dinsdag 24 september 2013

Eten als Francaise - een update

Ik eet nu al een tijdje en met vlagen als een Francaise. Met vlagen dus ook niet. Dan kies ik meer voor de snelle happen tijdens een drukke week. En als het echt druk wordt, rommel ik maar wat aan. Echt heel veel meer dan 3 kilo ben ik nog niet kwijt. Maar ja, dan zal ik het echt tot een gewoonte moeten maken: kleine porties met aandacht eten. Een aantal geslaagde menuutjes van de afgelopen tijd heb ik even opgetekend. Ik hoop dat het inspirerend is:

Salade van twee kleine rode bieten, een paar blokjes feta en stengelui uit de tuin
Champignonomelet met gekookte broccoli 
Twee abrikozen met twee eetlepels vanilleyoghurt als saus


Pompoensoep uit de vriezer, op smaak gebracht met Ras el Hanoet
Boerenkool op Ethiopische wijze en quinoa
Heerlijke handgemaakte bonbon bij de thee. 

Artisjok
Risotto met vis en courgette
Druiven met stukje parmesaan

Gebakken champignons met toast
Kamper steur (gekookt ei in mosterdsaus), aardappel en boontjes
Appel in kaneelsiroop

En dan ben ik intussen ook begonnen met uitgebreid lunchen. Ik heb een kleine thermosfles soep bij me. Op dit moment een halve liter, maar ik wil terug naar een derde liter. Dat is ook genoeg. Verder doe eigenlijk wat is 's avonds ook doe; drie kleine gangen eten. Vaak doe ik het met restjes van avondeten van een paar dagen eerder. In een groot warenhuis in Japan vond ik een lunchtasje met drie bakjes dat hier heel geschikt voor is. Je zou kunnen zeggen dat het een moderne bento box is, of eigenlijk een bento tasje. Je hebt de boxen in de meest prachtige gelakte varianten, maar ik vind ze niet zo praktisch. Het leuke van mijn tasje is, dat er een thermosbakje bij zit. Ik kan dus iets warms of iets gekoelds meenemen.   

Hier een paar voorbeelden van lunch die wel in de smaak is gevallen.
Bouillon met prei
Tomatenstukjes met knoflookpeper
Twee speltboterhammen met kaas met fenegriek
Griesmeel met bramenjam

Pastinaaksoep
Salade van knolselderij en rozijnen
Een snee notenbrood met boter
Appel-bramenmoes

Courgettesoep
Salade van witlof en bieslook
Boterham met tapenade en gekookt ei
Yoghurt met bramenjam

dinsdag 10 september 2013

Something folded

Voor de bruiloft van mijn broer wilden we als familie een gezamenlijk cadeau geven. Het begon met bijzonder bier. Mijn broer en zijn vriendin houden wel van het proeven van nieuwe dingen. In België is er in Westvleteren een abdij die ongekend goed bier maakt. Het is moeilijk te krijgen. Om het te reserveren, moet je bellen. En in de abdij is één telefoon, die alleen beantwoord wordt gedurende de werkuren van de monniken. De lijn is dus meestal bezet door anderen die het bier ook willen kopen.

Mijn nichtje is erg vasthoudend en had het op zich genomen om de reservering te plaatsen. Dat is haar gelukt en er konden twee kratten worden opgehaald. Ik heb 4 flesjes toebedeeld gekregen en daar ben ik heel tevreden mee. Broer en schoonzus krijgen 6 flesjes en de bijbehorende glazen.

Naar aanleiding van het bierverhaal kwam mijn zus met een etiket dat zij had gevonden op Internet. Er stond het traditionele bruiloftslijstje op, maar dan een beetje aangepast something old, something new, something borrowed, something brewed. Het leek ons leuk om daar iets mee te doen, maar dan alles te veranderen.
Het werd something gold, something glued, something folded, something brewed.

Het something folded was voor mij. Ik maakte een boekje van 52 enveloppen. Ieder broer of zus met familie kreeg 10 enveloppen toegewezen om mooie dingen in te stoppen voor broer en schoonzus. De zus met de grootste familie kreeg de laatste 2. Dit is het boekje geworden:




Rood resultaat


Nu de braam en de vlier uitbundig hun vruchten leveren, begint mijn kast aardig rood te kleuren. Ik maak alles in etappes, afhankelijk van de oogst.

Vorige week maakte ik eerst een pot bramenjam. Ik had iets over en dat ging in een plastic bakje. Prima voor op de boterham en door de griesmeel. Griesmeel heeft voor mij een bijzondere betekenis. Vroeger thuis was ik de enige die het lekker vond. De anderen vonden het niet alleen niet lekker, ze vonden het echt vreselijk. En dan, eens in de zoveel tijd maakte mijn moeder alleen voor mij een portie, zomaar, onverwacht. Ik herinner me nog goed dat ik de keuken binnenkwam en haar zag roeren in een klein steelpannetje. Als ik nu griesmeel maak, denk ik daar vaak aan terug, aan het gevoel bijzonder te zijn dat ik daarvan kreeg. Aan de verrassing dat er ineens iets was voor mij alleen.
Ik geniet elke keer van mijn griesmeel met jam.

