostindische kers. De bloemen zijn geel en oranje. Dat is niet mijn favoriete kleur, maar OK. Het is de groentetuin, niet de siertuin. Wat zo mooi is aan deze bloem is de hoeveelheid zaden die ze oplevert. En die zaden kun je prima inleggen in azijn. Dat worden dan na een paar weken kappertjes. Ik heb het geprobeerd afgelopen seizoen, en ik kan het iedereen aanraden. De kappertjes zijn heerlijk. Ik had ze in dilleazijn gedaan, die ik in een bak afgeprijsde spullen had gekocht.

Een delicatesse!

Ik heb in mijn groentetuin op dit moment één zaailing van de planten van vorig jaar. Ik hoop dat er nog een paar bij komen. Genoeg om de kappertjes voorraad aan te vullen.

zondag 1 juni 2014

Onder de vloer

Ik wil als een goed huismoeder met mijn huis omgaan. Het huis was er al toen ik er nog niet was en zal er nog zijn als ik allang weg ben. Ik ben een passant die hier welkom is, zo voel ik het. En terwijl ik hier ben, houdt ik het huis in stand zodat na mij weer anderen hier een veilige plek kunnen vinden. Over een paar jaar wil ik alle opmerkingen uit mijn bouwkundig rapport hebben afgewerkt. En ik wil een zo zuinig mogelijk huis binnen mijn financiële mogelijkheden, terwijl ik aflos.

Vrijdagmiddag kwam de aannemer voor de vloerisolatie waar ik het eerder al over had. Net voordat hij kwam, had ik een gesprek met Siebe, de eigenaar van de bovenwoning. Hij vertelde dat twintig jaar geleden de planken allemaal vervangen waren omdat er zwam in zat. Volgens Siebe waren er schelpen onder het huis gelegd om alles droog te houden. Dat verklaarde de verschillende soorten planken in mijn vloer.  Ze zijn mooi, maar lang niet allemaal origineel. De brede delen zijn dat vermoedelijk wel.

Siebe vertelde ook dat er, sinds de twintig jaar dat hij de bovenwoning heeft, er alleen maar vrouwen in dit huis gewoond hebben. Dat is toch grappig: een vrouwenhuis. Misschien dat daarom de oude elementen er nog in zitten. Ik ga maar eens naar het kadaster om te kijken wie allemaal mijn voorgangers waren.

De aannemer zaagde een gat in de vloer in de gang om de situatie in te kunnen schatten. En jawel, schelpen op de grond en alles onder de vloer kurkdroog. Dat was dus goed gedaan, twintig jaar geleden. De vloer in de gang bleek maar voor een klein deel geisoleerd te zijn en.... dat was de grootste verrassing: hij  kon niet vanuit de gang in de kamer komen. Dus moest er ook een gat gemaakt worden in de vloer van de woonkamer. Ik besloot dat onder de bank te laten maken.

Dat leidde tot verrassing nummer 2. De vloer was wel degelijk geïsoleerd. Ik vroeg hem om toch onder vloer te gaan kijken, omdat ik wilde weten hoe de kwaliteit van de vloer was. Hij bracht me meteen een verklaring voor de kou die ik toch voelde. Op een aantal plekken hing de isolatie los en één plek was helemaal niet geïsoleerd. Verder kwam hij tot de conclusie dat mijn suitedeuren niet met een balk verstevigd zijn. Ik had al zo'n vermoeden dat daar iets niet in de haak was. De deuren sloten niet helemaal en dat is een teken van verzakking.

Er was ook een loodgieter meegekomen, de baas van Leon. Hij bekeek hoe de nog loden (!) waterleiding kon worden vervangen. Hoeft niet dramatisch moeilijk te zijn volgens hem.

We dronken een kop koffie samen en spraken af dat zij mijn offertes zouden sturen. Daar is het wachten nu op en dan kunnen we na de bouwvak spijkers met koppen slaan. Afhankelijk van de kosten die ik moet gaan maken, zal ik dan meteen maar doorpakken naar de zonnepanelen. Misschien dat dat dan nog dit jaar, met een BTW van 6% geregeld kan worden.

We zullen zien.....

Plannen voor 2024

Het hoeft natuurlijk niet ... plannen voor een nieuw jaar, maar  Ik zou ook op mijn verjaardag plannen kunnen maken of op een willekeurig an...