zaterdag 23 februari 2013

Kringloopwinst

Ik vind het ontzettend leuk om vrijwillig winkeljuf te zijn. Niet alleen omdat het gezellig is om in de winkel te staan of omdat de contacten met de klanten zo leuk zijn. Dat is absoluut waar, maar ik vind zelf ook mooie dingen.

Zo vond ik een boek voor een vriend die op vakantie gaat. Het kostte maar €2,50 Het was nog als nieuw, alsof niemand er in gelezen had. De kringloopwinkel had nog nooit zo'n mooie collectie binnen gekregen. Deze vriend leest graag boeken op de bonnefooi. Het kan een geweldige vondst of een geweldige tegenvaller zijn, hij laat zich graag verrassen. Ik doe dat liever voor €2,50 dan voor het tienvoudige dat je soms in de boekhandel betaalt. En als het boek hem niet aanstaat, kan hij het gewoon in het hotel achterlaten. Er komen daar genoeg Nederlanders. Daar zit vast wel iemand tussen die zin heeft om te lezen.
Ook voor mijn zus vond ik een cadeautje (voor €2,00): kaarsen en potpouri maken. In de kerstvakantie had zij van restjes kaarsvet nieuwe kaarsen gemaakt. Ik denk dat ze dit boekje wel leuk vindt ter inspiratie. Ik kan niet altijd op haar verjaardag komen, omdat zij op 200 kilometer afstand woont. Dit boekje kan makkelijk met de post mee. Zo heeft ze toch een cadeautje.

Op mijn bank, die gemaakt is van een oud Frans bed, ligt een grand foulard.  Ik had er al een aantal keren koffie en wijn overheen gegooid en de lap werd niet echt meer schoon. Eigenlijk kon het niet meer. Ik vond een andere in de winkel voor €6,95. Nieuw kost zo'n grand foulard al snel een paar tientjes. 

Een lieve vriendin heeft een paar mooie bloemenmokken in haar kast. Ze geniet er erg van om daar uit te drinken. Ze zijn niet allemaal meer even mooi (kleine stukjes er af enzo), maar ze vindt het te duur om ze te vervangen. Nu vond ik een mok met mooie bloemen voor €1,00. De volgende keer als ik bij haar langs ga, kan ik de mok cadeau doen. 

En dan kan ik mijn huishouding aanvullen met dingen die ik nog niet heb, zoals portglaasjes. Ik kocht ze voor €0,25 per stuk. Ik kocht ook een karaf met een bijpassend glas voor €0,75. Handig voor het glaasje water naast mijn bed. Tot nu toe gebruikte ik een waterflesje van plastic met een blauwe dop, maar dat is eigenlijk te lelijk. 

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Een bloesje van Esprit voor €4,50, twee kaarsenstandaards voor €1,75 en een CD van Mozarts La Clemenzia di Tito voor €3,00. Ik kocht voor €1,00 ook nog een LP (in een andere kringloopwinkel): Mozart door the Academy of St Martin in the Fields. Vrienden van mij hebben een platenspeler. Het lijkt me leuk om daar eens deze muziek te luisteren.
Het zijn allemaal kleine cadeautjes, voor mezelf en voor anderen.  Het is een sport, dat verzamelen van leuke, passende dingen voor niet al te veel geld. Ik vind het prettig om te weten dat dingen niet worden weggegooid als het niet nodig is en dat ik de mensen in mijn omgeving daar een plezier mee kan doen. Ik vermoed dat het een begin is van een lange lijst leuke, mooie en betaalbare aankopen.

vrijdag 22 februari 2013

Hergebruik

Schilderij
Een heel aantal jaren geleden erfde ik een schilderij van mijn grootmoeder. Toen ze nog leefde gingen we vaak samen op stap. In het begin reed zij, later nam ik haar mee in mijn auto. Aan het einde van haar leven, toen ze ziek was, gingen we niet meer echt ergens naar toe. We reden wat rond. Zij zat naast me en koos bij elke kruising of afslag welke kant we op zouden gaan. Zo zigzagden we door het land. Het waren dierbare momenten. 

