Zonnige zaterdag

Wat is het toch heerlijk om te kunnen genieten van een dag vol licht, wakker te worden met uitzicht op een blauwe, heldere lucht. Glimlachen, opgelucht glimlachen omdat na dagen regen de zon zich weer laat zien. Nog even soezen in bed en dan langzaam opstaan en de dag aankijken met een kopje thee en een broodje honing. De ochtend sukkelde voorbij vandaag. 

's Middags had ik een afspraak bij de winkel van Terre des Hommes. Er zijn daar vrijwilligers nodig en het leek mij een goede invulling van mijn tijd. Ik fietste door de tintelkou naar de winkel. Toen ik mijn fiets op slot zette en opkeek, had ik oogcontact met iemand. Het duurde even voor ik haar herkende, maar we zeiden bijna tegelijk: 'ik ken jou van het zingen!' Ze vertelde me dat ze afgelopen week nog aan me had gedacht. Er is een sopraan nodig in een koor en ze dacht dat mijn stem daar goed bij zou passen. Een mooi toeval dat we elkaar vandaag tegen kwamen! Ik gaf haar mijn telefoonnummer en we spraken af dat ze me aan het einde van de middag zou bellen. Dat deed ze inderdaad. De dirigente van het koor is ooit mijn zanglerares geweest. Ze weet dus wat ik kan. Als zij het zag zitten, zou ik mee kunnen doen. En dat was het geval. Zondagavond om 19.45 is mijn eerste repetitie. Wat een verrassing!

Mijn afspraak bij Terre des Hommes verliep prima. Ik kan volgende week beginnen met mijn introductie van 8 dagdelen. Daarna heb ik een proeftijd van drie maanden. We kijken of de samenwerking naar wens is. De winkel is niet heel groot. Daardoor wordt er vooral kleingoed verkocht: kleding, servies, boeken en speelgoed. Alles wordt zorgvuldig geselecteerd door werkgroepen. Alleen de mooie spullen halen het naar de kasten en de rekken. De rest gaat bij het oud papier of naar de stort. Ik ben benieuwd hoe het me zal bevallen om een winkeljuffrouw te zijn. Ik heb er veel zin in. Als het goed bevalt, heb ik wens nummer 12 van dit jaar vervuld.

Thuisgekomen maakte ik een lekker kopje soep voor mezelf en ging ik verder met het gordijn voor de hal. Dat is nu bijna klaar. Ik houd van eenvoudig handwerken. Het is rustgevend en het levert echt iets op. Het gaat natuurlijk veel langzamer dan de naaimachine, maar dat vind ik minder leuk. Het heeft iets ouderwets en huiselijks om het gordijn echt met de hand te maken en ook iets warms om zo'n grote lap op mijn schoot te hebben tijdens het werk. 

Natuurlijk werd het wel weer vroeg donker vandaag, maar de zon heeft veel goed gemaakt.