Broer

Afgelopen week kwam mijn broer onverwacht op bezoek. Hij werkt voor een adviesorganisatie en heeft een project bij mij in de buurt. Hij woont op 1,5 uur rijden en heeft ongeveer net zo'n leven als ik. We zien elkaar dus niet zo vaak. We proberen dapper brieven uit te wisselen, maar regelmatig blijven die een paar maanden liggen. Ik was dus blij verrast dat hij langs kon komen.

Mijn broer gaat dit jaar trouwen en wil graag dat ik zing op zijn bruiloft. Daar moesten we het nog even over hebben. Ik had een voorstel gedaan uit een adventskantate van Bach. Dat vond hij een goed idee. Nu moeten we muzikanten vinden en de muziek laten transponeren, want de aria is geschreven voor tenor. Dat past niet helemaal bij mijn stem. We zullen zien.

We aten:
Groene soep
Dit is mijn gebruikelijke soep. Water, bouillonblokje en veel groenten. Dit keer was het courgette, prei, een beetje spitskool en heel veel kervel. Voor de 'bite' deed ik er nog een beetje gierstkorreltjes doorheen. De smaak was heerlijk zacht.

Gebakken geitenkaas met druivensaus.
Ik had kleine schijfjes geitenkaas. Ze gingen eerst door bloem, dan door geklutst ei en tenslotte door broodkruimels. En deze kroketachtigen gingen in de koekenpan. Ik maakte drie schijfjes per persoon. Het was een gok, omdat ik dit nog nooit had gemaakt. Het was een goede gok: het was erg lekker.

De druivensaus heb ik gemaakt toen ik, zoals ieder jaar, een grote hoeveelheid druiven had gekregen. Bij de geitenkaas aten we gekookte aardappels, snijbonen en een salade van blaadjes uit de tuin met veel bieslook en een zachtzoete dressing met vijgenbalsamico. Daarbij dronken we een glaasje Bordeaux. Ik had nog een toetje van kersen in Chianti met vanille, basilicum en ricotta, maar dat was niet nodig. We hadden genoeg gegeten. Ik had nog genoeg aardappels en bonen over om de volgende dag op te bakken met een uitje, champignons en kaas.

We hebben altijd veel te bespreken, zijn projecten, mijn projecten, plannen en manier waarop we met alles om gaan. We hebben allebei nog wel eens de neiging om ons erg verantwoordelijk te voelen en daar leren we allebei mee om te gaan. Het is altijd fijn om je eigen gedrag terug te zien bij een familielid en je gevoelens daarover te delen. We delen de belangstelling voor mindfulness, meditatie en het leerproces wat daarbij hoort. De tijd vloog dus om en helaas moest mijn broer weer redelijk snel weg.  Hij moest nog een eind reizen en ik had nog een andere afspraak. Het was kort en goed, een cadeautje tussendoor. Iets om te koesteren.