Op het schilderij staat een boerderij met een bootje ervoor. Op de achtergrond een kerktoren. Een beeld van het platteland, symbool voor onze tourtochtjes. 

Ik heb de lijst die om het schilderij zit altijd te groot gevonden. Nu ik in een kleiner huis woon, staat het schilderij niet meer. Het is te kolossaal. Op een avond heb ik het schilderij voorzichtig uit de lijst gehaald. Het ziet er ineens totaal anders uit. Precies goed om in dit huis aan de muur te hangen. 

En dan is het bijzonder hoe dingen ineens samen komen. Ik zoek al tijden naar een goede lijst voor een spiegel in mijn badkamer. En de lijst van het schilderij voldoet uitstekend, hij is precies groot genoeg.  Het is mijn bedoeling om de lijst wat te schuren en dan zwart te verven. Dat staat mooier in de badkamer. Ik weet niet of hij sterk genoeg is om spiegelglas te kunnen dragen, maar dat weet mijn timmervrouw wel. Ik zal binnenkort eens met haar overleggen.

Grand foulard
De grand foulard die ik op de bank had liggen was te vlekkerig geworden. Ik kon hem gelukkig vervangen met een nieuwe tweedehandse uit het winkeltje van Terre des Hommes. Maar wat moet ik vervolgens met zo'n grote, gevoerde lap stof? Daar heb ik eens een tijdje over nagedacht.

In ieder geval ga ik er pannelappen van maken. Ik heb nu een zwarte pannelap. De ander is al een tijd weg. Volgens mij ben ik hem verloren toen ik een warme taart had vervoerd naar een etentje bij vrienden. Verder denk ik dat de stof heel geschikt is om langs de onderkant van de tuindeuren te leggen om de tocht tegen te houden. En als ik verstandig om de vlekken heen knip, kan ik waarschijnlijk nog wel een dekentje overhouden dat ik over mijn knieen kan doen als ik lekker op de bank zit. En ik ga in de bibliotheek eens op zoek naar een patroon van warme sloffen. Het toppunt van tuttigheid: sloffen die passen bij je dekentje.

donderdag 21 februari 2013

Vogels voeren

Aan het begin van de winter kocht ik een aantal vetbollen en zakjes pinda's. In de kou van de afgelopen weken, zijn al deze hapjes voor de vogels wel op. Ik had nog een grote zak vogelvoer van vorig jaar. Die wilde ik niet in de tuin gooien. De zaden die niet opgegeten zijn, komen namelijk een jaar later uit en dat betekent weer dat ik veel meer onkruid heb.

Ik besloot dus zelf maar eens vetbollen te gaan maken. Na wat zoeken had ik plantaardig vet zonder zout gevonden en kon ik aan de slag. Eerlijk gezegd had ik verder geen idee hoe ik die bollen moest  maken. Ik smolt het vet en goot er wat zaden bij. Dat was geen goed idee. De zaden werden gebakken. Daarna deed ik zaden in een kopje en goot daar het vet overheen. Dat ging beter.

Ik ontdekte al snel dat je geduld moet hebben. Het vet lijkt wel gestold, maar blijft nog een lange tijd zacht. De eerste twee kopjes die ik leeghaalde gaven wat problemen. Wat bollen hadden moeten worden, werden kleine stukjes vet met zaden erin. Een paar dagen later was het beter: De bollen kwamen als geheel uit de kopjes. Ik had niet genoeg vet in één van de kopjes gegoten. Onder in het kopje lagen gewoon de losse zaadjes nog. 

Ik had nog wat netten van de vorige bolletjes en een netje van de sinaasappels. Precies goed om de nieuwe vetbollen in op te hangen. De misbaksels gingen met de losse zaadjes uit het kopje met te weinig vet in een bakje op de grond. En daarna was het afwachten of de vogels het wilden hebben. Gelukkig is dat zo. Voorlopig heb ik dus (als ik nog even een zak havermout koop) voldoende voedsel voor de vogels voor deze koude dagen.  


vrijdag 8 februari 2013

Februari-recept

River Cottage Veg is een van mijn favoriete series. Hier leeft Hugh Fearnley Wittingstal een zomer lang vegetarisch. Hij wil weten of het invloed heeft op zijn gezondheid. Hij test dat onder meer door met lange afstand zwemmers mee te trainen. Hij heeft intussen ook een kookboek met de titel Veg! uitgegeven. Ik had de bibliotheek gevraagd om dat boek aan te schaffen. Dat hebben ze gedaan en voordat ik het kon reserveren, was het al uitgeleend en een keer gereserveerd door een ander. Het was dus een goede tip voor de bibliotheek, en ik moet nog even wachten tot ik me kan vergapen aan al het Veg!-lekkers.