De twee volgende potten jam waren bramen-appeljam of -moes, dat weet ik niet precies. Ik heb wat gerimpelde appeltjes bij de bramen gedaan en daar geleisuiker bij. Het is lekker geworden, maar vloeibaarder dan de gewone bramenjam. Ik probeer zo min mogelijk suiker bij de vruchten te doen en dan blijft de jam soms iets te dun.

Tussen de bedrijven door maakte ik ook nog twee potten rode kool. Ik had een grote kool gekocht voor €1,00 op de boerenmarkt. Hij was zo groot dat ik er twee keer van kon eten. Daarna maakte ik een pan soep, waarvan ik nu nog een deel in de vriezer heb, een grote bak salade met appel en rozijn en toen had ik nog een restjes. Dat heb ik gekookt en ingemaakt voor een drukke dag als ik even snel wat wil eten.

En dan nog de bramenazijn. Ik schreef al eens eerder dat ik van plan ben om bietjes in te maken in azijn. Ik heb het idee dat bramenazijn net zo lekker kan zijn als balsamico. Ik gebruikte een wijnazijn die ik uit Frankrijk had meegenomen. De bramen hebben ruim twee weken in de azijn gestaan. Nu ruikt die heerlijk zoet en heb ik alles terug gegoten in de fles. De bramen bewaar ik nog in gewone azijn. Later dit jaar verwacht ik weer een grote hoeveelheid druiven. Van een deel daarvan wil ik chutney maken, maar ik houd niet van teveel zuur in de chutney. De 'geazijnde' bramen zijn een mooie oplossing.

Nu ben ik druk met het maken van sap. Mijn methode is onvoorstelbaar simpel, maar wel wat tijdrovend. Ik kookte bramen en vlierbessen tot sap. Voor de zekerheid ging ik er nog even met de staafmixer door. Daarna zeefde ik alles door een lapje kaasdoek, zodat er geen velletjes en pitjes in het sap kwamen. Ik warmde 600 ml sap op en deed dat in een brandschone fles met klikdeksel, waar ik al een paar theelepels suiker in had gedaan. Daarna goot ik er 400 ml kokend water bij en draaide de deksel er op. Voila! Twee liter sap. In de winkel al gauw  € 6,00 en nu de prijs van wat gas, wat stroom voor de waterkoker en een beetje suiker. Eigen sap voor , laten we zeggen € 1,00, bijna puur en zeer betaalbaar. En ik had weer een heerlijke cottage-avond.

maandag 9 september 2013

Doe het zelf - deodorant

In mijn streven naar zogenaamde autarkie was er weer een nieuwe uitdaging: mijn deodorant was bijna op. Een kleine speurtocht op internet levert heel veel resultaten op. Ik koos voor een van de eenvoudigste recepten: water, zuiveringszout en wat etherische olie. Je mengt drie delen water met een deel zuiveringszout en een paar druppels olie (als je dat wilt) Ik koos rozenolie. Het flesje was zo ver leeg, dat ik er geen druppels meer uit kon krijgen. Ik vulde het met wat kokend water en schudde wat. Daarna goot ik het bij het water met zout mengsel.

Ik had gedacht dat het zout wel op zou lossen in het water, maar dat deed het niet. Ook niet toen ik het flesje in een bak met kokend water zette om te zorgen dat het water langer warm bleef. In het recept stond ook dat je het mengsel in een spuitflesje moest doen. Dat heb ik gedaan, maar binnen de kortste keren zat het slangetje vol zoutkorreltjes en liep het spuitmechanisme vast. Ik weet niet hoe anderen dit oplossen, maar bij mij werkt het niet.

Ik testte de nieuwe deo in het weekend. Als het niet zou te werken, was ik de enige die daar last van had ;-). Ik goot wat van het mengsel op mijn hand en smeerde dat op mijn huid. En ik moet zeggen, het werkt geweldig. Wel moet ik iedere keer schudden omdat het zout naar de bodem van het flesje zakt en dan heb je alleen rozenwater. Als ik het op mijn huid smeer voelt het wel wat raar met die korreltjes maar de werking als deo is prima. Ik hoef dus de deur niet meer uit voor deo, maar voor zuiveringszout. En als je kijkt wat je daar allemaal mee kunt, ben ik van plan om dat in grote hoeveelheden te kopen.

Over die autarkie hoorde ik laatst overigens iemand zeggen dat je van sociale wezens als mensen niet moet verlangen dat ze autarkisch zijn.  Het is genoeg, zei deze man, als je je redelijk kunt redden als dat nodig is. Dat vond ik wel een mooie insteek voor mijn streven naar een goed, eenvoudig, vindingrijk en liefdevol leven.

Plannen voor 2024

Het hoeft natuurlijk niet ... plannen voor een nieuw jaar, maar  Ik zou ook op mijn verjaardag plannen kunnen maken of op een willekeurig an...