In de lijn van zijn eigen uitdaging, vraagt Hugh in deze serie ook van zijn chefs dat ze meer vegetarisch gaan koken. Het  eerste recept dat dit oplevert is polenta met tomatensaus en een salade. Het ziet er lekker uit en ik heb nog nooit polenta gemaakt. Leuk om daarmee te experimenteren. Het werd polenta met paddestoelen en tomatensaus.



Ik kookte paddestoelenbouillon van een blokje met polenta en verse dille en toen begon het roeren. Toen het mengsel redelijk dik was, deed ik er geraspte oude kaas doorheen en liet ik het afkoelen in een beboterd cakeblik waar ik de bodem uit kan halen. Als het zou plakken, dan was de schade niet zo groot. Toen de polenta afgekoeld was, sneed de plak in stroken. Daarna moest ik de stroken bakken in olie. Dat ging minder mooi dan in het River Cottage Cafe. Het werk van de chef ziet er wel iets professioneler uit. Volgens mij had hij de polenta dikker laten worden en er meer kaas doorheen gedaan. Het is de eerste keer dat ik polenta heb gemaakt en voor een beginneling vind ik het beslist niet slecht.



Ik maakte tomatensaus met een paar tomaten uit blik, zout, peper, een paar takjes dille en een beetje suiker. De paddestoelen gingen in de koekepan in olie met alleen wat zout en peper. Ik moet zeggen dat ik het erg lekker vond. Een goed experiment en een stuk beter dan het mislukte recept van januari. Ik zal zeker vaker polenta maken.

dinsdag 5 februari 2013

Bloemen in de winter

Ik houd van bloemen in mijn huis. Het geeft een gevoel van weelde en vriendelijkheid. Een groot deel van het jaar kan ik mijn tuin in lopen om wat te plukken en daar  een boeketje van te maken. Soms krijg ik bloemen en daar geniet ik ook erg van. Zoals een paar maanden geleden, toen ik op mijn werk een bos bloemen kreeg van een klant die erg tevreden was.

Er is één nadeel: bloemen verleppen zo snel. Daarom heb ik een voorkeur voor bepaalde 'bloemstukken' die langer staan omdat ze nog moeten uitkomen nadat je ze gekocht hebt. Amaryllis bijvoorbeeld, staat heel lang. De knoppen gaan langzaam open en elk stadium is mooi. Als één van de bloemen is uitgebloeid, kun je die wegknippen omdat er nog andere bloemen zijn. En zo staat een bos heel lang en de bloemen zijn groot en weelderig.  

Bloemen die heel lang goed blijven en boeiend zijn om te volgen, zijn bollen. Ik kocht drie potten met een soort narcissen bij een tuincentrum. Ze waren afgeprijsd omdat ze wat scheef stonden. Maar, dacht ik, een bol is een bol en als het goed is, komen daar bloemen uit. Nu is mijn huis dus versierd met beginnende narcissen. Het is steeds weer spannend om te zien of er nieuwe knoppen zijn. In mijn zitkamer zette ik een schaal met de narcissen, gecombineerd met klimop en gedroogde hortensia en sedum uit een herfstboeket. Het staat heel gezellig. De bollen waren wel de zwaksten uit de potten die ik kocht. Er zit nu één knop in. Ik ben benieuwd en volg het met spanning.


De andere bollen staan in de keuken. Als er een bloem uitkomt, knip ik die af en zet 'm in een vaas met bloesemtakken. Als ik nu de eetkamer binnen kom, waar deze vaas staat, ruik ik de geur van de narcissen al. Een beetje lente in huis.

Bloesemtakken staan ook lang en horen voor mij bij de spannendste bloemen. Het is zo'n symbool van het nieuwe leven. Ik heb het ook met kastanjetakken, die mooie glimmende knoppen. Dit jaar heb ik die niet kunnen vinden, helaas, maar er zijn jaren geweest dat ik ze in huis had en langzaam de bladeren zag uitvouwen. Vaak moet je wel even wachten tot de bloesem uitkomt. Daarom zet ik de narcissen in de vaas bij de takken. Het staat heel lentig en daar gaat het me om nu de winter op zijn hoogtepunt is.

zaterdag 2 februari 2013

Winterdiner 2

Onlangs had ik een goede vriend op bezoek. Ik besloot een nieuw winterdiner te maken. Dit keer was het een combinatie van wintergroenten en voorraad. Dat past precies in het cottageleven: in de winter eet je nu eenmaal uit de voorraad die je in de zomer hebt opgebouwd. Deze zomer had ik niet zoveel gemaakt, omdat ik druk was met mijn verhuizing en verbouwing. Toch had ik wel een paar potjes: ik kan het inmaken eigenlijk niet laten. Ik maakte het eten vrijdag al klaar, omdat ik zaterdag mijn vrijwilligerswerk deed in de winkel.
Het was nog koud buiten. Mijn huis uit de jaren dertig is nog niet helemaal geïsoleerd  Dat staat allemaal op de wensenlijst van dit jaar. Nu het nog niet zover is, is het niet altijd makkelijk warm te krijgen in huis. We besloten een halve picknick te doen bij de gaskachel. Het was reuze gezellig.

We begonnen met een pastinaaksoep, volgens mijn gebruikelijke recept., veel pastinaak koken in bouillon en dan de staafmixer er in. Daarbij serveerde ik kleine broodjes met boerenkoolpesto. Dat vind ik toch zo lekker! Ik gebruikte het laatste stuk van de struik die ik had gekocht bij de Ommerlandermarkt. We dronken er biertjes bij: hij een La Trappe dubbel en ik een Hertog Jan bock.

Het hoofdgerecht was een stoofschotel van rode kool met een puree van aardappel, knolselderij en peterseliewortel. Voor de stoofschotel snipperde ik een rode ui en bakte ik de snippers in zonnebloemolie. Daarna voegde ik de fijngesneden rode kool toe. Die roerbakte ik een tijdje mee. Er kwam zoveel water bij, dat de rode kool net onder stond. De  extra smaak kwam van een blokje groentebouillon, een handje rozijnen, laurierblad en kruidnagel.
Als je de kruidnagel niet wilt verliezen in de kool, (het is zo vervelend als iemand dat tussen zijn tanden krijgt) kun je ze in het blad van de laurier steken. Je moet dan wel zo dicht mogelijk bij de middennerf prikken, anders scheurt het blad. Mijn laurierblaadjes zijn al wat oud. Ik aarzel of ik ze niet weg moet doen en weer nieuwe kopen. Maar ja, ze geuren nog redelijk. Ik wacht nog maar even af.

Als dessert had ik kersen in chianti uit de voorraad met wat ricotta in gedachten. Dit recept heb ik ooit uit een of ander glossy tijdschrift geknipt en in mijn boek geplakt. Uiteindelijk hebben we het niet gegeten. We zaten vol. Bier vult ook behoorlijk goed......

Er was ook nog rode kool over. Die heb ik opgewarmd tot kookpunt en toen in brandschone potten met klikdeksel gedaan. Ik ben benieuwd of deze vorm van inmaken goed werkt. Het zou handig zijn, want mijn koelkast is niet erg groot en een rode kool voor mij alleen is wel wat groot. In de gaten houden maar, want de pompoenpuree die ik een tijdje geleden maakte, heb ik moeten weggooien. Op de één of andere manier bleven de potten niet vacuüm. We zullen zien.

Plannen voor 2024

Het hoeft natuurlijk niet ... plannen voor een nieuw jaar, maar  Ik zou ook op mijn verjaardag plannen kunnen maken of op een willekeurig an...